Vraag
Ik ben een vrouw van begin 40, getrouwd met een man (hij heeft autisme). Ik zie mezelf als biseksueel, heb me altijd al aangetrokken gevoeld tot vrouwen, maar kan dit ook zeker ervaren richting mannen. Mijn man weet van mijn gerichtheid, maar het is moeilijk bespreekbaar. Het is een blijvende strijd van aantrekken/afstoten. Ik mis enorm de intimiteit en fysieke nabijheid, maar seks is (te) ingewikkeld (geworden). Ik voel me alleen en onbegrepen. We hebben al veel relatietherapie gehad samen en ik wil wel bij hem blijven, maar mis veel.
Ik verlang naar contact met andere vrouwen die mijn gevoelens herkennen. Ik zie uit naar zuivere vriendschappen waarbij ik een arm om me heen krijg, een schouder om op te huilen en waarbij mijn strijd er mag zijn, én ook begrepen wordt. Ik weet dat er risico’s zitten aan dit soort lotgenotencontacten, maar mijn intenties zijn zuiver. Ik bid of ik intimiteit en vriendschap mag vinden en ook daarin samen kan bidden om kracht.
Ik heb al via verschillende kanalen geprobeerd om dit soort contacten te vinden, ook via Hart van Homo’s, Onderweg.nu en Dichterbij Herstel. De eerste twee organisaties hebben wel activiteiten, maar deze zijn voor jongere doelgroepen. Op advies van Dichterbij Herstel plaats ik mijn oproep hier op Refoweb. Ik hoop contacten te vinden met vrouwen van ongeveer mijn eigen leeftijd. Ik woon in het midden van het land. Kunt u mij helpen, of hebben de lezers tips voor mij?
Antwoord
Beste briefschrijver,
Het is een moeilijke situatie waarin je zit. Ik kan me dan ook wel iets voorstellen bij je oproep. Wel is het zo dat ik er twee verschillende vragen achter zie: 1. je bent biseksueel, 2. je man heeft autisme. Ik vermoed dat die twee op elkaar ingrijpen. Doordat je man autisme heeft, mis je intimiteit, omdat hij je niet begrijpt?
Voor mij is niet helemaal duidelijk welke ‘lotgenoten’ je zoekt. Wil je contact met vrouwen die óók biseksueel zijn; met vrouwen van wie de man óók autisme heeft; of met vrouwen die zich in beide herkennen? Ik vind het nog wel een ding als je voor je tekort aan heteroseksuele affectie troost gaat zoeken in homoseksuele affectie. Ik zeg niet dat dat laatste niet mag, maar kun je dan niet beter troost zoeken bij heteroseksuele vrouwen? Die zijn bovendien makkelijker te vinden dan biseksuele vrouwen.
Herman van Wijngaarden
Dit artikel is beantwoord door
Herman van Wijngaarden
- Geboortedatum:06-02-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Driebergen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
- Mede-oprichter stichting Hart van homo’s
- Auteur van o.a. ”Oké, ik ben dus homo – over homoseksualiteit en het volgen van Jezus” en “Om het hart van homo’s – pastoraat aan homoseksuele jongeren” en "Leven als vrienden – een hoge vorm van liefde"
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik neem aan dat de heer van Wijngaarden homosociale affectie bedoelt in plaats van homoseksuele? De vragenstelster refereert er volgens mij juist aan dat het zuiver en dus platonisch moet blijven.
Dat de man zich aangetrokken voelt tot andere vrouwen of andersom.
Ik raad je sterk aan richt je op je eigen man, voor hem heb je een gelofte afgelegd, of je je nu aangetrokken voelt tot andere mannen of in jou geval van hetzelfde geslacht, is het toch goed je aan je geloften te houden, het is een keus, de Heere wil dit echt zegenen.
