Vraag
Ik ben een boek aan het lezen met mijn kinderen van 7 en 9, “Wonderlijk en waardevol”. Het is een mooi boek met korte makkelijke uitleg over je lichaam, hoe alles eruit ziet en heet en ook over grenzen aangeven. Er is alleen ook een hoofdstuk waarin woorden als misbruik en incest worden uitgelegd. Ik vind dit heftige thema’s en misschien nu nog (veel) te vroeg voor de kinderen. Maar wanneer bespreek je dit wel?
Het voelt alsof je in deze maatschappij niet vroeg genoeg kunt zijn. Het is zo mooi dat kinderen dit lelijke stuk van de mensheid nog helemaal niet kennen. Hoe en wanneer moet ik ze concreter gaan waarschuwen voor mensen met slechte bedoelingen, naast de mooie boodschap van respect voor je eigen en andermans lichaam hebben, grenzen aangeven en je lichaam als privé zien? Ze vinden dit allemaal heel logisch. Moet er op een gegeven moment ook de waarschuwing bij komen dat er mensen zijn die niet het beste met ze voor hebben?
Antwoord
Het is inderdaad een mooi boek: “Wonderlijk en waardevol”, geschreven door Elly van der Gouwe-Dingemanse. Wat fijn dat je dat boek samen met je kinderen bekijkt, leest en erover praat. Mooi om te doen en zo leerzaam! Het is waar dat er naast het mooie ook de heftige thema’s aan bod moeten komen. Kinderen van 7 en 9 jaar zijn helaas niet te jong om daar in de praktijk al mee in aanraking te komen. Daarom is het niet verkeerd om op jonge leeftijd al te waarschuwen.
In het genoemde boek worden kinderen daar langzamerhand op voorbereid. Eerst gaat het over: “Wie raakt mij aan?” Je leest over knuffelen en kussen. Met wie doe je dat? Ook wordt heel duidelijk over “bloot is privé” gesproken. De pagina’s daarna gaat over de momenten, waarop de kinderen moeten leren stop te zeggen, over goede en foute geheimen en goede en foute plaatjes. Er zijn misschien teksten die vooral je jongste kind nog niet zo goed kan begrijpen. Dat geeft niet. Kinderen horen vaak dingen die ze nog niet bevatten. Dat gaat dan langs hen heen. Dat betekent tegelijkertijd, dat herhaling nodig is!
Natuurlijk is het belangrijk om zélf rustig te zijn als je over die heftige thema’s leest. Vanzelfsprekend is het niet de bedoeling de kinderen bang te maken. Als je samen het boek leest, plaatjes kijkt, de opdrachten uitvoert, met elkaar praat, de vragen van je kinderen beantwoordt, zullen ze de dingen accepteren, zoals ze al de vorige pagina’s ook geaccepteerd hebben.
Ik denk niet dat je er tegenop hoeft te zien. Jouw kinderen zullen op allerlei terreinen al ontdekt hebben dat er goed én kwaad is. Je zult je kinderen ook bidden geleerd hebben. Zo vaak vraag je samen met je kinderen of de Heere ze bewaren wil. Dat kun je ook bij deze heftige thema’s naar voren brengen. Ten slotte: Ik vind het echt heel mooi, zoals jij je kinderen over seksualiteit vertelt. Wat zullen ze daar veel profijt van hebben!
Mw. A. Teerds-Gertenbach
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
A. Teerds-Gertenbach
- Geboortedatum:29-01-1951
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik-Ido-Ambacht
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Helaas weet ik maar al te goed dat kinderen op deze leeftijd hiermee in aanraking kunnen komen. En ook dat er zeker in geval van incest niemand is waar je bij terecht kunt. Misschien is het naïef, of wishful thinking, maar ik hoop zo dat ik door het onderwerp seksualiteit open te bespreken en door een goede band met mijn kinderen te hebben, ze bij me terecht kunnen of dat ik in ieder geval iets zal signaleren als dat ooit nodig mocht zijn.
Mevrouw Teerds geeft aan dat het belangrijk is zelf rustig te zijn. Gelukkig heb ik nu zelf de mooie kanten van het thema geleerd en kan ik daar inmiddels rustig over praten. Maar over deze kant van het onderwerp rustig zijn lukt mij niet. Ik ben het alles behalve. En ik weet ook niet of ik het kan worden. Ik hoop en bid nu dat God mij die rust zal geven ten behoeve van mijn kinderen. Maar wat zou ik ze deze thema’s graag nog besparen. En het idee dat het zelfs binnen je eigen gezin niet veilig kan zijn, ik zou hen dit heel graag besparen en ze voor nu mee willen geven dat thuis de plek is waar je veilig bent. Ik vind dit echt heel moeilijk.
