Bekeringsweg Saulus van Tarsen

In het prachtige boek "Levend geloof" van ds. Vreugdenhil wordt aan het einde van hoofdstuk 2 de vraag gesteld: "Heeft Saulus van Tarsen Christus leren kennen als zijn Zaligmaker in die ontmoeting op de weg naar Damascus?" Ik hoor altijd van de kansel dat dit beslist niet het geval is (en laat je dat nooit wijsmaken wordt er dan bijgezegd) omdat Saulus toen in de schuld gezet werd en drie dagen niet at en dronk etc. Ook wordt de bekering van Paulus dan aangehaald om te bewijzen dat:
- Bedekte schuld nog geen vergeven schuld is;
- Zien geen hebben is e.d.
Maar laatst hoorde ik een dominee zeggen dat Christus zich op die weg voorstelt in Zijn functie als Zaligmaker. Oftewel dat Christus daar Zijn handen naar Saulus uitsteekt. In beide standpunten zit wat in. Hoe denkt u daarover?

Afz.: een jonge 'Kokkiaanse' Ger. Gemmer die onder een 'Steenblokkiaanse' prediking zit

Als je de bladzijden 43 t/m 46 in het genoemde boek "Levend geloof" leest, zie je twee dingen. In de eerste plaats dat Saulus van Tarsen in de schuld wordt gezet. In onwetendheid heeft hij gedacht er goed aan te doen om de volgelingen van Jezus te vervolgen. In de tweede plaats blijkt dat de schuld van Paulus in Damascus wordt vergeven. Annanias legt hem de handen op en zegt dat hij met de Geest vervult zal worden. Hij doopt Saulus. En de doop is het teken van de vergeving van zonden (Hand.2:38).

Ieder zal begrijpen dat de ontdekking aan je zonden vooraf gaat aan de vergeving van je zonden. De volgorde is: schuldbelijdenis en dan schuldvergiffenis. De drie stukken ellende, verlossing en dankbaarheid zijn niet omkeerbaar, maar ze zijn ook niet van elkaar los te koppelen.
Nu naar Saulus van Tarsen. Als Christus Zich openbaart aan Saulus als "Ik ben Jezus, die gij vervolgt" zitten daar ook al die twee zaken in: jij vervolgt Mij (Mijn gemeente), jij staat schuldig tegenover Mij. Maar Hij maakt Zich bekend als Jezus. En Saulus van Tarsen weet drommels goed dat de naam Jezus "zaligmaker" betekent. Achter die ontdekkende vraag van Jezus zit dus tegelijkertijd al Zijn zondaarsliefde.

Ik zou op die gestelde vraag antwoorden dat Saulus in die ontmoeting met Jezus op weg naar Damascus Jezus leerde kennen als de zaligmaker, maar pas in Damascus als zijn zaligmaker. Zo blijft toch het eerste gevolg van die ontmoeting de ontdekking aan zijn schuld en dat loopt in Damascus uit op de vergeving van zijn schuld. Het is echter wel Jezus, die hem ontdekt. De ontmoeting met Jezus verandert mensen. Denk ook maar aan Zacheus en de Samaritaanse vrouw. Daarom prediken wij Jezus Christus en Dien gekruisigd.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

227 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven