Tobben

Ik ben opgegroeid in de GGiN. Sinds 1,5 jaar kerk ik nu in de CGK. Ik mag geloven dat Jezus mijn volkomen Zaligmaker en Verlosser is. Toch heb ik veel vragen. Ik vind dit moeilijk aangezien ik niet wil twijfelen aan Jezus bereidwilligheid en Jezus volkomen genoegdoening en soms vraag ik mij af of de vragen komen vanwege mijn opvoeding. Alleen zou ik het zo erg vinden als ik mij gerust stel met de zogeheten ingebeelde bekering en dan voor eeuwig verloren te gaan. Ik zit er vooral mee dat mijn leven niet 360 graden omgekeerd is. Ik sta wel op en ga naar bed met God, maar daartussen doe ik zoveel zonden. Ik heb elke dag last van ‘de onbedwingbare tong’. Zoveel dingen zeg ik wat ik (naar ik geleerd heb) niet meer zou zeggen als ik echt bekeerd ben. Ik weet niet of ik mijn naaste wel even lief heb als mezelf. Ik heb God lief en haat ergens wel mijn zonden (omdat ik er God mee pijn doe), maar ik vlied ze zo weinig.

Nu met de lijdenszondagen hoor ik zoveel liefde van Jezus en dat maakt me dan blij, maar ik weet niet of ik echt voel wat het Hem gekost heeft. Soms hoor ik een preek over mensen die geen uitweg meer zagen en in zekere zin herken ik mij daarin wel, dat ik besefte dat alleen Jezus nog mij kon redden, maar dan vraag ik mij af of ik wel diep genoeg ben gezonken. Ben ik niet te ‘makkelijk’ tot bekering gekomen? Anderzijds durf ik niet te zeggen dat God geen rol in mijn leven speelt. Dan zou ik eeuwig tekort doen aan Gods grootheid en beloften. Ik bid God hierom en soms kan ik alleen maar juichen en zingen tot Gods eer, maar daarna kunnen weer zoveel vragen opspelen en wordt alles weer zo donker of komen de zonden weer dagen alleen maar op de voorgrond te staan.

Ik wil met mijn vraag geen antwoord hebben of mijn bekering echt is,  alleen vraag ik mij af of er meer mensen zijn die zo tobben en of dit nu de strijd is die je op aarde moet strijden of draai je wel een keer volledig om en verdwijnen alle ‘grote’ zonden, of worden zulke vragen bepaald door de opvoeding.

Beste vrager(ster),

Wanneer ik de vraag op mij laat inwerken, is er veel dat ik herken. Ja, dat mij ook zelf uitdrijft tot de HEERE. De vraag of we ons niet bedriegen is een legitieme vraag. Het zal er immers maar op aankomen als we eerstdaags voor Hem moet verschijnen Die Zijn Ogen heeft als een vlam vuurs! Openbaring 1:14. Zou iemand niet vrezen bij de gedachte, dat Hij onze gedachten van verre ziet? Ps. 139:1. Paulus schrijft: “Ik heb de goede strijd gestreden...”. 2 Tim. 4:7. Ook onze belijdenisgeschriften spreken daarvan. Vanaf Zondag 32, 33 e.a. Verder vele geschriften als onder andere “De Heilige oorlog” en “De Christenreis”  van John Bunyan.

Volledige omkering (om bij uw vraag te blijven) vindt aan deze kant niet plaats. Een zondaar moet  wel aan deze kant wedergeboren worden. Johannes 3! Waarna de strijd van het geschonken en door de Heilige Geest toegepaste geloof volgt! Ef. 2:8; Fil.2:12. Maar de volkomen omkering van Gods kinderen komt straks, na dit leven. Aan deze kant blijft het vallen en opstaan. Jak.3:2; 2 Petrus 1:10; Judas 24,25. Opvoeding heeft daarin ook een plaats. Gezegende ouders die leerden bidden: “Leid ons en onze kinderen in de rechte sporen van Uw Woord om Uws Naams wil.” Ps. 23. Echter ook de Godvruchtigste ouders zijn zondige mensen. Zelfs de Godsvruchtigste heeft nog maar een klein beginsel van de nieuwe gehoorzaamheid. V.a. 114! Lees ook DLR. 5! 

Hartelijke groet,
Ds. J. Bos