Kind heeft geen vriendjes

Op welke leeftijd is het normaal dat kinderen vriendjes krijgen/zoeken? Mijn kind is zeven en ik merk dat hij wel wil, maar het moet altijd van zijn kant komen. Het gebeurt nooit dat een ander kind hem vraagt om te komen spelen. Hij is wel sociaal en het frustreert hem vaak dat hij niemand heeft om mee te spelen. Aan de andere kant ben ik het wel eens beu hem steeds kinderen te laten bellen/vragen met hem te spelen. Het frustreert mijzelf ook en ik pieker er vaak over wat dat nu in hem is dat hij geen andere kinderen aantrekt. Op school vermaakt hij zich goed met anderen en hoeft hij niet alleen te spelen, maar buiten school om - en voornamelijk in de vakanties- is het voor hem niet leuk. Af en toe heeft hij iemand, maar als er iemand anders bij komt laten ze hem zo weer vallen, waar hij best wel down van kan zijn. Of is dit heel normaal?

We weten allemaal wel, dat het voor een kind veel betekent om een vriendje of vriendinnetje te hebben. Daarom wil je als vader en moeder graag dat je kind niet alleen blijft, maar goede aansluiting vindt. Dat is ook nodig voor een goede ontwikkeling. Ik lees in je vraag dat het vriendjes maken en houden niet zo gemakkelijk is. Je zoontje wordt nooit uitgenodigd, terwijl hij wel kinderen vraagt te komen spelen. Wat zou dat zijn? Ik stel zomaar wat vragen en geef wat suggesties om er samen over na te denken.

1. Zijn het de kinderen in de buurt die wel bij hem spelen, maar door wie hij niet uitgenodigd wordt? Zijn die kinderen tegelijk ook klasgenootjes van hem? Of is dat een andere groep, waarbij hetzelfde probleem naar voren komt? Ligt het misschien aan zijn manier van omgaan met het kind dat bij hem speelt?  Hij is wel sociaal, schrijf je. Toch zou hij bijvoorbeeld wel dominant kunnen zijn. Wil hij altijd de baas spelen? Of is hij snel driftig en boos? Ontstaat er gemakkelijk ruzie? Of wil hij veel dingen niet? Je schrijft dat hij af en toe wel iemand heeft om mee te spelen, maar dat ze hem zo weer laten vallen als er een derde bij komt. Nu brengt de derde man vaak de ruzie "an". Dat is bekend. Alleen als je zoontje altijd degene is, die erbuiten valt, mist hij misschien toch bepaalde vaardigheden om samen te kunnen spelen. Je zou het samenspelen eens een poosje kunnen observeren. Wanneer gaat het mis? Als er inderdaad iets aan de omgang met elkaar mankeert, kun je met je zoontje daarover spreken. Wijs hem op zijn gedrag. Geef hem ook tips, zoals het bekende "samen spelen is samen delen" en "soms moet je de dingen om de beurt doen", enz.

2. Het kan ook wel aan de omgeving liggen dat het met het spelen niet zo goed gaat. Ik stel weer wat vragen: is het gezellig als er een ander kind bij hem is? Wat mag er  thuis allemaal? Is er bijvoorbeeld gelegenheid om leuke spelletjes te doen en stimuleer je dat? Probeer je -omdat het met je zoontje niet vanzelf gaat- als moeder of vader iets leuks aan het spelen toe te voegen? Een positieve stimulans kan veel doen! Mogen ze bijvoorbeeld knutselen en heb je gezorgd dat er genoeg knutselspullen zijn? Kunnen ze in de tuin of in de buurt een hut bouwen, een tent opzetten, met een bal spelen, enz.? Ga je met ze naar de speeltuin of de kinderboerderij? Kortom: besteed je er aandacht aan als er een kind met je zoontje komt spelen?

3. Wat ook wel eens helpen wil, is een praatje maken met de moeder of vader van het kind dat komt spelen. Vertel wat er aan de hand is, waarover je je zorgen maakt  en vraag of je zoontje ook eens bij hen mag spelen. Zo stimuleer je het spelen bij een ander. Daarna kun je natuurlijk ook vragen aan de ouders hoe het gegaan is en of er nog bijzonderheden waren. Je kunt ook proberen erachter te komen, waarom jouw zoontje geen uitnodiging krijgt om te komen spelen. En hoewel het op school goed gaat, is het toch zeker nuttig in een gesprek(je) met de leerkracht jouw zorg over je zoontje aan de orde te stellen.

4. Om te leren samenspelen en om meer contacten met andere kinderen te hebben kun je je zoontje ook laten deelnemen aan een sport of zoiets als scouting.

5. Blijven er problemen, dan is misschien toch wel een sovatraining of een weerbaarheidstraining nodig. Vriendschap is belangrijk in het leven van je kind en daarom is het heel goed er zo mee bezig te zijn en te proberen je kind daarin te helpen.

Ik wens je zoontje een fijn vriendje toe!
A. Teerds-Gertenbach

Dit artikel is beantwoord door

A. Teerds-Gertenbach

• Geboortedatum:
  29-01-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Actief

43 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven