Fan van anime

Ik ben fan van anime (animatieseries/films uit Japan), maar ik zit met de vraag of het ook bijbels verantwoord is. Er wordt vaak gewaarschuwd voor speelfilms o.a. omdat daar gebruik wordt gemaakt van acteurs. Maar is anime dan ook verkeerd, want daar wordt geen gebruik gemaakt van acteurs. Mijn vraag is mag een christen anime kijken?

Beste vraagsteller,

Ik denk dat er bij een vraag als deze, of een christen iets zou moeten laten of niet, er vier zaken zijn waar je naar zou moeten kijken:

1. Is de zaak in zichzelf, in dit geval anime, nog afgezien van de inhoud van specifieke films of series, in Gods ogen verwerpelijk?
2. Is wat er gezegd of gedaan wordt, en dat daarbij als normaal of zelf als positief gepresenteerd wordt, in Gods ogen verwerpelijk?
3. Heb ik de neiging er verkeerd mee om te gaan?
4. Wat voor invloed heeft het -herhaaldelijk openstellen aan de boodschappen die er uit komen- op mijn denken en doen?

Het argument dat jij noemt in de vraag lijkt zich vooral te richten op het eerste, of animatie in zichzelf verkeerd is. Ik weet dat sommigen bezwaar maken tegen speelfilms en toneel omdat daarbij geacteerd wordt en acteren als een soort van liegen wordt opgevat. Dat argument heeft mij persoonlijk nooit kunnen overtuigen. Als je iets wilt afwijzen omdat er geacteerd wordt dan vallen animatiefilms en series ook af lijkt mij, omdat deze worden ingesproken door acteurs die acteren met hun stem. En ook hoorspelen en luisterboeken en dergelijke vallen dan af en nog veel meer als je consequent wil zijn. Want wat dan te denken van het voorlezen van een verhaaltje door vader of moeder en of door een juf of een meester af, want daar komt vaak ook een vorm van acteren bij met de stem. En denk aan het spel van kinderen zelf. Kinderen doen vaak niet anders dan acteren tijdens het (na)spelen van dingen die ze hebben gezien. En zo is er nog veel meer. Elke vorm van uitbeelden is een vorm van acteren. Maar acteren staat niet per definitie gelijk aan liegen. Ik zou persoonlijk niet tot de conclusie kunnen komen dat anime en animatie op zichzelf verwerpelijk zouden zijn omdat acteurs acteren bij het inspreken van de stemmen.

De tweede vraag is dan of wat er inhoudelijk wordt gezegd of gedaan in Gods ogen verwerpelijk is of niet. En het gaat daarbij dan met name om wat daarbij als normaal of zelfs als positief gepresenteerd wordt, maar dat zeker niet is. Daarvoor moet je de specifieke films en series die je kijkt beoordelen. Je weet zelf het beste welke films en series je kijkt. Wat gebeurt er in die films, waar gaat het over? Ik denk dat als je eerlijk bent en kritisch kijkt best tot een oordeel kan komen of bepaalde films of series die je kijkt eigenlijk inhoudelijk verwerpelijk zijn of niet.

De derde vraag is dan hoe je er mee omgaat, in dit geval met het kijken van anime. Welke (grote) plaats laat je dat innemen in je denken en je doen, in je verlangens en in je voldoening? Ik moet dan denken aan de woorden van Paulus in 1 Kor 6: 12 en 1 Kor 10:23: “Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig... alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op” en “alle dingen zijn mij geoorloofd, maar ik zal mij niet onder de macht van ook maar iets laten brengen.” Nog los van de vraag wat specifieke films of series inhoudelijk brengen: wat voor een waarde ken je deze dingen toe voor jezelf? En laat je deze de plaats innemen van dingen die eigenlijk waardevoller zijn? 

De vierde vraag is dan wat voor een invloed, met name ook op de duur, al datgene wat tot je komt heeft op je waardenstelsel in je denken en doen. Ik denk dat dit een belangrijk punt is dat vaak te weinig aandacht krijgt. Er is wordt onder christenen vaak wel gekeken of dingen moreel verkeerd zijn of niet. En er is ook wel enigszins een besef dat je niet verkeerd met dingen moeten omgaan en er geen afgod van moet maken. Maar aan wat voor een invloed iets heeft op je manier van denken, met name op de langere duur, wordt nog wel eens voorbij gegaan. Want die invloed gaat vaak sluipenderwijs, beetje bij beetje, stap voor stap. En het is ook niet altijd zo duidelijk dat het gebeurt, want het zit vaak niet zozeer in de hoofdzaak van de film of series maar in allerlei kleinere dingen die er ongemerkt  in meekomen. En door onszelf voortdurend aan bepaalde boodschappen bloot te stellen nemen we al snel allerlei denkbeelden en waarden automatisch over zonder er bij na te denken. Zo voeden we ons hart met allerlei misleidingen die afleiden en wegleiden van wat werkelijk belangrijk en waardevol is en wat ook werkelijke rust en tevredenheid brengt. Dat maakt mensen aardsgezind (=aan het aardse gehecht) in plaats van hemelsgezind (=aan het hemelse gehecht). Het gaat daarbij dan om vragen zoals: waar gaat het over in de (animatie) film, wat voor waarden komen er uit naar voren? Wat voor een levenshouding wordt er in aangeprezen en hoe werkt dat zich uit in allerlei zaken? De belangrijke vraag in de Bijbel is altijd waar we ons hart op richten. De vraag is dus: wat doet het met je hart? Daarin zit de werkelijke misleiding.

Dit zijn de vragen die voor mezelf eerlijk zou proberen te beantwoorden. En als ik hier voor mezelf problemen zie zou ik de conclusie trekken dat het beter is deze films en series, of bepaalde films en series, niet meer te kijken en in plaats daarvan mijn tijd te besteden aan dingen die meer opbouwen. Je kent de (anime) films en series die je kijkt zelf het best. Ik zou zeggen: kijk er nog eens kritisch en eerlijk naar: wat gebeurt er, waar gaat het over en wat doet het met je?

Ik hoop dat dit je verder helpt.

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven