Vraag
Aan ds. Tuinier. Een tijdje geleden heb ik een dienst van een predikant van de Ger. Gem. bijgewoond. Het was een nabetrachtingspreek. Het ging over Lukas 9 vers 23 en 24: “Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven en neme zijn kruis dagelijks op en volge Mij. Want zo wie zijn leven behouden wil, die zal het verliezen, maar zo wie zijn leven verliezen zal om Mijnentwil, die zal het behouden.” Ik vond dit een mooie tekst voor een nabetrachtingsdienst. Alleen vond ik de uitleg heel erg moeilijk. De dominee zei, dat als Christus Zich aan een mens heeft geopenbaard, dat het dan nodig is om alles weer kwijt te raken. Zo iemand moet achter Christus komen, zichzelf verloochenen en met Christus de dood in om alles weer kwijt te raken en te verliezen. Alleen dan kan iemand behouden worden. Een mens moet door recht verlost worden. De dominee zei dat velen daar tegenwoordig niet meer aan willen, maar dat dit wel de (!) weg is van al Gods kinderen. Wat wordt daar precies mee bedoeld. Ik dacht altijd dat deze tekst ging over het leven van de heiligmaking, niet over de levendmaking. Dat eerste is toch een leven van verloochening, een kruisdragend leven, een leven waarin geleden wordt om Christus' wil? Het gaat toch om het “dagelijks volgen”? Ik wil nog even zeggen dat ik geen kritiek wil hebben op predikanten, want de Gereformeerde Gemeenten zijn mij lief en die zal ik ook nooit verlaten, omdat ik geloof dat de Heere me er een plaats heeft gegeven, maar ik wilde deze vraag toch graag even stellen, omdat ik er al een tijdje mee loop.
Antwoord
Bedankt voor je vraag. Fijn dat je er mee komt, hoewel de beste weg is dat je de vraag stelt aan desbetreffende predikant zelf. Bij hem ben je welkom. Schroom niet.
Omdat ik de preek niet heb gehoord, kan ik er niet veel over zeggen. Alleen dit: de nodiging van de Heere Jezus komt in deze woorden tot iedereen. Hij zegt immers: Zo iemand... Niemand wordt uitgezonderd. Wel geeft Hij eerlijk aan dat het volgen van Hem een weg is tegen je eigen vlees en bloed. Dat wordt in de dagelijkse praktijk geleerd. Jezelf verloochenen, je kruis opnemen, je leven verliezen om Hem, om Zijn Naam en dienst is Hem volgen, spreekt voor zich. Dat is het leven van elke dag: afsterven van de oude mens, jezelf tegen vallen, aanklagen en veroordelen. Maar ook het leven door en uit de opstandingskracht van Jezus Christus, Die de Wijnstok is, waaruit de levenssappen ontvangen worden en de vruchten zullen worden gezien. Paulus zegt: Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij. (Galaten 2:20). Het ziet op de dagelijkse bekering.
Meer en meer zul je er achter komen dat je in je zelf onvruchtbaar bent. Dat valt niet mee. Dat is tegen je natuur. Wel is het nuttig opdat Christus gestalte krijgen zal in het hart en leven. Dus in het verlies van alles wat van je zelf is, ligt de zalige winst, in Hem, Die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Hem volgen, het leven achter Hem aan is kruis dragen, om Hem smaadheid dragen. Heeft Jezus niet gezegd: Zij hebben Mij veracht, ze zullen ook u verachten. Petrus en Johannes waren verblijd dat zij waardig geacht waren smaadheid te dragen om de Naam van hun lieve Meester (Hand. 3,4).
Van harte bid ik je toe iets te kennen van dit volgen van de Heere Jezus. Hem volgen betekent dat je je voetstappen zet, waar Hij ze eerst heeft gezet. Hij heeft de weg gebaand. Ja, Hij Zelf is de WEG. Een veiliger Weg is er niet. Laat dat je tot bemoediging zijn. Dan blijft het gebed over in Ps. 17 vers 3 (berijmd)
Ds. D. W. Tuinier
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.W. Tuinier
- Geboortedatum:28-04-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kampen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De dominee zei, dat als Christus Zich aan een mens heeft geopenbaard, dat het dan nodig is om alles weer kwijt te raken. Zo iemand moet achter Christus komen, zichzelf verloochenen en met Christus de dood in om alles weer kwijt te raken en te verliezen.
Einde citaat.
Dat is volgens mij niet mogelijk.
Je kent of Christus wel, of Christus niet. En als je Hem persoonlijk kent, ken je Hem ook als borg en middelaar, en anders ken je Hem niet, wel een geopenbaarde Christus maar geen toegepaste Christus is mystiek. Natuurlijk kan het zo zijn dat gezien mag worden wat de weg is, maar daar gaat de mens wel mee verloren.
Het is niet zo dat het lampje aan gaat, dan weer uit gaat, en dan weer aangaat.
Het is of binnen, of buiten, een van beiden, niet bekommerd of alleen geopenbaard, dat is allemaal verloren.
Alleen in Hem, dan heb je alles!
De tekst kan ook leiden tot de levendmaking zoals de dominee eerst zegt. Het getuigenis van een jonge zendelinge in India in de jaren rond 1960 spreekt daarover. Lees de blogpost waarin dit getuigenis van haarzelf geheel wordt weergegeven: http://levendenstromendwater.blogspot.nl/2014/10/een-levende-jezus-voor-dode-godsdienst.html.
Als je over deze blogpost vragen hebt, mail gerust. Mailadres onder aan de blogpost. Met hartelijke groet en veel zegen op de plek waar de Heere je gesteld hebt.
Cees van Beek
Genemuiden
Wat versta jij onder levendmaking?
Is er volgens jou een mens die kan zeggen, ik ben wel levend gemaakt maar nog niet gerechtvaardigd?
Een mens kan nooit rusten in de levendmaking, ook niet afwachten, ook niet lijdzaam zijn.
Een mens is pas behouden als hj of zij gerechtvaardigd is, de zonden vergeven.
Mijns inziens is er geen mens die kan zeggen wel levendgemaakt te zijn, of wel wedergeboren te zijn maar Christus nog niet te kennen, dat bestaat simpelweg niet.
Een mens heeft ook nog zoiets als een natuurlijk geweten.
Een van de eerste vruchten van de wedergeboorte is de rechtvaardigmaking aldus Th. vd Groe.
Er kan niet gerekend worden met levendmaking, werdergeboorte en dergelijke, alleen met de rechtvaardiging in Christus.
Als dat gemist wordt heb je net niets, dan gaat de mens verloren.
Romeinen 4vers5
Bij hem echter die niet werkt, maar gelooft in Hem Die de goddeloze rechtvaardigt, word zijn geloof gerekend tot gerechtigheid .
