Mijn vrouw in haar blootje

Wij, man en vrouw, hebben twee jongens in de peuterleeftijd. Mijn man heeft er moeite mee als een ander mij naakt ziet, bijv. toen ik thuis na de bevalling geholpen moest worden met aankleden. Ik zou er zelf geen moeite mee hebben gelijk even te douchen als de jongens in bad zitten (tot de leeftijd van een jaar of drie). Scheelt tijd en ik kan ze dan gelijk in de gaten houden.

Mijn man zegt dat het ermee te maken heeft dat hij het gewoon een raar idee vindt (hij zou zelf ook niet omkleden met de jongens erbij) en ook dat hij dan het gevoel heeft dat hij mij dan moet delen met anderen. We kunnen er samen over praten en ik hou er ook gewoon rekening mee door apart van de jongens te douchen.

Onze vraag is niet wat mag of hoe je ermee om moet gaan, maar waar dat gevoel van mijn man vandaan kan komen. Wat het wel lastig maakt is dat als ik er wel makkelijker in zou zijn, hij als reactie daarop onverschilliger wordt (om pijn niet te voelen) en dingen doet waar hij achteraf spijt van heeft, maar daarmee mij wel kwetst. We horen graag van u.

De manier waarop iemand met dergelijke zaken omgaat, dus bijvoorbeeld hoe je omgaat met ‘bloot’ in het gezin, heeft bijna altijd te maken met de boodschappen die je daar thuis over mee kreeg. De wijze waarop je ouders er mee omgingen en hoe je je zelf dat eigen hebt gemaakt, bepalen hoe je in je volwassenheid daar mee omgaat. Sommige mensen zeggen dan: maar ik heb daar niets over meegekregen, er werd bij ons thuis niet over gepraat. Dan heb je dus waarschijnlijk de boodschap meegekregen dat het een taboe is, iets waar niet over gepraat wordt. Dan kan gelden voor seksualiteit, geloofszaken, emoties, familiegeheimen etc.

Misschien lukt het je man om er eens bij stil te staan hoe in zijn ouderlijk gezin omgegaan werd met naakt-zijn. Je kunt dan denken aan: ging de douchedeur altijd hermetisch op slot, kleedden de gezinsleden zich bijvoorbeeld op het strand of bij het zwembad zonder al te veel gedoe om, of werd dat heel omzichtig gedaan zodat niemand ook maar wat zag? En hoe was dat in jouw gezin van herkomst? En kunnen jullie er dan ook achter komen welke boodschap dan achter dat gedrag schuil gaat? Soms kan gedrag in het gezin van herkomst ook een tegengesteld effect hebben: als in een gezin over de (seksuele) grenzen van kinderen werd heengegaan, kan dat veroorzaken dat je niets van seksualiteit of naaktheid wilt weten.
 
Mogelijk werd er in het gezin waar je man uit komt ook weinig/niet over emoties gepraat. Uit wat ik in je brief opmaak heeft hij moeite de pijn te ervaren, dat te delen, maar doet hij om de pijn niet te voelen dingen die jou kwetsen en waar hij achteraf spijt van heeft.

Als je voor jezelf duidelijk hebt welke boodschap je van je ouders hebt meegekregen over bepaalde zaken, kun je er over nadenken/praten of je er op dezelfde manier mee wilt omgaan, of je wilt dat jouw kinderen dezelfde boodschap meekrijgen. Of dat je samen kunt werken aan ander gedrag. 

Drs. Joke Ronner-Wattel