Vraag
Er wordt weleens gesproken over de “doodsjordaan”. Er wordt dan gezegd: “ik sta ervoor, maar moet er nog wel over” en “we moeten allemaal de doodsjordaan door.” Wat wordt hier nu eigenlijk mee bedoeld? Moet er aan het eind van je leven nog iets gebeuren in je ziel? En als je geen sterfbed krijgt, hoe moet de doodsjordaan dan gezien worden? Alvast hartelijk dank voor het antwoord.
Antwoord
De doodsjordaan is een begrip dat we tegen komen aan het slot van het boek van John Bunyan: “De Christenreis naar de eeuwigheid.” Christen en Hoop zijn naar hun reis uit de stad verderf over de smalle weg naar het hemelse Jeruzalem aangekomen bij de rivier die genoemd wordt de doodsjordaan. Het is de laatste obstakel op weg naar het hemelrijk. Met de doodsjordaan is de dood bedoeld. Sterven is God ontmoeten. Een kind van God kan daar geweldig tegen opzien. Als Christen de rivier in gaat begint hij te zinken en is bang de overkant niet te zullen bereiken. De christen die in zijn leven zo mocht roemen en getuigen van de genade Gods door Christus volbrachte werk, kan met het oog op de dood alle hoop verliezen. De duivel en de oude mens kan het de christen moeilijk maken. De dood jaagt angst aan. Doordat Hoop zijn vriend Christen moed inspreekt, krijgt hij hoop doordat hij door het geloof weer op zijn Zaligmaker ziet. Wanneer het geloofsoog op Jezus is gericht zijn de wateren van de dood niet meer diep en kan christen zonder veel moeite de overkant bereiken.
Ook dit deel van de reis van de christen geschiedt enkel door de genade Gods. Stervensgenade wordt dit wel genoemd. De dood is immers de laatste vijand die overwonnen moet worden. Een kind van God dat plotseling sterft zal op dat moment niet die doodsangst meemaken zoals iemand dat kan beleven op een ziekbed. Maar daarom hebben wij ook allemaal nodig in dit leven verzoend te zijn met God door Jezus Christus als onze enige Zaligmaker. Verder is belangrijk te letten op wat Petrus schrijft in zijn brief, 2 Petrus 1:10 en 11. Uit je vraag begrijp ik dat je niet bekend met dit werk van John Bunyan. Ik zou zeggen: de Bijbel blijft de belangrijkste gids in ons leven, maar dit boek van Bunyan is zeer de moeite waard om te lezen.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dood, waar is uw prikkel??
Wie in 't geloof op Jeuzs ziet, die vreest voor dood en helle niet."
En 'gekrookte rieten en rokende vlaswieken'.
Dat zal vast wel invloed hebben op je gevoelens als je tijd gekomen is.
Bovendien zijn er ook ongelovigen die in hun slaap sterven of helemaal niet bang zijn.
Gevoelens kloppen nou eenmaal lang niet altijd met de feiten.
Daarom is geloof zo belangrijk!!
Ik heb een oude christin gekend, die er echt niet aan twijfelde of ze wel behouden aan de 'overzijde' zou aan komen, maar ze zei: 'Ik moet nog sterven'. De dood is de laatste vijand, die teniet gedaan moet worden!
We hebben het geloof niet in onze zak, het is een genade-gave.
