Hoe is het mogelijk dat de tranen niet over onze wangen stromen?
Dirk van Genderen - Habakuk.nu / 5 reacties
Hoe is het mogelijk dat wij uit volle borst onze lofliederen zingen en ons ‘gewone leventje’ leiden, alsof er niets aan de hand is? Waarom stromen de tranen niet over onze wangen tijdens onze samenkomsten? Waarom liggen we niet met z’n allen voor Gods troon, om onze smeekbeden naar de Heere op te zenden voor onze vervolgde en gemartelde broers en zussen? Dat zijn ze toch, al die christenen die door ISIS worden gemarteld en op gruwelijke wijze worden gedood?
Over de gruweldaden van ISIS, gepleegd in steeds meer landen, mag niet gezwegen worden. We kijken de satan in z’n gezicht wanneer christenen worden onthoofd of doodgeschoten. En wat doen wij? We bidden in onze samenkomst misschien nog wel voor onze vervolgde broeders en zusters, we pakken ons kopje koffie of thee, met een koekje erbij en zijn hen weer totaal vergeten.
Mensen, wordt wakker! We staan erbij en kijken ernaar. Toen Petrus gevangen was genomen en de kans groot was dat hij gedood zou worden – de apostel Jakobus was immers ook al onthoofd – was de gemeente in Jeruzalem voortdurend in gebed bijeen (Handelingen 12). Is de afstand voor ons het probleem? Nigeria, Syrië, Libië, het gebeurt inderdaad nog niet in Nederland. Maar het zijn wel onze broers en zussen… Samen zijn we toch de gemeente van onze Heere Jezus Christus. Als we zingen: ‘Samen in de Naam van Jezus’, dan horen zij erbij.
Zwartkijker?
ISIS rukt op en wij kijken toe. En zeggen: ‘O, wat erg!’ ISIS begon in het Midden-Oosten, zaait nu ook dood en verderf in Afrika en zal naar Europa, naar Amerika komen. Houdt daar maar rekening mee. Zijn we daarop voorbereid? Terreur tegen ons, tegen de christenen? Hoe zullen we dan reageren? Weten we het nu al geborgen te zijn in en bij de Heere Jezus?
‘Wat ben je weer een zwartkijker,’ reageert iemand misschien. ‘Het valt toch wel mee. We hebben toch onze veiligheidsdiensten.’ Inderdaad, gelukkig hebben we deze diensten, die al het nodige onheil hebben voorkomen. Afgelopen week werd bekend dat aanslagen van een terreurgroep tegen Franse kerken zijn voorkomen. Zo dichtbij komt het al.
Velen zeggen: ‘Vrede, vrede, geen gevaar’. Dat zijn de valse profeten die dat verkondigen. Laten we alert zijn. Voel u verbonden met uw vervolgde broers en zussen. Voel hun pijn, hun lijden, hun angst. Huil met hen mee. ‘Als één lid lijdt, lijden alle leden mee,’ 1 Korinthe 12:26. ‘Dek aan de gevangenen alsof u zelf ook gevangen bent...,’ Hebreeën 13:3.
Vul het wekelijkse samenkomen van uw gemeente eens anders in. Wanneer wereldwijd Gods kinderen voor hun vervolgde broers en zussen op de bres zouden staan, zou Gods heerlijkheid zichtbaar worden in onze gemeenten.
Brullende leeuw
Begrijp me goed, ik zeg dit net zo goed ook tegen mezelf. We kunnen toch niet doen alsof er niets aan de hand is. De gemeente van de Heere Jezus Christus wordt op een verschrikkelijke wijze aangevallen door de vijand uit de duisternis, de satan. Als een brullende leeuw gaat hij tekeer (1 Petrus 5:8). We moeten hem weerstaan, vaststaande in het geloof. Hoe? Door te bidden, onze stem te verheffen, ook richting de politiek en door ons voor te bereiden op de mogelijkheid dat het geloven in de Heere Jezus ook ons pijn kan gaan doen.
Nogmaals: ik schrijf dit niet om u bang te maken, maar ik voel me gedrongen dit te schrijven. Leef elke dag met de Heere Jezus, in het besef dat we bij Hem veilig en geborgen zijn, wat er ook gebeurt. Zelfs al zou het betekenen dat er een einde komt aan ons leven hier op aarde.
Dan mogen we weten dat er voor ons een gebouw van God is, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen (2 Korinthe 5:1). Wat een heerlijk vooruitzicht! Is er iets heerlijkers te bedenken dan voor altijd bij de Heere Jezus te zijn, bij Hem Die we zo liefhebben, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad?
Vergeet niet voor de terroristen te bidden, dat ook zij de Heere Jezus zullen leren kennen! De zielen van de door ISIS en andere terreurgroepen vermoorde christenen zijn al in de hemel. Ze hebben daar een ereplaats, onder het altaar, in de onmiddellijke nabijheid van de Heere. Zij hebben daar een lang wit gewaad ontvangen en zullen bij de wederkomst van de Heere Jezus opstaan een totaal nieuw en verheerlijkt opstandingslichaam ontvangen. Dan zullen ze met Christus mogen regeren, duizend jaar lang (Openbaring 20:4). Zij zullen aan Christus gelijk zijn. Hun en ook ons wacht de eeuwige heerlijkheid, de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, het nieuwe Jeruzalem. Nooit zal er aan die heerlijkheid een einde komen.
Vrees niet! Wat een heerlijke toekomst wacht ons. Tot slot de troostrijke woorden van de Heere Jezus: ‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld’ (Mattheus 28:20).
Nogmaals, alle begrip voor de betrokkenheid bij deze zaak die ons allen raakt, maar een kanttekening bij de gekozen vorm van een brede algemene beschuldiging die denk ik echt niet recht doet aan de diepe zorg die hierover leeft bij heel veel mensen.
er gaat zo niets van hen uit.
Als we dit wel zouden doen zou er onafgebroken aan Gods troon gesmeekt worden.
Daarom is het eigenlijk vreemd dat er duizenden in de kerken zitten, elke zondag het evangelie (als het goed is) aanhoren, maar toch openlijk belijden onbekeerd te zijn en maar weer verder leven. Hoe is het mogelijk?
Zo kun je je ook afvragen hoe het mogelijk is dat er zijn die zo onbewogen lijken aangaande de ISIS terreur. Niet iedereen @irenicus.
Als we het op ons in laten werken, hoe vreselijk is het allemaal, ongelofelijk.
Als er geen betrokkenheid is, kan je jezelf afvragen hoe diep de liefde zit.
Vooral als je je eigen (luxe, vrije) leven afzet tegenover de gevangenschap, discriminatie, of martelingen die realiteit zijn in het dagelijks leven van de vervolgde christen.
Ze ervaren zichzelf niet als zielig, en dat zijn ze ook niet.
Wel hebben ze ons gebed voor standvastigheid en bemoediging heel erg nodig.
De Heere vraag dit van ons, die in vrede en vrijheid leven. Als we dit achterwege laten, schieten we echt ernstig te kort.
