Wee u Chinezen, Fred komt er aan!

Hij kreeg gelegenheid om op een gemeenteavond zijn verhaal te doen, Fred, m’n o zo leuke puberneef. Hij is van plan om in China huizen te gaan bouwen voor arme Chinezen. En, zo sprak hij vol overtuiging, hiermee kunnen we iets van de liefde van Christus laten zien. Huh? Het was voor het eerst van m’n leven dat ik uit zijn mond iets hoorde over geloofszaken. Hij lag altijd onderuit tijdens de eredienst, samen met z’n maten. En nu ging hij in de vakantie werken “voor het Evangelie”. Zo zei hij dat. Hij zocht hiervoor sponsors en vandaar dat de meneer van de zendingscommissie hem spreektijd had gegeven. En warempel, met al die gejatte teksten uit de zendingsbrochure van de organisatie klonk het nog aardig ook. Fred de zendingswerker?

Fred, een beetje de Pietje Bel 2.0 van de gemeente. Volgens zijn vader is hij oerend lui. Zelf verwoordt hij het anders: waarom je talenten en energie verspillen aan onzinnige dingen. En wat is er veel onzinnig in zijn ogen...

Fred betrokken met en bij de zending? Is dit niet de Fred die voor elke dienst zijn mobieltje moet inleveren? Dat werd verplicht nadat hij tijdens een middagdienst met ‘oortjes’ in een voetbalwedstrijd aan het beluisteren was. Daar was hij zo in opgegaan dat hij vergat dat hij in de kerk zat. En toen zijn club dan ook de winnend goal scoorde, had hij (per ongeluk) keihard “Yesss!!!” geroepen. Om vervolgens stomverbaasd om zich heen te kijken en te bemerken dat zijn omgeving met heel andere zaken bezig was. De kerkenraad had zijn vader hierop aangesproken, maar die had moedeloos verteld dat hij geen grip meer had op de jongen. Vervolgens had de kerkenraad met Fred gesproken en ze hadden het volgende samen besloten: voor de dienst het mobieltje aan de koster geven. En nu stond hij met veel verve te verkondigen dat die arme Chineesjes hem zo nodig hadden voor een dak boven hun hoofd. Want dat ging hij doen: huizen bouwen. Huh?

Fred, een kostelijk kereltje, stond daar nu te leuren om sponsorgelden. Ik moet zeggen, als premier Rutte de komende begroting zo presenteert als dat Fred hier z’n verhaal deed, dan wordt daar geen moment meer over gediscussieerd. Fred kan je hart veroveren. Sociaal zeer prettig en altijd wel een leuk gesprek klaar voor een ieder. En dit talent was hij hier in praktijk aan het brengen.

Toch was de race maar niet zomaar gelopen. Veel gemeenteleden zagen dit soort ‘zendingsreisjes’ eerder als soort luxe jeugdvakantie op kosten van de betaalde (en biddende) kerkelijke gemeente. Hier weigerden ze pertinent aan mee te werken. Ga maar werken voor de kost en betaal je eigen vakantietripje in plaats van dat gebedel. Anderen waren iets milder en relativeerden het met de opmerking: “Als het dan niet tot zegen is voor het zendingsgebied, laat het dan tot zegen wezen voor de ‘zendelingen’.” Tja, hoe ga je daar nu mee om?

Fred huizen bouwen? Fred die twee maanden geleden een heel weekend bezig was om een IKEA-bureaumeubel in elkaar te zetten. En toen dat niet lukte, z’n vader hiervoor vroeg, die de klus in een half uurtje klaarde. Twee keer zijplaat, een keer bovenplaat en een kant-en-klaar-kastje eronder schroeven. Fred huizen bouwen?

Fred die een jaar geleden de klamboebeugel boven z’n bed met zulke lange bouten vast wilde boren, dat de uiteinden er van bij zijn bovenburen in hun slaapkamer omhoog staken. Waarna hij met boor en al een compleet plakkaat stukwerk, behang, bed en de rest verwoestte. Een enorme ravage was het resultaat. De woningbouwvereniging was twee dagen bezig om de schade te herstellen. Volgens Fred was het hun eigen schuld, omdat ze mensen in zulke ondeugdelijke huizen laten wonen.

Deze Fred gaat huizen bouwen voor arme Chineesjes. Als jullie deze zomer lezen dat er ergens in China een stuwmeer is leeggelopen, dan is dat vermoedelijk veroorzaakt door Fred die een schilderijtje wilde ophangen aan de stuwdamwand. Wee u Chinezen, Fred komt er aan!