Vraag
Ik ben getrouwd, maar een tijdje verliefd op een ander geweest. Toen het wederzijds bleek heb ik alle contacten verbroken. Er is niets gebeurd. Mijn man weet ervan en zegt dat ik vreemdgegaan ben. Dat zit me nogal dwars, aangezien ik er alles aan heb gedaan dit gevoel te onderdrukken en om geen gezinnen kapot te maken.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat is je vraag? Of zoek je bevestiging van het ongelijk van je man?
Vreemdgaan kun je als breed begrip zien, of heel versmald. Maar in alle gevallen is het als zondig te bestempelen. Van zonden dien je je te bekeren, af te wenden, en vergeving te vragen. Allemaal waarheden, die jullie beiden waarschijnlijk zullen onderschrijven. Welnu, lees dan ook eens het verhaal van de Heere Jezus, waarin het gaat over “wie van u zonder zonde is...”
En ga daarna opnieuw met elkaar in gesprek! Niet over het (niet)gebeurde, maar over het wóórd dat blijkbaar zoveel gevoelens bij jou oproept.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Nu kun je gaan strijden wie er gelijk heeft, jouw man of jij. Onze relatie-therapeut vroeg eens: "ga je voor je gelijk of voor je geluk?" Dat geldt trouwens ook voor je man... Dus probeer niet (alleen) te disscussiëren maar bij elkaars gevoelens te komen. Vertel rustig allebei wat jullie voelen en luister eerst voordat je reageert. Ik denk dat je daarmee samen verder komt. En vergeet niet te bidden dat jullie elkaar weer zullen begrijpen en vinden...
Volgens het woordenboek betekend vreemdgaan: overspel of echtbreuk; een seksuele relatie hebben buiten je huwelijk. Dat was niet van toepassing dus is er geen sprake van vreemdgaan.
Zoals @Ahhk76 ook als scheef, kun je aan een (vlaag van) verliefdheid niets doen maar je moet er, als het niet past, zoals als in jouw geval niet aan toegeven.
Er staat: " wekt de liefde niet op en prikkelt haar niet, vóórdat het haar behaagt". (Hooglied 2:7). En dat wordt nog eens letterlijk herhaald om het met klem te benadrukken in Hooglied 3:5.
Je bent wel dom geweest en hebt de liefde lopen prikkelen maar je bent er niet mee verder gegaan waarschijnlijk OMDAT JE VAN JE MAN ECHT HOUDT, van God, van je gezin, je vrienden e.d. Vertel je man dat maar.
Maar al te vaak zie ik bij kerkelijke jeugd gaat dit fout met als gevolg liefdesverdriet of ander verdriet....... Ook zie ik veel (te) jonge jongelui onnodig worstelen met seksualiteit. Waarom niet rein en vrij door het leven gaan, je jeugd aan God geven en als de tijd is een partner vinden?!
