Door familie buitengesloten

dr. J. van der Wal / Geen reacties

19-08-2019, 12:44

Vraag

Ik zit al een tijd niet lekker in mijn vel om het volgende; mijn ouders wonen op een groot erf. Daarvoor staat een vrijstaand huis waar mijn zusje in woont. Achter op het erf staan nog grote schuren waar ooit mijn wens was om daar een huisje neer te zetten. We zijn daar toen lang mee bezig geweest, maar er moest van alles veranderd worden zoals bestemmingsplan etc. wat flink in de kosten zou lopen. Hier zijn we toen niet mee verder gegaan.

Inmiddels zijn mijn beide broertjes bezig om daar op dezelfde locatie een twee-onder-één-kap-woning neer te zetten. Ik ben vroeger erg gepest op school en ik krijg nu door deze situatie steeds dat gevoel terug van buitengesloten te zijn. Het zou dus betekenen dat straks de hele familie bij elkaar woont en ik ergens anders. Ik droom er heel erg van en het begint nu mijn leven te beheersen, wat ik niet wil.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Het verlangen om bij de familie te horen is duidelijk en gezond. Dat u zich buitengesloten voelt door de ontstane situatie, is invoelbaar. Vervolgens zijn er nog allerlei vragen te stellen. Bijvoorbeeld: hoe is in het algemeen de communicatie tussen u en uw naaste familie? Bent u betrokken bij de ontwikkeling die u schetst in uw vraag? Welke initiatief neemt u zelf hierin? Hoe wordt daar op gereageerd? Wat betekent het wonen op het familie-erf voor uw band met de familie? Hebt u ook nagedacht over andere, minder positieve kanten die verbonden kunnen zijn met het wonen op hetzelfde erf? De sociale controle is dan ook groot. Dit zijn allemaal vragen waar ik geen antwoord op weet, maar die wel zinvol lijken om over na te denken.

Hebt u een vertrouwde naaste met wie u open en in een veilige sfeer over deze dingen kunt spreken? Misschien iemand van uw gezin of familie om de pijnpunten met hen te bespreken? Als ik het verhaal zo lees, lijkt het alsof het initiatief hiervoor van uw kant moet komen. Dat is altijd lastig, maar ik raad het u wel aan.

Dr. J. van der Wal

dr. J. van der Wal

  • Geboortedatum:
    31-01-1955
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Dordrecht
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Voormalig directeur Eleos en divisiemanager De Hoop.

Geen reacties

Terug in de tijd

Ik ben moeder van drie zonen van 2, 4 en 6 jaar oud. Ondanks dat ik veel van ze geniet, blijf ik het lastig vinden dat we geen dochter hebben en ook nooit zullen krijgen. Ik zie hoe de oudste steeds m...
4 reacties
19-08-2020
Aan een dominee van de Ger. Gem. Het doet me diep verdriet dat ik zo vaak een “als dan-evangelie” hoor, in plaats van dat de vastheid van het verbond -bijvoorbeeld al vanaf de kinderdoop als fundament...
Geen reacties
19-08-2016
Ik heb al enige maanden verkering; ik ben al wat ouder. Ik waardeer heel veel dingen in mijn vriend. Toch blijft er steeds een bepaald gevoel: is hij het nu echt helemaal voor me, terwijl ik toch zove...
Geen reacties
19-08-2008
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering