Vraag
Het is vandaag Hemelvaart en weer is ons op het hart gedrukt dat we niet zonder God kunnen, en dat is ook zo. Alleen, ik durf me niet aan Jezus toe te vertrouwen, er is altijd wel iets wat me tegenhoudt. Ik zal enkele dingen noemen:
1. Als ik mijn mindere dagen heb, voelt het vaak ook alsof God er niet is en ik er ook even geen behoefte aan heb om iets te doen met het Woord. Dan denk ik: zie je, als ik Hem niet zoek dan voelt Hij ook niet dichtbij, dan bekruipt het gevoel van ongeloof weer, zou Hij er wel zijn. Dan kom ik ik zo’n cirkel terecht.
2. Soms vind ik het moeilijk te geloven dat ik dingen uit Zijn kracht doe en niet omdat de wil in mijzelf zit.
3. Als het dan niet een van bovenstaande dingen is, dan is het wel weer dat ik mij Jezus probeer voor te stellen. Soms zie ik Zijn grote liefde voor ons, maar meer dan eens bekruipt me dan het gevoel van: je zou Hem nooit hebben liefgehad, je zou Hem minachten.
Dit zijn maar een paar voorbeelden, maar kortom: er is altijd IETS dat me ervan weerhoudt me over te geven, terwijl Hij al zoveel in mij veranderd heeft. Waar ik altijd historisch bewijs nodig had van wat er in de Bijbel staat, mag ik geloven dat wat er in Zijn woord staat waarheid is, ik kan het me alleen niet geheel toeëigenen. Ik vind het moeilijk om Gods weg te ontdekken en Jezus te volgen omdat er teveel in de weg staat.
Antwoord
Beste vragenstel(l/st)er,
Er zijn twee zaken die ik bij je openhartige en eerlijke vraag naar voren wil halen omdat ze van cruciaal belang zijn.
1. Ik begin met een van je laatste zinnen: ik kan het me alleen niet toeëigenen. Laat ik mogen zeggen dat de zaligheid voor jou hiermee staat of valt. Eten doet ons geen nut als wij het niet eten. Drinken kan onze dorst niet lessen als wij niet drinken. En het volbrachte werk van Jezus Christus kan ons niet redden tenzij wij Hem ons door een waar geloof toeëigenen. Ik besef heel goed dat dit geloof een gave van God is. Dit geloof werkt Hij door Zijn Geest en Woord in onze harten. Maar voor nu is het belangrijk dat je beseft dat je zonder dit geloof geen deel hebt aan Christus en daarmee aan de zaligheid. Het moet in je leven dus aan op de toeëigening van Christus, dit is de geloofsovergave aan Hem, het aannemen van Hem, het steunen en rusten op Hem, enzovoorts. Wanneer de heilige Geest zaligmakend werkt brengt Hij tot deze toeëigening des geloofs. Van onze kant mogen we elkaar daartoe oproepen: zo gij Zijn stem dan heden hoort, gelooft Zijn heil- en troostrijk Woord, verhardt u niet (langer) maar laat u leiden. Laten wij goed beseffen dat God in Zijn Woord ons zegt dat Israël het beloofde land niet kon binnengaan vanwege hun ongeloof en ongehoorzaamheid.
2. Het tweede omvat eigenlijk al het andere dat je schrijft. Het komt erop neer dat je jezelf tegenvalt, dat je met jezelf omvalt en dat je jezelf steeds als onder de maat voor God ervaart. Laat ik je mogen zeggen dat als wij eerlijk zijn we moeten zeggen dat het met ons niets gedaan is. In onszelf aangemerkt blijven vleselijk en verkocht onder de zonde. De oude mens sterft niet eerder dan de laatste snik en in ons vlees woont geen goed. Daarom zegt het avondmaalsformulier ook (het spreekt daar over Gods volk): aangezien wij midden in de dood liggen... dat is het beste wat je van een mens in zichzelf aangemerkt kunt zeggen: hij ligt in de dood. Niets van te verwachten. Nergens iets te vinden dat voor God kan bestaan. Een hopeloos verloren mens. Maar zie: nu moet de blik van onszelf afgewend worden en wij hebben op Christus te zien tot genezing van onze ziel. Dan zeggen we niet van onszelf dat het tegenvalt maar dan belijden we dat er helemaal niets van deugt. Maar dan wenden wij ons voor onze gerechtigheid en heiligheid tot Christus om te schuilen achter Zijn bloed en in Zijn wonden en om uit Hem te ontvangen een nieuw leven dat voor God kan bestaan. Zodra wij van achter dat bloed wegwijken zien we bij onszelf niets dan zonde, schuld, dood en verderf. Maar waar wij achter het bloed der verzoening schuilen daar mogen wij GELOVEN dat wij om en in Christus rechtvaardig en heilig voor God gerekend worden. En soms mogen wij er iets van zien in ons leven en soms zien anderen er meer van bij ons dan wijzelf waarnemen. De rechtvaardige zal dus door het geloof leven. Doorgaans werkt de Heilige Geest deze wonderlijke gang in het leven van een mens: eerst was ik alles en Jezus niets; toen was ik nog veel en Jezus weinig; daarna werd ik minder en Jezus betekende veel voor mij; maar tenslotte wordt het Jezus alles en ik niets. Dit laatste wens ik je van harte toe. Dan hoef je niets meer van jezelf te verwachten maar dan komt alle verwachting in Jezus Christus te liggen. Hij wordt dan je enige Hoop.
Ik hoop dat je deze weg mag gaan en zo vrede zult vinden voor je ziel bij God door het volbrachte werk van Jezus Christus alleen.
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
