Vraag
Sinds tijdje behoren wij met onze kinderen door verhuizing tot een nieuwe gemeente. We doen ons best kerkelijk actief te zijn. Gaan naar verenigingen en ander kerkelijk werk. We horen vanuit de gemeente dat we al aardig ons plekje hebben gevonden. Ikzelf voel dat een beetje anders. De gemeente bestaat uit veel kleinere (gebeds)groepjes. We weten nog niet zo goed hoe dat in elkaar steekt onderling. Wij behoren niet tot zo’n groepje. Vaak kennen zij elkaar al jaren, dan is het lastig om een ‘vreemde’ toe te laten. Ik wil daarin ook geen inbreker zijn en me daartussen storten. Ik wil mij niet opdringen.
Maar ik mis wel de onderlinge geestelijke gesprekken. Ik mis waar ik eventueel iemand in nood zou kunnen helpen omdat ik er niet van weet. Ik wil graag ook geestelijk betrokken zijn, tot Zijn eer. Helpen waar ik helpen kan en graag een lichtje voor anderen zijn. Alleen, ik hoor nu zo weinig waar ik nuttig kan zijn en voel mij daarin ook vaak alleen en eenzaam.
De gemeente is verder best betrokken en we hebben ook een fijne predikant en kerkenraad. Maar de èchte gesprekken mis ik zo. Ik heb dit punt op een vereniging wel eens aangegeven en het wordt wel echt begrepen, maar er verder niet zoveel mee gedaan. Heeft u, naast het gebed, nog andere tips?
Antwoord
Mooi dat je je graag wilt inzetten voor de kerkelijke gemeente. Het is goed om daarover contact op te nemen met je wijkouderling. Die weet waar mensen nodig zijn en waar je je gaven kunt inzetten.
Voor wat betreft de gebedsgroepen: leg je vraag hierover voor aan je wijkouderling of predikant. In sommige gemeenten worden dit soort groepen georganiseerd vanuit de kerkelijke gemeente. Dan kan hij aangeven onder welke groep je valt. Als de gebedsgroepen niet georganiseerd worden vanuit de kerkelijke gemeente, dan kan je wijkouderling of predikant aangeven hoe de kerkenraad hiertegenover staat en of zij aanbevelen om wel of juist niet aansluiting te zoeken bij zo’n gebedsgroep.
Tenslotte schrijf je over je verlangen naar geestelijke gesprekken. Wie Christus kent, verlangt er ook naar zulke gesprekken. Het is jammer dat je tot nu toe nog niet tot zulke gesprekken gekomen bent in de gemeente. Mijn ervaring is dat het soms heel moeilijk is om in groepsverband, zoals op een kring, tot zulke gesprekken te komen. Vaak ontstaan zulke gesprekken alleen wanneer je elkaar beter hebt leren kennen en elkaar in kleiner verband spreekt, bijvoorbeeld wanneer je bij elkaar koffie drinkt. Misschien is het een idee om mensen in de gemeente die de Heere kennen en met wie het wel klikt, eens uit te nodigen op de koffie.
Daarnaast geldt: Als je zelf open bent, nodigt dat anderen uit om ook open te zijn. Soms is het goed om in gesprekken of op een kring zelf te beginnen over de geestelijke dingen. Bijvoorbeeld door het te vertellen wat je aansprak en raakte in een preek die je recent gehoord hebt. Of om naar aanleiding van een onderwerp wat op de kring besproken wordt iets te vertellen over wat dat in jouw leven betekent. Veel mensen vinden het eng om hierover te spreken en durven niet de eerste te zijn. Door zelf open te zijn, nodig je hen uit dat ook te zijn.
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
