(...) Mijn vriend en ik hebben echt een hele goede relatie. Alleen is hij niet t...

Ik ben een meisje van 21 jaar. Ik heb nu ruim een half jaar verkering. Mijn vriend en ik hebben echt een hele goede relatie. Alleen is hij niet tegen seks voor het huwelijk en ik wel. Ik heb hem proberen uit te leggen dat ik soms wel wil, maar dat ik niet toegeef vanwege het geloof, omdat ik geloof dat God belangrijker is. Hij snapt mijn punt niet en zegt dat je het wilt of niet. Hij denkt dat ik er helemaal niet naar verlang en het alleen zeg om hem tevreden te stellen ofzo. Ik vind het erg dat hij dit denkt en ik ben soms bang dat ik op een dag toch toe zal geven om er maar geen ruzie over te hebben, maar ik weet ook dat dat niet goed is en dat ik me daarna toch weer schuldig ga voelen. Heeft u misschien advies voor me?

Beste lezeres,
 
Is je vriend bereid om zich samen met jou te onderwerpen aan Gods Woord? Vreest hij de Heere? Als dat niet zo is, kun je niet eens verder met hem gaan. Of is het onkunde bij hem? Weet hij niet wat de Bijbel hier over zegt? Voorop gezet: ik snap best dat het moeilijk is om jezelf en elkaar rein te bewaren voor het huwelijk. De aantrekkingskracht tussen de geslachten is op zich iets heel moois. Dan valt het lang niet altijd mee om jezelf te beheersen. Toch vraagt de Heere dat wel van jullie en Hij wil het jullie op het gebed ook geven! Doen jullie dat samen: bidden? Bidden om elkaar echt te leren kennen, om samen de Heere te mogen kennen, om samen ook bewaard te worden voor een verkeerde stap: jezelf te vroeg helemaal aan elkaar geven?
 
De Heere heeft de lichamelijke gemeenschap bewaard als een geschenk voor in het huwelijk: als een bezegeling van de officiele band die je in het huwelijk krijgt. Zie Gen. 2:24. Het gaat daar om drie dingen: a. “de man zal zijn vader en zijn moeder verlaten”: de verbondenheid aan zijn vrouw gaat uit boven de band aan de ouders. b. “zijn vrouw aankleven” (aanhangen): de man ontvangt zijn vrouw en de hulp die zij is, niet vrijblijvend: hij bindt zich aan haar. Daarom spreken we van een huwelijksverbond. Dat is exclusief: er mag zich geen derde tussen dringen: alleen de dood zal scheiding kunnen brengen. c.”zij zullen tot een vlees zijn`: dat wijst op de allesomvattende levensgemeenschap, de verstrengeling van twee levens. Daarbij is de geslachtsgemeenschap inbegrepen. De seksuele gemeenschap is dus ingekaderd in het huwelijksverbond; mag daar de bezegeling van zijn. Dat is dus wat anders dan een `relatiegeschenk`. De volgorde van a, b en c is onomkeerbaar! Lees ook de aanwijzing in 1 Cor. 7:9: “Indien zij zich niet kunnen onthouden, laten zij trouwen”.
 
Wanneer jouw vriend echt van jou houdt, zal hij niet aandringen maar respecteren en waarderen dat jij je eer bewaart en dat mooie geschenk pas geeft als jullie getrouwd mogen zijn. Het is een geschenk van de Heere, maar je moet dat niet te vroeg willen uitpakken. Alleen op Zijn aanwijzing. Ware liefde wacht!

Bedenk nog een aantal dingen:

-stel dat je gemeenschap hebt gehad, en je vriend maakt het uit: dan heb je bij een volgende relatie altijd het uiterst onaangename gevoel dat jij je eer al had weggeven aan een ander. Zou je je dan geen hoer voelen?

-stel dat je gemeenschap hebt gehad, en er wordt een kind geboren? Hoe dan? Of zeggen jullie; daar hebben we de pil toch voor? Kunnen jullie dat voor de Heere verantwoorden: een pil gebruiken omdat je niet wilt staan voor de gevolgen van je eigen daden? Wel de `lusten` wilt, maar niet de `lasten`?

-wist je dat geslachtsgemeenschap voor het huwelijk voor het meisje in de Bijbel een “vernedering door de man” wordt genoemd en dat je volgens Gods Woord verplicht bent om daarna met elkaar te trouwen (zie Deut. 22:28 en 29)?
 
Net zozeer als we samenwonen voor het huwelijk op bijbelse gronden afwijzen, wijzen we seks voor het huwelijk af. Nogmaals, ik weet hoe moeilijk die strijd kan zijn. Ik verhef me zeker niet boven je vriend. Maar hij zal zichzelf moeten aanpakken voor Gods aangezicht. En jij kunt hem daarbij helpen door hierover vanuit Gods Woord met hem te spreken en duidelijk grenzen te stellen (concreet: ga elkaar niet uitkleden!). Weet dat je ook in deze strijd de Heere mee hebt. En als jullie samen in liefde tot de Heere tot een huwelijk mogen komen, zul je tegen elkaar zeggen: wat een zegen dat de Heere ons de kracht gaf om dit geschenk te bewaren tot in het huwelijk. Dan heb je de beschermende band van het huwelijk om je heen, dan is geslachtsgemeenschap ook niet meer eng en ben je ook niet meer bang dat het naar buiten komt - kortom:

“wat vrede heeft elk die Uwe wet bemint;
zij zullen aan geen hinderpaal zich stoten!”
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven