(...) Nu durf ik bijna niet meer te hopen op deze jongen en ik ben bang dat ik w...

Ik vind iemand heel leuk en ik weet nog niet hoe hij over mij denkt. Hij kent me alleen van gezicht maar heeft me nog nooit echt gesproken. Nu heb ik de afgelopen jaren twee keer gehad dat ik verliefd was op een jongen en dat ik dacht dat het wederzijds was, maar dan kregen ze toch met een ander verkering! Nu durf ik bijna niet meer te hopen op deze jongen en ik ben bang dat ik weer een hele tijd verliefd op hem zal zijn, met als gevolg dat het weer op niets uitloopt! Moet ik nu proberen om hem uit mijn hoofd te zetten of moet ik ‘gewoon verliefd' op hem zijn met de kans dat het weer op niets uitloopt? Ik ben namelijk bang dat ik zal blijven hopen en dat ik hem dan toch niet krijg. Is het verstandiger om hem te vergeten?

Ik kan me goed voorstellen dat je door de vorige ervaringen bij voorbaat al denkt dat het nu ook wel niets zal worden. Het is ook heel vervelend dat je dit nu al twee keer hebt meegemaakt. Dat is niet niks. Ik merk gewoon dat je nu eigenlijk jezelf bij voorbaat al de teleurstelling wilt besparen. Toch moet je er wel weer open voor durven te staan. Want stel dat je het besluit neemt dat niet te doen,  dat je niet meer open staat voor een verliefdheid of dat je wanneer je toch verliefd geworden bent die verliefdheid meteen gaat afbouwen, tja dat schiet natuurlijk niet op en dan krijg je nooit verkering.

Als ik jou was zou ik die periode niet te lang laten duren. Je mag natuurlijk best tegen hem zeggen  dat je hem aardig vindt. Je kunt dan kijken hoe hij er op reageert. Dan weet je al wat meer en hoef je niet eerst lànge tijd in onzekerheid te zitten.     

Alie Hoek-van Kooten