Homohuwelijk was foute keuze

Ik (vrouw) loop al enkele jaren met een probleem waar ik alleen niet uitkom. Ik hoop dat u mijn vraag kunt beantwoorden. Ik ben sinds twee jaar getrouwd met (ook) een vrouw waar ik zielsveel van hou, alleen weet ik dat bijbels gezien dit niet de levensvorm is zoals God het bedoeld heeft. Mijn vraag is: kan ik bij mijn vrouw blijven en gelukkig met haar zijn, of moet ik gaan scheiden omdat God het niet zo bedoeld heeft? Als ik weg ga bij mijn vrouw dan zal ik haar erg verdriet doen. Dit kan toch ook niet de bedoeling zijn? Ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik weg bij haar omdat God het huwelijk tussen twee mensen van gelijk geslacht niet zo bedoeld heeft?

Wat een ‘grote’ vraag stel je! Met de nodige aarzeling zet ik me dan ook aan de beantwoording ervan. Wat ik ga zeggen, kan niet méér zijn dan een paar richtingwijzers. Neem dus geen besluit op basis van mijn antwoord alleen. Het is erg belangrijk dat je hier zelf biddend mee bezig bent. Ga er ook over in gesprek met een gelovige, wijze en pastorale christen die jouw situatie kent en/of aan wie je méér van je overwegingen kunt vertellen. Hopelijk is jouw predikant zo iemand, of kun je zo iemand vinden in je omgeving. Daarvoor heeft God de christelijke gemeente gegeven: om samen te zoeken naar de wil van de Heere.

Om te beginnen vind ik het heel bijzonder dat je tot de conclusie komt dat je twee jaar geleden eigenlijk een foute keuze hebt gemaakt door met je vrouw te trouwen. Als het erop aankomt, heb je daarin gelijk: het is inderdaad niet de levensvorm die God bedoeld heeft. Met dat gegeven zul je hoe dan ook iets moeten. Dat is de ene kant.

Aan de andere kant is het té makkelijk om zomaar te zeggen: “dit huwelijk is fout, stop er maar mee.” Zo werkt het ook in de Bijbel niet. Daarvan geef ik twee voorbeelden. Paulus zegt enerzijds dat een gelovige geen ongelijk span moet vormen met een ongelovige (2 Kor. 6:14). Een christen kan dus niet trouwen met iemand die géén christen is. Tegelijkertijd zegt hij: “Als een broeder een ongelovige vrouw heeft en zij ermee instemt bij hem te wonen, moet hij haar niet verlaten” (1 Kor. 7:12). Dus: trouwen met een ongelovige is niet goed, maar als er tóch een gemengd huwelijk is (bijvoorbeeld doordat de een tot geloof komt en de andere niet), dan hoeft dat huwelijk niet ontbonden te worden.

Een ander voorbeeld vind ik in 1 Timotheüs 3:12. Daar zegt Paulus dat een diaken de man van één vrouw moet zijn. Voor ons is dat logisch, maar destijds was dat niet zo. Polygamie was een bekend gegeven in die cultuur. Stel nu dat iemand die meerdere vrouwen had tot geloof kwam, wat moest hij dan doen? Blijkbaar kwamen dergelijke situaties in de gemeente voor. Paulus zegt daarvan: dat is niet het goede voorbeeld, dus zo’n man kan geen diaken zijn. Maar het lijkt erop dat hij zo’n situatie wél gedoogt. Zo’n man zou anders voor een heel lastige keuze komen te staan: welke vrouw moest hij houden en welke wegsturen? Weggestuurd worden, zou voor de betreffende vrouw heel nare consequenties hebben...

De vraag is of jouw huwelijk hiermee vergeleken kan worden. Dat kan ik op grond van wat je schrijft, niet goed beoordelen. Als dat zo zou zijn, lijkt me overigens niet dat jouw eigen geluk daarbij voorop moet staan (“kan ik bij mijn vrouw blijven en gelukkig met haar zijn?”). Ik snap wél dat je denkt aan het geluk van je vrouw. Als je zonder meer bij haar weg zou gaan, verbreek je een belofte die je ooit met haar bent aangegaan. Uit de voorbeelden die ik hierboven noemde, maak ik op dat je die belofte serieus mag nemen, zelfs als de relatie op zich niet naar Gods wil was. 

Ondertussen blijft er het feit dat je tot de ontdekking bent gekomen dat je destijds een foute keuze hebt gemaakt. Ik zei al: daar zul je iets mee moeten. Op z’n minst moet je vrouw weten hoe jij er nu in staat. Je kunt niet gewoon doorgaan en doen alsof er niks aan de hand is. Het zou mooi zijn als je er een ‘gemeenschappelijk probleem’ van kon maken: is er een manier waarop jullie recht kunnen doen aan de trouw die jullie elkaar beloofd hebben, maar ook aan jouw veranderde inzicht? Als je vrouw echt van je houdt, zal ze dat laatste weliswaar niet leuk vinden, maar wel respecteren. 

Van het gesprek dat dan volgt, zal veel afhangen. Een ‘oplossing’ zou kunnen zijn dat jullie wel bij elkaar blijven, maar dan als vriendinnen en niet in een seksuele relatie. Belangrijke vraag is dan natuurlijk of je vrouw daartoe bereid is. Je vertelt trouwens niet of zij gelovig is. Dat maakt bij dit gesprek natuurlijk erg veel uit. Is er een basis om vanuit gemeenschappelijk geloof over deze kwestie te praten? 

Ik weet van een homostel waarin gebeurde wat er nu bij jullie is gebeurd. Eén van hen kwam op grond van de Bijbel tot het inzicht dat hun manier van samenleven niet goed was. Toch zijn ze met elkaar verder gegaan in een niet-seksuele relatie, zij het in dit geval niet in een huwelijk, maar in een geregistreerd partnerschap.

Kortom, op grond van wat ik over jullie situatie weet, zeg ik niet dat je moet scheiden. Wel is het belangrijk dat er in jullie huwelijk (of geregistreerd partnerschap) -op welke manier dan ook- ruimte komt voor jouw verlangen om God en Zijn onderwijs over seksualiteit te gehoorzamen. Als je vrouw je daarin geen enkele ruimte kan of wil geven, is er volgens mij óók geen verplichting om het huwelijk hoe dan ook in stand te houden. Sterker nog, naar analogie van 1 Korinthe 7 vers 12: als zij er niet mee instemt om op een andere manier bij jou te wonen, kun je misschien niet anders dan haar verlaten. Desnoods moet je bereid zijn dat offer te brengen. Want zoals ik al zei: het kan niet zo zijn dat je eigen geluk hierin doorslaggevend is.

Ik wens je veel geloof, hoop en liefde om met deze vraag om te gaan. Nogmaals, ga daarbij niet alléén af op mijn overwegingen. Betrek er ook andere christenen bij!

Herman van Wijngaarden

Dit artikel is beantwoord door

Herman van Wijngaarden

• Geboortedatum:
  06-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Driebergen
• Status:
  Actief

33 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven