Hedendaagse Nederlanders, of misschien wel Nederlanders in het algemeen of de goed geïnformeerde hedendaagse westerlingen, hebben meestal snel hun mening klaar. Je bent voor dit en tegen dat, terwijl een ander daarover precies tegengesteld kan denken. “En waar is de waarheid,” zo vraagt Olaf Milders zich in dit verband af. “De waarheid ligt, spreekwoordelijk, in het midden.”
“Keer op keer worden we in ons dagelijks leven geconfronteerd met ‘de waarheid’. Maar zij die geloven in de Bijbel weten het: de waarheid is geen stelling van voor of tegen, de waarheid is een persoon. Dé Waarheid is Jezus Christus. En in Hem ligt alle waarheid. Het is heel makkelijk voor ons om bijvoorbeeld tegen abortus te zijn. Dat ben ik ook. En Jezus ongetwijfeld ook.”Maar betekent dat, dat wanneer een meisje ongewenst zwanger is geworden, we haar op basis van die ‘wet’ mogen vertellen wat ze wel of niet mag doen? Nee, ik geloof van niet. Wat we wel mogen doen, is zo’n meisje liefdevol opvangen, haar aanmoedigen het kind te houden, eventueel de baby zelf opvoeden tot het meisje wel in staat is om haar kind zelfstandig op te voeden. Maar hoeveel mensen kent u die dat gedaan hebben? En hoeveel mensen kent u die wel een radicale mening over abortus hebben?”
“Wat Jezus wil doen in ons leven is zo’n getuige te zijn van zijn liefde en genade, dat dé waarheid geen kwestie meer is van voor of tegen, maar een kwestie van je leven opgeven voor de ander. En die waarheid zou betekenen dat we de ander uitnemender achten dan onszelf. Maar we zijn vol van onszelf en vinden de ander (u weet wel, uit die andere kerk waar ze dingen anders doen dan in de onze) veel minder goed dan onszelf. En dat is ook de waarheid.”
“Laten we eerst eens radicaal worden in ons gebedsleven en daadwerkelijk de liefde en hemelse vrede van God uitdragen door de liefde en genade van Jezus Christus. En die Waarheid ligt niet in het midden, want die Waarheid is opgestaan en staat in het midden van zijn kerk. Zijn Kerk van de Waarheid.”
Olaf Milders is distributeur van internationale christelijke muziek. “De waarheid staat in het midden”, in: Charisma Nederland. Christian Lifestyle Magazine, juni 2000.
Aangaande abortus vind ik het een mooi voorbeeld.
Waarom gaan wij christenen niet bij de deuren van de abortusklinieken aanbieden een eventueel kind te adopteren in plaats dat deze wordt geaborteerd?
Waarom gaan wij zondagmorgen niet de straten op om mensen mee de kerk in te krijgen in plaats van gasten te laten wachten op een lampje voordat ze naar binnen mogen en er misschien achteraan in het donker nog wel een plekje voor een gast is?
Ik zeg niet dat het overal zo gebeurd, maar het gebeurd nog steeds...
Is het onverdraagzaamheid van de "buitenwereld"? En wat dan nog? Wat maakt het uit als je uitgescholden wordt, of weggehoond?
Waar is de radicaliteit?
