Somber en zelfmoordplannen

Als iemand mij vraagt: hoe gaat het?, dan zeg ik altijd: het gaat niet echt. Ik voel me somber. Ik moet vaak huilen en ik loop rond met zelfmoordplannen. Twee jaar geleden stond ik op de brug en keek naar beneden, ik dacht, als je nu springt dan ben je bij God. Is dat zo?

Beste vriend(in),

Je stelt een vraag waar m.i. heel veel achter schuil gaat. In dit antwoord kan ik natuurlijk alles wat er met je aan de hand is niet beantwoorden, toch wil ik graag op je vraag reageren. In dit antwoord zal ik jou ook weer vragen stellen. Als je het fijn vindt, mag je dus nogmaals hierop reageren...

Het gaat niet goed met je. Je voelt je somber. Waarom voel jij je zo en is dat allang het geval? Heb je dat zelf helder en zo ja, kan je ook met iemand daarover spreken? Heb je mensen die je zo vertrouwt dat je jouw gevoelens en problemen durft te bespreken? Kan je bij iemand terecht? Ik denk dan bijvoorbeeld aan iemand uit je kerk, of een leraar op school of een goede vriend(in)? Het is namelijk goed om alles wat er met je is, te delen. “Gedeelde smart, is halve smart”, zegt men wel eens... Het kan ook zo zijn dat je problemen zo groot zijn dat je professionele hulp nodig hebt. Ook die hulp is er gelukkig in ons land te vinden.......

Je loopt al twee jaar met zelfmoordplannen schrijf je. Je wil naar God toe. Een betere plek dan bij God zijn is er niet, dus in dat opzicht kan ik je verlangen begrijpen. Toch denk ik dat er een betere weg naar God toe is dan zelfmoord. Je mag tot God gaan door Jezus Christus die de weg voor ons gebaand heeft. We mogen (in het gebed) toegaan tot de troon der genade dankzij Hem (zie Hebr. 4:15 en 16). Zelfmoord is niet een weg die God wil. Ik ben ervan overtuigd dat God je wil helpen in dit leven. In 1 Koningen 19 wil Elia eigenlijk hetzelfde als jij. God laat hem dan weten dat hij verder moet en mag en kan leven. In Zijn kracht. Elia mag God ontmoeten in het suizen van een zachte stilte. God wil niet onze dood, maar ons leven. Hij heeft gezegd “Gij zult niet doden”. Dat geldt ook voor het doden van jezelf. Nogmaals, er is een betere weg. Een weg die ik je aanbeveel. Huil maar uit bij God. Hij ziet met ontferming naar ieder die met heel zijn verscheurde, verwarde en verzondigde leven tot Hem komt. Hij wil je Zijn genade, liefde en vergeving schenken. Bij Hem ontdek je dat je door Hem gewild en waardevol bent.

Dan is er wellicht ook een weg naar genezing van je somberheid. Vaak gebruikt Hij daarvoor anderen die je daarbij helpen. Daarom is het al heel goed van je dat je deze vraag gesteld hebt en niet alleen blijft rondtobben. Maar, zoals ik hierboven ook al aangaf, laat het niet bij deze ene keer...

Ik bid voor je.

“Hij heelt gebrokenen van harte
En Hij verbindt z’ ín hunne smarte
Die in hun zonden en ellenden
Tot Hem zich ter genezing wenden’
Psalm 147:2 (berijmd, 1773)

Michel van Heijningen