Vraag
Wij hebben een dochter van drie jaar. Wij wonen niet groot, binnen is het erg klein. We hebben weinig speelgoed. Tenminste elke keer als ik ergens anders kom lijkt wel alles aanwezig: keukentje, poppenhuis en wat je al niet meer kan verzinnen. Elke keer weer twijfel ik dan of ik ook al die dingen moet gaan kopen omdat ik haar anders tekort doe. Wanneer doe je je kind tekort? Mijn man zegt dat veel speelgoed niet hoeft, ik denk het ook maar als ik dan zie hoe blij ze speelt bij een ander met al die dingen die wij thuis niet hebben, ben ik elke keer weer onzeker en denk ik: moet ik ook al die dingen gaan kopen? Wat is daarin wijsheid?
Antwoord
Beste jonge moeder,
Je vraag begrijp ik heel goed. Als ik bij mensen kom die kleine kinderen hebben, dan breek ik bijna mijn benen over het vele speelgoed. Zijn het jongetjes dan piept en toeteren de autootjes om het hardst. Hier blaat een schaap en daar loeit een koe. Het speelgoed creëert een onrustige wereld voor veel kinderen. Meisjes hebben weer bergen ander speelgoed. Jullie kind heeft niet zoveel speelgoed. Daar is niets mis mee, ik vind het verstandig. Het is heel normaal dat jullie dochter bij een ander gezin het keukentje en poppenhuis mooi vindt. Maar dat wil niet zeggen dat ze het ook zo nodig moet hebben en thuis te kort komt. Alle speelgoed bij anderen is leuk, maar zij heeft haar eigen speelgoed waar ze thuis blij mee speelt. Het is als moeder ook de kunst en opdracht om je kind te leren spelen. Samen dingen te doen en ook te leren dat alles wat anderen hebben, niet nodig is om ook te hebben en ook niet altijd kan.
Ik zie dat kinderen in de jungle en de bergen in Peru geen speelgoed hebben, maar dat een kind in de jungle met een stukje hout uren lang, al “pikke pikke” zeggend, speelt dat het zijn bootje met buitenboord motor is. Het is verbazend hoe creatief zo’n kind is en hoe gelukkig. Alles hebben geeft geen extra gelukkige kinderen. Wees er niet onzeker door en ga de dingen die anderen hebben niet daarom kopen. Meerwaarde is om samen te tekenen, koekjes te bakken, voorlezen, belangstelling hebben en zo zijn er veel dingen. Dat is wijsheid!
Hartelijke groet,
Nellie van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Kinderen vinden het uiteraard leuk om met onbekend speelgoed te gaan spelen! Maar als het bekend speelgoed wordt dan gaat het gauw vervelen.
Het is belangrijk dat een kind z'n fantasie ontwikkelt. Van het bed een tent maken etc.....daar uren mee zoet kunnen zijn.
Ik heb als meisje van 3 een kinderwagen gekregen maar heb er nauwelijks mee gespeeld. In 1e instantie ging ik er met de doos vandoor, iemand erin en een soort sleetje rijden, prachtig vond ik dat.
Laat je kind lekker spelen met wat jullie hebben, en wat jullie niet hebben is met een beetje fantasie na te spelen! En lekker buiten spelen, tikkertje, verstoppertje doen etc is nog steeds het gezondst ;-).
Ik heb weleens een documentaire gezien over kinderen die niet luisterde en over de banken klauterde de hele dag klierde, toen er speelgoed weggedaan werd, speelde de kinderen weer en was er niets aan de hand.
Beter "te weinig" speelgoed dan te veel.
Waar je vroeger zelf graag mee speelde spelen je kids vaak ook graag mee. En lekker hun eigen fantasie erbij , zolang ze niet vervelend zijn vinden ze het zelf waarschijnlijk prima, misschien de spelotheek ??? Daar kan je voor 3 weken speelgoed lenen, en weer omruilen
Ik lees je twijfel of je jouw dochter tekort doe door al dat speelgoed niet te kopen. Ik wil mijn situatie met je delen. Toen onze oudste kinderen klein waren hadden we ook van alles. Een keukentje, poppen, buggy, een garage noem maar op. Heel veel spullen. Nu is onze jongste bijna 2 en half. Hij komt een aantal jaren achteraan. Het speelgoed wat we jaren geleden hadden hebben we niet meer. Als ik onze jongste zie spelen bij anderen heb ik ook wel eens de gedachte of ik dat speelgoed zal aanschaffen.
Onze jongste speelt vaak met mijn spullen. Er is geen speelgoedkeuken in huis. Er wordt gespeeld met een klein koekenpannen uit mijn keuken. En kunstof spatels. Zo "bakt" hij een eitje. Ook is het voor mij prima dat hij wat plastic bakjes uit de keukenla gebruikt. Wat Mw in het antwoord zegt over kinderen in Peru, daar denk ik ook aan. Wij hebben is onze westerse wereld zoveel overvloed. Mijns inziens is dat niet nodig voor een kind om een goede ontwikkeling door te maken.
Blijf je twijfelen? Kan daar angst bij zitten om geen "goede" moeder te zijn?
Volgens mij spelen bijna alle kinderen bij anderen graag met de dingen die ze thuis niet hebben en is daar niets mis mee.
Net als dat het leuk is bij een ander te eten en daar eens iets nieuws uit te proberen. (Als je tenminste van uitproberen houdt.) Prima toch?
Echt hierdoor komt een kind niets te kort...!
"Diverse voorwerpen en materialen kunnen voor een baby interessant zijn, het speelmateriaal hoeft niet uit een speelgoedwinkel te komen. De inhoud van het keukenkastje biedt ook veel speelplezier."
zie verder http://pikler.nl/pedagogie/spelen
Ik vind het zelf ook belangrijk dat kinderen leren inventief te zijn. Zo is ons stapelbed afwisselend vliegtuig, huis en boot. De ene keer zo, soms met behulp van een laken of een paar stoelen. En omdat ze dan zo intensief ermee bezig zijn, spelen ze ook al snel de hele middag hetzelfde spel.
1 Kinderen zijn kinderen in derde wereldlanden of in opvangkampen, overal spelen kinderen, deze kinderen hebben geen speelgoed, maar spelen toch.
2 Je kunt je inleven dat niet alle mensen zoveel welvaart hebben, misschien helpt dit om je minder bezorgt te maken om wat je allemaal niet hebt.
3 Je kunt misschien na dit soort dingen te overleggen in je hart, je hard maken voor mensen die het minder hebben en je koopgedrag zo aanpassen dat er overblijft om weg te geven aan minder bedeelden.
