God voelt ver weg in psychische nood

Ds. S.T. Lagendijk / 1 reactie

28-12-2020, 13:55

Vraag

Er is nu veel aan de hand in mijn leven en ik kan er met niemand over praten. Ik kom uit een gebroken gezin. Ik voel me heel alleen en ik durf niet naar de huisarts. Ik voel mezelf wegzakken in iets en mijn gedachten worden steeds somberder, maar ik kan ze nergens kwijt. Mijn hart voelt alsof het helemaal overhoop ligt. Ik vertel het aan God, maar het voelt alsof ik alleen maar uitzendt.

Normaal gesproken voel ik me zo verbonden met God. Hij is altijd Degene geweest die er voor mij was. En ik schaam me dat mijn leven nu niet in het teken staat van Zijn Koninkrijk en dat ik helemaal niet dankbaar ben voor mijn leven. Ook die schaamte leg ik bij Hem neer en ik vraag vergeving, maar het wordt niet minder. Alleen maar meer.


Antwoord

Beste vragensteller, wat je schrijft is helaas de ervaring van velen die last hebben van sombere gedachten. Als we psychisch niet lekker in ons vel zitten, voelt God vaak ook ver weg. Dat voelt heel dubbel, want juist op die moeilijke momenten hebben wij Hem zo nodig. De troost is dat waar wij Hem niet vast kunnen houden, Hij ons vast wil houden. Ook al zien wij Hem niet, Hij ziet ons wel. 

Je schrijft in je vraag dat je je schaamt. Daar klinkt iets van moeten in door. Je moet van jezelf je leven in het teken van Zijn Koninkrijk stellen. Je moet van jezelf dankbaar zijn voor je leven. Het wonder is dat tegenover jouw moeten en jouw schaamte de genade van God staat. Christus heeft ook onze ondankbaarheid en ons gebrek om te leven gericht op Gods Koninkrijk weggenomen. Je mag rust vinden in het feit dat Hij alles heeft willen doen.

Omdat ons leven met de Heere nauw verbonden is aan hoe het psychisch met ons gaat, zou ik je willen aanraden om de stap te zetten om naar je huisarts te gaan. Ik besef dat dit een grote stap is waar je als een berg tegenop kunt zien. Praten over dit soort dingen is niet makkelijk. En een goede hulpvraag stellen is vaak ook lastig als je het allemaal niet overziet en je vastloopt met je gedachten. Maar mijn ervaring is dat huisartsen erg goed zijn in luisteren, je kunnen helpen om je gedachten te ordenen en je ook kunnen helpen met het stellen van een goede hulpvraag en je door kunnen verwijzen naar hulpverleners die je er verder mee helpen kunnen. Ik hoop en bid voor je dat deze weg gaan je helpen zal: niet alleen om je verleden te verwerken en de cirkel van sombere gevoelens te doorbreken, maar dat het ook ten goede komt aan je leven met de Heere.

Ds. S. T. Lagendijk

Lees meer artikelen over:

geloof en gevoel
Dit artikel is beantwoord door

Ds. S.T. Lagendijk

  • Geboortedatum:
    17-05-1983
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Goes
  • Status:
    Actief
44 artikelen
Ds. S.T. Lagendijk

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Iboi
29-12-2020 / 19:47
Wat ik hier eerder als tip heb gelezen is om je hulpvraag op te schrijven. Kan kort of lang. Als het je niet lukt om te spreken door emoties die los komen kun je het briefje geven. Dat opent het gesprek met de huisarts, hij zal je helpen.

Terug in de tijd

Mag een rok 5 centimeter boven knie zijn? Of ben je dan geen refo meer?
Geen reacties
26-12-2007
Ik heb een probleem dat mij al jaren bezet, maar waar ik gewoon niet uitkom. Helaas is er ook niemand -op mijn vriend na- met wie ik dit kan delen. Ik heb al meer dan vijf jaar verkering, maar ik vraa...
3 reacties
26-12-2013
Hoe leer je echt genieten? Waar heeft dat mee te maken en hoe kan je het leren?
Geen reacties
26-12-2007
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering