Vraag
Als er een (klein) conflict is geweest met bijvoorbeeld een collega wat is uitgesproken en ik God om vergeving heb gevraagd, vind ik het lastig dit naast me neer te leggen. Ik blijf er aan denken omdat ik het zo vervelend vind, terwijl ik weet dat meningsverschillen er mogen zijn. Wat kan ik doen?
Antwoord
Beste vragensteller,
Dank voor het voorleggen van de vraag. Als je iets hebt uitgepraat met je naaste/collega mag het ook goed zijn. Probeer het dan ook naast je neer te leggen. Als het echt goed is, hoef je er ook niet meer aan te denken. Dan zijn de verhoudingen toch hersteld? Zeker als je ook aan de Heere vergeving hebt gevraagd en die van Hem hebt ontvangen. Meningsverschillen zullen er altijd blijven. Dat mag ook, mits die mening niet ingaat tegen Gods heilig Woord. Als iemand je wel blijft confronteren met een onbijbelse mening dan kun je daar wel van zeggen cq. tegen inbrengen vanuit Gods Woord. Dat is de roeping van een christen. Blijft zo’n gewaarschuwd mens toch bij zijn mening, dan is dat jammer maar dat hoef jij je niet persoonlijk aan te trekken.
Je moet altijd bereid zijn verantwoording af te leggen van de (christelijke) hoop die in je in. Zie 1 Petrus 3:15. En dan zet ik vooral ook even een streepje onder die laatste woorden uit die tekst: met zachtmoedigheid en vreze/eerbied. We mogen nooit boven de ander gaan staan. Blijft iemand ontevreden of zelfs mokken tegen je: werp al uw bekommernis (bekommernis: een mooi Oudhollands woord. Het betekent:iets waar je zelf steeds maar blijft zitten) op de Heere, want Hij bekommert Zich om u! Zie 1 Petrus 5:7.
Ik hoop dat ik je hiermee wat geholpen heb bij jouw concrete problematiek.
Groet en zegen,
Ds. H. H. Klomp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H.H. Klomp
- Geboortedatum:05-04-1949
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Met emeritaat sinds januari 2017.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ben je bang om afgewezen te worden? Voel jij je niet gehoord of gezien of begrepen?! Heb je dit vroeger thuis of op school ook meegemaakt...?!
Heb je tijd nodig om de conflicten een plekje te geven?! Ben je bang voor ruzie?!
Je hoeft mij niet te antwoorden hoor...
Maar gisteren was ik op mijn werk overstuur omdat ik mijn grenzen had aangegeven en er niet naar mij geluisterd werd.
Bij nader inzien was de situatie op dat moment helemaal niet zo erg. Maar het was een opeenstapeling van gevoelens en een reactie vanuit "oude pijn".
Natuurlijk weet ik met mijn verstand wel dat het zo werkt en dat ik kan proberen nog duidelijker te zijn en dat er heel veel onder zit. Maar op zo'n moment is het heel heftg...
Onderzoek je zelf (event. met hulp van een ander) wat er nu precies aan de hand is, dan kom je vast verder, als je dat wilt?!
