Vraag
Recent ging het in onze gemeente over zondag 10 en Gods voorzienigheid. En met de wetenschap van Gods soevereine regie kon ik alleen maar denken aan alle hysterie rondom het klimaat waar helaas maar al te veel christenen in mee gaan. Zondags belijden we en zingen we allemaal Gods complete soevereine heerschappij, maar wanneer het weer maandag wordt doen we alsof God ineens niet meer heerst. Alsof de wereld elk moment maar zo kan instorten en de mensheid kan vergaan door dit klimaatprobleem als de mens niet ingrijpt. Alsof de mens god is die de wereld en het klimaat regelt.
En vanuit de kerk en christelijke politiek wordt dan op ons rentmeesterschap gewezen. Maar dat vind ik nogal krom. Geloven we nou dat God soeverein is en heerst of niet? Niks gebeurt zonder zijn wil toch? Hij is uiteindelijk degene die alsnog de regie heeft toch? Waar maken we ons dan zo druk om? Waar is ons vertrouwen in de heerschappij van de Heere?
Natuurlijk moeten we goed omgaan met Zijn schepping en niet al ons afval en troep in het millieu dumpen. Maar ergens moeten we toch een lijn trekken en op God vertrouwen en niet denken dat wij als mensen god zijn en dat als wij niks doen de wereld vergaat? Want de wereld is toch juist om te gebruiken en zal uiteindelijk ook met vuur vergaan (2 Petrus 3: 12) en plaatsmaken voor de nieuwe hemel en nieuwe aarde? Al die klimaathysterie van organisaties als Extinction Rebellion lijken mij erg onbijbels en daar horen christenen zich toch niet door te laten beinvloeden?
Antwoord
Wanneer u de vraag gesteld had over de relatie voorzienigheid en klimaatproblematiek dan had ik zo uw antwoord over kunnen nemen. U tekent de Bijbelse notie en de praktijk der Godzaligheid. Het rentmeesterschap en onze verantwoordelijkheid hoe om te gaan met de schepping. Het probleem is dat de (kerkelijke en wereld) gedachten hand in hand gaan. Met “kerkelijke” generaliseer ik en dat is niet altijd goed. Omdat zoveel stemmen uit de christelijke omgeving hetzelfde denken als de politiek in Den Haag, waar geen rekening wordt gehouden met God en Zijn voorzienigheid. Men maakt van de natuur hun god. De Nederlandse prinses Irene heeft er een boekje over geschreven hoe zij alles in de natuur als god ziet. Een blaadje, een vogel, een muis en een leeuw, ziekten en zelfs kanker en andere feiten god noemt. Afgerekend met God als Schepper en onderhouder van Zijn werk.
Gevolg, dan gaan we alles proberen naar ons hand te zetten. Dwaze mens, u meent een punt te hebben en probeert die op te lossen zonder God en Zijn Woord, dat is gedoemd te mislukken. We leven in de dagen dat de Heere Jezus wederkomt op de wolken des hemels om te oordelen de levenden en de doden. Alles gaat naar het einde. Mochten we vanuit de geloofsgemeenschap met Christus naar Hem uitzien verlangende naar Zijn Koninkrijk.
Daarom geven we elkaar de bede mee in deze moeilijke tijd waarin we leven met onze geliefde boeren en tuinders, enz. De bede: Kom, Heere Jezus, ja komt haastelijk. Maranatha!!
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
