Door de zonde achterna gelopen

Al een tijdje heb ik last van een zonde (lust) waar ik maar niet van af kom. Na veel rondkijken, zoeken en lezen heb ik wel ontdekt dat het niet op eigen kracht kan maar met Gods kracht bestreden moet worden. Ik bid en vraag om die kracht, maar elke keer val ik weer en vanaf het punt dat het mij te sterk word, val ik dieper en dieper. Hoe krijg ik die Goddelijke kracht? Vragen en bidden voorkomt het niet. Het is een stuk minder dan eerst, maar het vallen gebeurd nog te vaak.

Beste vragenstell(st)er,

Dat is nogal wat! En het is volkomen te begrijpen dat dit een zwaar beslag op jouw leven legt. Want wie belast is met een dergelijke zonde moet het ervaren dat dit zowel ons gebedsleven als onze relatie met Christus in de weg staat. Iedere keer wanneer dan tijdens het begin van een kerkdienst de wet wordt gelezen, vliemt het:  "Gij zult niet echtbreken" dan ook als een gloeiend zwaard door het hart van zulke mensen heen. En zij slepen deze zonde, die hun hele geloofsleven overschaduwt en die hen in alle geestelijke zaken belemmert en in de weg zit, als een loodzware last achter zich aan door hun leven heen. Zulke mensen worden als het ware steeds maar weer door de machten van het kwaad aangevochten. En ze zijn zeker niet te benijden. Jij dus ook niet.

Maar jouw situatie mag dan duister zijn; zij is zeker niet hopeloos! Laat het jou hier, om te beginnen, gezegd zijn dat je in elk geval op de goede weg bent. Want je hebt al ontdekt, dat je deze zonde niet op eigen kracht kunt overwinnen, maar dat je hem met de kracht van Gods Heilige Geest moet bestrijden. Jij bidt en vraagt daarom dan ook om die kracht van Gods Geest. Maar niettemin val je dus steeds weer in zonde. Daaruit trek je de, m.i. verkeerde, conclusie dat vragen en bidden niet helpt. Niettemin zeg je direct daarop, dat het een stuk minder is geworden dan eerst. Dan zou je toch denken, dat het vragen en bidden wel degelijk heeft geholpen. Dat lijkt me een reden tot zowel bemoediging als dankbaarheid. Of niet dan? Maar het in zonde vallen gebeurt nog te vaak, zeg je. En daar heb je gelijk in. Want iedere zonde die wij doen gebeurt inderdaad altijd te vaak.

Wat Gods kinderen echter van de wereld onderscheidt is, dat mensen die van deze wereld zijn geen last ondervinden van hun zonden, maar dat zij de zonde daarentegen juist zoeken. Een bekend prediker, misschien ken jij zijn naam (Kohlbrugge), heeft daarover eens gezegd: "Een onbekeerd mens loopt de zonde achterna, maar een bekeerd mens wordt door de zonde achterna gelopen."

Het is mij uit jouw vraag duidelijk dat jij de zonde niet zoekt en hem ook geenszins achterna loopt. Maar dat de zonde jou daarentegen achterna loopt. Ga er ook maar van uit, dat de Heere zeker wel van jouw last en jouw aanvechtingen af weet. Want anders zou jij de zonde zoeken, in plaats van er zo hard tegen te vechten. Hou daarbij in gedachten dat de Heere Jezus Christus de volkomen overwinning over alle machten van zonde en dood voor de Zijnen heeft behaald. En dat niemand onder ons, hoe begenadigd en heilig ook, zonder deze overwinning van Christus op de zonde kan worden behouden. Laat dat feit jou tot troost en sterkte zijn.

Misschien is het raadzaam wanneer je daarnaast ook een aantal praktische hulpmiddelen in overweging zou willen nemen om je te helpen deze zonde te vermijden. Een goed internetfilter bijvoorbeeld. En wanneer jij boeken, bestanden en/of CD's hebt van een twijfelachtig allooi kun je die ook maar beter wegdoen. Tenslotte zou ik je willen adviseren om gewoon verder te gaan met het bidden om de kracht van Gods Geest om deze zonde uiteindelijk te boven te kunnen komen. En de moed niet te verliezen. Want in al onze aanvechtingen en lasten zal Gods genade ons uiteindelijk altijd genoeg zijn. (2 Korinthe 12:9).

Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven