Vraag
Het leven is moeilijk. Zelfs het huwelijk stelt teleur. Ik begrijp mijn man en kinderen vaak niet vanwege niveau/iq-verschil. Ze beleven het geloof ook anders. Ik voel me vaak alleen. Is dit het nou? En dan nog wat jaren erbij als het me gegeven is en alles is voorbij...
Antwoord
Beste vragensteller,
Je geeft te kennen hoe moeilijk het leven voor jou is, alsook dat in de relationele sfeer er zorgen en verschillen zijn. En zo is het dat jij weergeeft: Ik voel me vaak alleen. Je zou met David denk ik wel mee kunnen zeggen: “Ik ben eenzaam en ellendig” (Psalm 25).
En dan vraag je: “Is dit het nou?” In ieder geval is dit het nú voor jou in jouw leven, in jouw hart, in jouw gedachten. En dan ken ik jou persoonlijk wel niet, maar als ik zo jouw vraag lees dan klinkt het, klink jij erg depressief en klinkt jouw vraag ook als: “Moet het zo nu verder de tijd die mij nog vergund is op deze aarde”?
Gezien jouw vraag denk ik dat het goed is dat je professionele hulp zoekt, want zo hoeft het niet verder. Met professionele hulp zal er dan gekeken kunnen worden wat in jouw omstandigheden nodig en helpend is. Schaam je er niet voor om via jouw huisarts die hulp te zoeken. Goed dat je hier nu de eerste stap hebt gezet om jouw vraag te stellen, ga nu ook voor de tweede stap! Hoe mooi is het dat God mensen wijsheid gegeven heeft om ons bij te kunnen staan als het leven soms zo moeilijk is en de toekomst zo donker.
Hierbij ga ik nog even terug naar David. Voordat hij zegt: “Ik ben eenzaam en ellendig”, horen we hem roepen tot God in zijn omstandigheden; “Wend U tot mij en wees mij genadig.” Laat zo ook te midden van al jouw omstandigheden het oog op God geslagen zijn, van Wie hij ook zegt: “Ja, allen die U verwachten, worden niet beschaamd.” In zijn eenzaamheid en ellende, in het soms zo moeilijke leven bij hem, zocht hij ook zijn hulp bij God, wat dus niet uitsluit dat wij de van God gegeven middellijke weg niet zouden mogen bewandelen.
Inderdaad, eens zal alles voorbij zijn, welk een vreugde zal dat wezen voor Zijn kinderen, straks verenigd te zijn met Hem, daar geen zorg meer, daar geen tranen in dat nieuwe Jeruzalem. Het geloof mag ook verder kijken, maar de gelovige heeft ook te kijken naar het hier en nu, ja ieder mens, en met Gods hulp ook te kijken naar wat mogelijk is om in de tijdelijke omstandigheden naar wegen te zoeken die de moeites kunnen verlichten, draagbaar kunnen maken.
Ik wens je heel veel sterkte toe en Gods zegen.
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
