Schoolvriendin steunen in moeilijke periode

Ik ben een meisje van 16 jaar oud. In september ben ik begonnen met een nieuwe opleiding en daarbij heb ik een nieuwe schoolvriendin ontmoet. We kunnen het erg goed met elkaar vinden en zijn closer met elkaar dan met anderen uit de groep. In de eerste week kwam ik erachter dat haar vader twee jaar geleden is overleden. Heel heftig en erg vers. Al vrijwel direct was het voor mij duidelijk dat zij het er nog erg moeilijk mee heeft en het er liever niet over heeft. Een aantal dagen/weken terug ben ik erachter gekomen dat het om zelfdoding ging. Dat was daarbij ook het enige wat ze erover los liet. Het is niet dat ik persé moet weten hoe en wat, maar dat is wel handig om haar goed te kunnen te begrijpen.

Gisteren is ze in tranen uitgebarst, omdat zij ten eerste bijna jarig is, ten tweede haar vader vorige week jarig zou zijn en ten slotte het bijna Kerst is. Nog moeilijkere periode voor haar dan het al was. Ik vind het erg lastig om hiermee om te gaan. Ik heb haar vanaf het begin al duidelijk gezegd dat ik altijd open sta voor haar en ze alles kan vertellen en dat ik haar zo goed mogelijk probeer te begrijpen. Daar reageerde ze met “jajaja” op. Ook is ze bang dat ze anderen pijn doet met haar verhalen, ook al heb ik gezegd dat dat mij niet uitmaakt.

Kan iemand mij vertellen hoe ik hiermee om moet gaan, met een vriendin die niks loslaat over haar gevoel en pijn?

Beste...,

Heel begrijpelijk dat je het lastig vindt om te zien hoe je vriendin het heel moeilijk heeft, terwijl zij er zelf niet gemakkelijk over praat. Sommige mensen hebben dat niet geleerd, of ze hebben ook de (dwaze) gedachten dat je anderen niet moet opzadelen met je eigen problemen.

Wat jij kunt doen? Blijvend laten merken dat je meeleeft, zonder opdringerig te zijn. Dat ten eerste. Maar ook door haar te helpen met het soort vragen dat je stelt. Bijvoorbeeld: heb je het afgelopen weekend nog aan je vader gedacht? Of: als je anderen over hun vader hoort praten, wat doet dat met jou? Oftewel in je vraagstelling wat naar haar toe kruipen en haar helpen (door wat je zegt en doet) om de link te leggen naar haar levensomstandigheden. Uiteindelijk praat iedereen eigenlijk best graag over wat hem of haar bezig houdt, maar sommige mensen moet je daar nog een handje bij helpen. Soms kan dat ook door te benoemen wat je ziet. Bijvoorbeeld: ik zie je fronsen; wat denk je nu? Je kijkt een beetje sip, waarom is dat?

En je begrijpt het vast wel: dat staat of valt met het aanvoelen van het juiste moment. De tact vinden wanneer je nu wel of niet moet doorprikken, wanneer je moet wachten of wanneer je juist moet confronteren. Dat kan ik je in deze reactie dus niet voorzeggen. Misschien kun je het haar in een vertrouwelijk moment ook eens vragen wat zij prettig vindt in jullie vriendschap en wat zij helpend vindt in jullie communicatie. En dan mag je natuurlijk ook vertellen wat jij zo waardevol vindt in een vriendschap en aan haar.

Ik wens je veel tact en wijsheid toe! Prachtig dat je een betekenisvolle vriendin wil zijn!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

208 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven