Poort ontsloten, Jezus verborgen

Wat wordt er bedoeld met onderstaande uitdrukking in het RD, gedaan op de laatste Mbuma-zendingsdag op Urk? Ik snap er niet veel meer van. Poort open, poort ontsloten, Jezus verborgen... Ik begrijp dat er nogal wat bij komt kijken om een ‘kind van God te worden’. Bedankt voor uw antwoord, als dat er is. De tekst luidt als volgt: “Gods volk beseft buitenstaander te zijn zonder toegang tot het heiligdom, omdat de toegangspoort tot de tabernakel -net als Christus voor een ontdekte zondaar- verborgen is. De poort moet voor een schuldige zondaar worden opengedaan. De verborgen ingang van de tabernakel moet ontsloten worden. Het is een wonder wanneer Christus als de Enige, de Toegang tot het heiligdom wordt.”

Ja, er is een antwoord. En nog veel gemakkelijker dan jij denkt! Zal ik maar beginnen met de “Verborgen ingang”? Nou dat valt dan al weer direct mee: die ingang was niet verborgen. Iedereen wist waar die ingang was. Die kon je gewoon zien. Maar die ingang was afgesloten met een kostbaar, zwaar gordijn. Heel hermetisch gesloten. Wie er tussendoor zou kruipen zou absoluut gedood worden. God, JHWH, woonde achter dit gordijn. Dat was verborgen gebied. Alleen de hogepriester ging één keer per jaar met een klein beetje bloed dit “Heilige der Heilige” binnen. Bloed, symbool van de verzoening, lees Leviticus 16. Maar dan nog mocht er niemand naar binnengaan. God bleef wonen in het verborgen gedeelte van de Tabernakel. De heerlijkheid en de glorie van God waren verborgen. Die poort werd nooit voor een zondaar opengedaan. Helemaal nooit! Totdat...

Ja, totdat... totdat op Golgotha de roep weerklonk: “HET IS VOLBRACHT”!!! Wat er toen gebeurde is bijna niet in woorden uit te drukken. Het gordijn, dat de toegang tot God afsloot, scheurde van boven naar beneden! En opvallend scheuren. Van ouderdom scheuren, dan blijven de ringen met een strook gordijn bovenaan hangen en het gordijn valt op de grond. Maar hier scheurde het anders: Van boven naar beneden. Alsof een heel groot scherp zwaard het gordijn spleet en daarmee een open ingang maakte naar het Heilige der Heilige. “Het is volbracht” De schuld is betaald! Aan Gods recht is voldaan! De weg naar God is open.
Jezus, de Zaligmaker, de Verlosser is er binnen gegaan! Lees er de volgende teksten eens op na: Hebr. 1:3/4:14-16/6:20/7:25,26/8:1/9:12,24/10:12/12:2. Paulus juicht dan in de brief aan Korinthe: 2 Kor. 5:18: “En al deze dingen zijn uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft. 19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord van de verzoening in ons gelegd. 20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bidt; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.”

Kortom: de Bijbel windt er geen doekjes om. De poort is open, de weg is ontsloten naar God de Vader. Dat mag op geen enkele wijze, onder niet één voorwaarde, verdoezeld worden. DE WEG NAAR GOD IS OPEN VOOR EEN ZONDAAR. Amen!

Dat was het moeilijkste stuk. Maar nu de rest.

Vroeger ben ik regelmatig op “Gezelschap” geweest. Heel fijn. Daar waren ouderen en stokoude mensen die de Heere liefhadden. Die spraken daar met elkaar over. En dan hoorde ik van deze mensen dat het niet zo vreemd was dat ik niet direct de noodzaak van het kennen van Jezus zag. Zij kenden dat ook. Dan hoorde ik oude vrouw zuchten: “Wat was Hij toch lang voor mij verborgen. Dat lag niet aan de Heere, want Hij wijst het in Zijn Woord zo helder aan. Maar het lag aan mij. Aan mijn verduisterd verstand. Maar toen de Heilige Geest mijn ogen opende; toen zag ik in Hem zoveel heerlijkheid, dat ik het uit mocht roepen: Hij is mijn Liefste.”

Begrijp je hoe ze dat bedoelde? De poort was niet dicht maar zij zag het niet. In het bewuste stukje dat jij schrijft worden Bijbeltekst en beleving wat door elkaar gehusseld. Voor de mensen die het gezelschapsleven hebben meegemaakt is deze taal niet zo vreemd. Maar we kunnen veel beter gewoon rechtuit zeggen wat we bedoelen.

Vandaag word deze uitdrukking vaak gebruikt om er mee te zeggen: “Ja, maar je hebt Christus zomaar niet gevonden.”  Of zelfs, zoals in dit stukje: “De Christus is verborgen.” En dat is niet waar. Hij is absoluut niet verborgen, Hij wordt ons, door elke prediker die zijn roeping verstaat, aangewezen en aangeprezen in de preek. Heel Gods Woord wijst ons uitdrukkelijk de weg naar Hem. Denk bijvoorbeeld maar aan Hebr. 4:16, “Laat ons met vrijmoedigheid toegaan tot de troon van de genade...” God heeft de Zaligmaker niet verborgen, maar juist heel breed uit aan ons geopenbaard. Maar soms durven mensen dat niet zo helder te preken. Terwijl de Heere juist wil dat het heel helder gepreekt wordt.

En dan nog kunnen we ons zo ellendig en zondig voelen (door het werk van de Heilige Geest) dat we geen hoop meer hebben en dat we Jezus niet zien. Totdat de Heere Zelf onze ogen opent en we door onze tranen heen de heerlijkheid van Jezus aanschouwen en we ons aan Hem durven vastgrijpen om Hem nooit meer los te laten.

Je ziet het: wat je aandraagt is geen ketterij of zoiets, maar alleen een vermenging die we beter kunnen nalaten. Het Woord moet spreken.

Ik heb hiermee geprobeerd om het wat open te maken voor je, ik hoop dat dit ook een beetje gelukt is.. Gods zegen!

Evangelist Jan van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven