Niet meezingen van psalmen uit de nieuwe berijming

Ik heb een vraag aan ds. Buijs. Ik ben samen met mijn vriendin op de schooldag in Apeldoorn geweest en we hebben 's middags het thema bij u bezocht. Nu werden er ook psalmen uit de nieuwe berijming gezongen. Dat voelde voor mij niet goed in mijn hart omdat ik het daarmee niet eens ben. Voor mijn gevoel is de nieuwe berijming niet compleet en wordt er teveel weggelaten of het te gemakkelijk naar de mens gezien uitgelegd. Nu werd ik er door een medebezoeker op aangesproken dat ik niet mee zong. Mijn vraag is, gaan we als Chr. Geref. kerken niet te veel de linkse kant op met al die vernieuwingen?

Beste lezer,
 
Fijn dat je er was op de Schooldag! Een kleine toelichting op de manier waarop zo`n programma tot stand komt, kan geen kwaad, denk ik. Om te beginnen: wij kennen in onze CGK een grote verscheidenheid, ook in de liturgie. Ten dele heeft dat te maken met `wildgroei`: allerlei kerkenraden zijn in de loop van de jaren hun eigen gang gegaan. Maar ten dele heeft het ook te maken met een variatie, die door de generale synoden in het verleden is toegestaan. Dat geldt ook ten aanzien van de nieuwe psalmberijming. Je kunt daarover denken zoals je wilt, maar dat deze berijming inmiddels een plaats in een groot aantal Christelijke Gereformeerde Kerken heeft gekregen, is een feit.

Nu gaat het op dit moment niet over de vraag hoe ik persoonlijk over die berijming denk - al heb ik er wel een mening over. Op een Schooldag hebben we te maken met de breedte van het christelijke gereformeerde kerkelijke leven. Dat betekent dat sprekers zelf bepalen of zij tijdens een van de bijeenkomsten de Statenvertaling of de NBG-vertaling van 1951 lezen. Het betekent ook dat de organiserende commissie in de keuze van de psalmen en liederen rekening houdt met de verscheidenheid. Ten dele geven sprekers zelf een psalm of lied door aan de commissie; ten dele zoekt de commissie ze zelf uit. Je mag er daarbij vanuit gaan dat altijd die coupletten gezongen zullen worden, die verantwoord zijn. Ook niet alle coupletten uit de oude berijming zijn verantwoord; er zijn er ook die duidelijk remonstrantse invloed vertonen of het stempel dragen van de “brave hendrikken-tijd” (zie bijv. Ps. 14 over het pad der deugd en het licht der rede). Die zingen we dus ook niet, evenmin als psalmen uit de nieuwe berijming die een duidelijke vervlakking betekenen. Je ziet: je kunt niet een bepaalde berijming heilig gaan verklaren.

Ik zou je willen vragen: ook al heb je zelf voorliefde voor de oude berijming (en die deel ik met je!), kijk altijd naar de inhoud van wat gezongen wordt. En onthoud dan de Heere Zijn lof niet door je mond dicht te houden...
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs