Refomeisje

Wat doet een jong ‘refomeisje’ die thuiswoont en geen broers/zussen heeft (leeftijd zo tussen 18-25) buiten school en werk om? Zo van: school of werk is van 8:00-16:00 en om 17:00 uur is ze thuis. Wat doet ze dan? Hoe vult ze haar vrije avonden, weekend, vakantie, etc. Ben ik heel benieuwd, naar want als ik naar mijn eigen leven kijk zou ik zo graag meer als een christelijk meisje willen leven, alleen heb ik geen idee waar ik kan beginnen aangezien ik niet bij een kerk behoor waar ik dingen van kan overnemen (dat is een lang verhaal, maar niet van belang nu). Hoop op een uitgebreid antwoord van activiteiten die veelal gedaan worden door jonge mensen.

Beste vriendin,

Ooit verscheen er een boekje met de titel "Refomeisje", ik zou je daarheen kunnen verwijzen (via o.a. uitgeverij Kok Boekencentrum nog steeds verkrijgbaar). Je kan daar vele concrete antwoorden in vinden.

Toch reageer ik op een andere manier. Er zit een vraag achter je vraag; je wil leven als een christelijk meisje terwijl je niet bekend bent met alle gewoonten en gebruiken. Mijn reactie is: wat je wil (leven als refo), kan (bijna) niet en is zeker niet nodig. Van nabij weet ik trouwens dat het refomeisje uit het boekje tegenwoordig op een aantal punten een andere leefstijl heeft, maar in de kern hetzelfde geloof beoefent.

De opdracht voor jou (en anderen) is niet te leven als 'refomeisje'. Je wordt uitgenodigd je leven aan Jezus te geven. Hij wil namelijk onze Zaligmaker en Heere zijn. Dat betekent dat Hij onze schuld wil verzoenen en ons leven in Zijn dienst wil nemen. Dat laatste vergt van onze kant een dagelijkse oefening. Eerlijk gezegd, ik heb dat nog niet onder de knie. Steeds weer met en voor Hem leven. Van Hem genade en vrijspraak ontvangen en in dankbaarheid me in Zijn dienst stellen. Die praktijk van het christelijke leven vraagt in elke tijd en concrete situatie weer om een nieuwe toepassing. 

Wat ik je concreet aanraad: lees elke dag je Bijbel, zoek contact met andere christenen (die kerk doet er echt toe). Boven alles: bid regelmatig, zeg dan tegen God dat je beseft dat je vergeving nodig hebt, dat je om Jezus wil die vergeving wil aanvaarden en dat je je leven aan Hem wil geven. Bid dat de Heilige Geest je elke dag leidt in het maken van praktische keuzen. Dan word je (misschien) geen refo, maar een kind van God, dat is vele malen mooier.

Met een hartelijke groet,
Michel van Heijningen