Vriend heeft spijt van seksueel verleden

Ik ben een meisje van in de 20 jaar en heb sinds een tijdje een relatie met een hele lieve jongen. Toen we nog daten en in het begin van onze verkering heeft hij verteld dat hij te ver is gegaan in het verleden op seksueel gebied met andere meiden in een relatie. Ook heeft hij verteld dat hij via de app foto's (naakt of met weinig kleding aan) van meiden heeft gevraagd en zelf ook heeft verstuurd. Hij heeft verteld dat hij het daar heel moeilijk mee heeft gehad en dat hij dit nooit had moeten doen. Volgens hem zocht hij zijn toevlucht daarin nadat hij iets heftigs in zijn leven had meegemaakt. Hij heeft meiden niet gedwongen maar wel tijdens de dates die hij had, veel aandacht voor het lichamelijke gehad en ook seksuele opmerkingen/vragen gemaakt naar meiden toe via de app.

Ik heb hier goed met hem over kunnen praten, hoewel ik het lastig vind, aangezien ik dit echt vreselijk vind dat hij daarin steeds initiatief nam en alleen dat belangrijk vond. Nu is het zo dat hij in het begin van onze relatie daar ook veel mee bezig was, maar doordat we hier goed over kunnen praten en ik hierin goed mijn grenzen heb aangegeven, merk ik dat hij hierin is veranderd en dat hij echt van mij houdt om wie ik ben en dat het niet om mijn lichaam gaat. Ik geloofde echt dat hij was veranderd en heb hem ook vergeven, omdat ik vind dat iedereen fouten maakt en heb hem een kans gegeven.

Nu heeft hij deze week verteld dat er in verleden ook twee meiden van 14 waren en een meisje van 15 waar hij mee heeft geappt en foto's gestuurd/gevraagd, plus alles daar omheen, terwijl hij 17 en 18/19 was. Hij durfde dit niet eerder aan mij te vertellen, omdat hij bang was dat ik onze relatie zou beëindigen en hij zich voor zijn verleden schaamt. Hij heeft zijn excuses aan al die meiden aangeboden in het verleden en hij worstelt echt met zijn verleden.

Nu vind ik het echt heel moeilijk om hem te vertrouwen en weet ook niet of ik hem kan vergeven om het feit dat hij dit minderjarige meisjes heeft aangedaan. Daarnaast zie ik mijzelf ook echt als een naïef meisje, omdat ik een relatie ben aangegaan met een jongen die het in het begin ook veel in mijn lichaam geïnteresseerd was. Maar ik zie tegelijkertijd zijn spijt, verandering en worsteling met zijn verleden. Ik hou echt heel veel van hem en wil hem een kans geven. Aan de andere kant weet ik niet of en hoe ik hem nog kan vertrouwen, als we verder zouden gaan samen.

Ik sta nu voor de beslissing of ik de relatie met hem beëindig, of dat ik voor deze relatie ga vechten. We vinden het allebei heel moeilijk, hij laat mij echt vrij in mijn beslissing en snapt mijn keuzes, hoewel hij mij niet kwijt wil. We hebben ook samen goed en open kunnen praten hierover, wat ik heel mooi vind. Ook hebben we samen gebeden om Gods leiding over onze relatie en of Hij ons wil laten zien wat de juiste keuze is.

Een heel verhaal; ik hoop dat het een beetje duidelijk is. Ik worstel nu dus enorm met de vraag of ik dit moet beëindigen of dat ik het nog een kans moet geven? Heeft u een advies voor mij?

Beste jonge vrouw, je hebt verkering gekregen en dat is je niet meegevallen. Je denkt dan samen aan een relatie te gaan beginnen en dan blijkt dat hij al een en ander achter de rug heeft. Ineens word je met zijn verleden geconfronteerd dat hij op seksueel gebied al op jonge leeftijd wel erg veel belangstelling had voor allerlei meisjes en daar ook naar gehandeld heeft, zoals je schrijft. Zelfs met erg jonge meisjes, wat ook nog eens voor de wet strafbaar is. Seksuele handelingen met kinderen (want dat zijn het nog) tot 16 jaar is voor de wet strafbaar.

Hij heeft daar nu erge spijt van en aan die meisjes ook excuses aangeboden. Dat is in hem te prijzen. Ook dat hij het niet ontkend heeft of gedaan heeft alsof dat allemaal niet zo erg is naar jou toe. Zoals je het beschrijft denk ik ook dat hij het meent. Helaas kan hij zijn jeugdjaren niet meer overdoen. Positief is dat hij alles eerlijk tegen je verteld heeft. Dat zal niet makkelijk voor hem zijn geweest. Jullie kunnen er goed over praten en jullie houden veel van elkaar. Iedereen verdient een tweede kans zoals je zelf ook zegt. Maar dat je zorgen hebt over de  toekomst, kan ik goed begrijpen.

Het lastige is ook dat je in een soort van dubbelrol zit. Aan de ene kant ben je zijn vriendin en dat is een gelijkwaardige relatie. Maar tegelijkertijd ben je ook zijn ‘hulpverleenster’ en dat is een ongelijkwaardige relatie. Jij moet hem op dit gebied adviezen geven hoe met deze problematiek om te gaan en onbewust ga je jezelf er toch ook steeds van vergewissen of hij niet zal terugvallen. Jij gaat hem toch als vanzelf doorlopend in de gaten houden. Dat zou dan voor jou ook meteen het einde van de relatie zijn. En je vraagt je af of hij dat zijn leven lang zal kunnen volhouden? Hij geeft erg veel om je en wil graag een relatie met je en dus houdt hij het nu wel vol, maar hoe zal dat na verloop van tijd zijn?  

Ik zou je twee dingen willen adviseren:

-Ik vind dat je vriend professionele hulp moet zoeken om met die hulpverlener (ik zou bij hem de voorkeur geven aan een mannelijke hulpverlener) alles wat er is gebeurd, door te praten. Die kan dan ook inschatten of hij nu standvastig zal zijn of dat er in de toekomst een terugval in zit. Nu kun je dat natuurlijk nooit met 100 procent zekerheid zeggen, maar een hulpverlener kan er vaak wel een inschatting van maken. Kijk eens op de  site www.ikzoekchristelijkehulp.nl voor iemand bij jullie in de buurt.

-Je vraagt je ook af of je met deze relatie door moet gaan of het moet uitmaken. Ik vind het heel moeilijk om daar een antwoord op te geven. Er is ook nog een middenweg en dat is dat je deze relatie de komende tijd op vriendschapsniveau houdt. Dat het niet echt vaste verkering is waarbij je elkaar wekelijks ontmoet, maar dat je het voorlopig dan ook echt vriendschap noemt. Zeg maar dat jij al deze gedachten en datgene wat je weet ook een plekje moet geven en dat het heel wat met je doet en dat je daar tijd voor nodig hebt. Neem daar inderdaad de tijd en ruimte voor. Ik denk dat je dan als vanzelf gaat toegroeien naar het antwoord op de vraag of je wel of niet verder kunt gaan met hem. Zo ja dan kan de vriendschap langzaam maar zeker over in gaan in een echte relatie van liefde en trouw waar geen derde in past. Zo niet dan moet je de relatie uitmaken, maar dan heb je hem wel kunnen laten zien wat een impact dat heeft voor een vrouw.

Ik wens je alle goeds en veel wijsheid toe.

Alie Hoek-van Kooten