Vraag
Ik ben een tijd geleden vreselijk bang geweest voor het lijden dat iedere waargelovige zeker zal meemaken. Ik had huilbuien, ging met angst naar bed en stond er mee op. Kon me niet concentreren op mijn werk. Het bleef in mijn hoofd rondspoken. Ik heb toen vreselijk veel gebeden, zocht naar troostvolle teksten in de Bijbel of in christelijke boeken. Ik hoopte op troost maar de tekst was: “Een dienaar is niet meer dan zijn heer. Ze hebben Mij gehaat, ze zullen u ook haten.”
Het was zout in de wond en ik werd alleen maar banger ik kon mezelf niet helpen. Mijn ouders hebben me met alle liefde proberen te helpen, maar ik bleef ermee zitten. Naar teksten zoeken hielp me ook niet. Ondertussen bleef ik wel veel bidden. Ik had me nog nooit zo zwak gevoeld. Op een zondag gingen we naar de kerk. De middagdienst ging over Gods’ voorzienigheid. De zondag daarna ging het over, dat alles mee moet werken ten goede. En de zondag daarna over dat je nergens bang voor hoeft te zijn. Bij alle drie de zondagen kwam ik bevrijd uit de kerk. Die diensten waar voor mij bedoeld dat weet ik zeker en het zingen na de dienst voelde ook anders. Zulke kerkdiensten heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Maar mijn gevoel zegt zoveel en is een slecht kompas om te volgen, tenminste dat weet ik met mijn hoofd, maar toch luister ik wel vaak naar mijn gevoel.
Ik zat er op een gegeven moment weer aan te denken in de bus op weg naar mijn werk en toen was op de bijbelapp op mijn telefoon de tekst van de dag Psalm 50:15: “Roep mij aan in de dag der benauwdheid, dan zal ik u eruit helpen en gij zult mij eren.” Ik kende die tekst nog niet om eerlijk te zijn, maar het is in mijn leven werkelijkheid geworden. Maar een mens heeft van nature een hart dat God haat.
Nu is mijn vraag: is dit het werk van de Heilige Geest geweest? Het volk verheerlijkte God toen Jezus de jongeling uit Naïn opwekte, maar toch bleef Hij in hun ogen de zoon van jozef. En als het niet de Heilige Geest is geweest, hoe kan er dan in de Bijbel staan dat zij God verheerlijkten, als een mens van nature verdorven is? Hoe kan een mens onoprecht God verheerlijken? Dat snap ik niet zo goed.
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Beste vriend(in),
Wat kun je soms bang zijn. En wat kun je soms in de knoop zitten. Maar als het gaat om het dienen van de Heere is dat helemaal niet erg. Waarom niet? Juist dan kan een tekst als Psalm 50 vers 15 zoveel waarde krijgen. Je kende die tekst niet, maar die is in je leven werkelijkheid geworden. Wat heerlijk als we ons in Schriftwoorden gaan herkennen. Wat een voorrecht wanneer Hij door de verkondiging van Zijn Woord tot ons spreekt.
Je schrijft dat je zeker weet dat deze diensten voor jou bedoeld waren. Je geeft aan dat je je herkent in Psalm 50 vers 15. En nu stel je de vraag: is dit het werk van de Heilige Geest geweest? De vraag die er bij mij opkomt is deze: waarom stel je deze vraag? Wat wil je horen? Zou je ermee geholpen zijn wanneer ik of iemand anders tegen jou zegt: zeker, dit is van de Heilige Geest... of: dit is niet van de Heilige Geest. Wil je hier echt een antwoord op? Weet je wat je dan moet doen? Keer terug tot Hem mét deze preken, mét dit Woord. Als ik het niet weet, dan weet U het toch wel, Heere? Bevestigt U zelf Uw Woord aan mijn hart.
Weet je wat ik niet wil? Dat jij gaat bouwen op dit antwoord. Weet je wat ik wel wil? Dat jij (opnieuw) de toevlucht neemt tot de Heere Jezus, tot Zijn Woord, dat vast en zeker is. Zijn Woord bedriegt je niet. Je gevoel wel -dat zeg je zelf ook-, ga daar niet op af. Het Woord van God is ons enig kompas. Vlucht in dat Woord tot Hem!
Valt er niet meer te zeggen? Misschien toch wel. Het trof me dat je schreef dat je je nog nooit zo zwak hebt gevoeld. Wat moeilijk... nee, wat mooi! Weet je wat ik je toewens? Veel zwakheid! Veel zwakheid in jezelf. Waarom? Opdat je het (meer en meer) zult leren: als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Jezus zegt, in wat voor omstandigheden je ook verkeert: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht (2 Kor. 12:9).
Waar ben je met dit alles uitgekomen? Aan Zijn voeten? Dat is de beste plaats. Wat je niet meer moet doen is dit: naar teksten zoeken in de Bijbel. Niet doen! Waarom niet? Lees je Bijbel op volgorde, of met behulp van een dagboek of bijbelverklaring. Wees trouw in het opkomen onder het Woord op zondag. Bid om Zijn zegen. Wat zul je dan merken? Dat God spreekt door dat gedeelte wat aan de beurt is. Elke dag, elke keer – als vanzelfsprekend? Nee, zo werkt het niet. Maar wel, met regelmaat, zomaar, onverwacht. Net als die tekst die je op je telefoon kreeg. Psalm 50 vers 15. Het noodnummer van God – maak daar gebruik van. Wees trouw in het onderzoeken van de Schrift – het lezen van het Woord – en Hij zal je verder leiden. En in het lijden? Hij geeft moed en kracht op het moment dat je het nodig hebt. De mens lijdt vaak het meest, voor het lijden dat hij vreest, dat nimmer op komt dagen.
Kun je onoprecht zijn? Jazeker. Bij de opwekking van de jongeling van Naïn verheerlijkten de mensen God. Ze zagen dat een groot profeet is opgestaan. Maar verheerlijkten zij Hem oprecht? Of Kun je dat onoprecht doen? Ik denk dat dat mogelijk is. Maar dan wel een onmogelijke mogelijkheid. Kan jíj onoprecht zijn? Moeten we het niet zo zeggen: juist iemand die oprecht is in het dienen en zoeken van de Heere, die ontdekt zoveel onoprechtheid in zijn/haar hart... en die bidt: Heere, maak mij oprecht.
Laat verwondering overblijven over wat de Heere gedaan heeft in je leven. Dat mag – Zijn daden gedenken. Tegelijk: blijf bij aanvechting daarover (is het wel van de Heilige Geest?) niet in jezelf wroeten, maar zoek vastheid, zekerheid, heiligheid buiten jezelf... in Hem, in Zijn Woord – dat is vast en zeker. Gods zegen gewenst.
Met hartelijke groet,
Ds. J. A. Mol
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. Mol
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
