Vraag
Ik worstel best met bekering. Ik weet met mijn verstand dat ik zondig ben en Jezus nodig heb en niet zonder Hem kan leven. En dan verlang ik soms best wel naar dat ik Hem persoonlijk mag kennen en ben ik echt jaloers op Gods kinderen. Maar helaas is dat gevoel ook vaak weg. Soms kom ik echt blij uit de kerk, bijvoorbeeld omdat er gepreekt werd over iets en dan gezegd werd dat er geen voorwaarden zijn, God ons tot Zijn Kind wil maken, dat we niks mee hoeven te nemen en Hij alles gedragen heeft.
Alleen zondekennis is toch nodig als je bekeerd bent? Want aan de vruchten ken je de boom. Ik weet met m’n verstand wel dat ik zondig ben, maar ik besef het absoluut niet. Ook niet hoeveel pijn ik God er mee doe/heb gedaan. Dus dan moet ik toch ook mijn zonden gaan inzien? En dan staan er beloften in de Bijbel zoals 1 Joh 5:14, dat als we iets bidden naar Zijn wil, dat Hij ons zal verhoren. En het is toch naar Gods wil dat Hij mij bekeert?
Maar dan moet ik toch Jezus persoonlijk kennen? Soms ben ik zo bang dat ik nooit bekeerd word. Ik weet dat dat de duivel is die mij dat influistert, maar ik wil zo graag zekerheid en ik denk dat het nu niet goed is. En dan wil ik dingen doen om daardoor bekeerd te worden, maar ik weet dat God dingen als Bijbel lezen zegent maar dat ik niet bekeerd word omdat ik zo goed bezig ben. Maar niks doen is ook niet goed. En dan voel ik me soms wanhopig. En ik ga veel te veel in mezelf zoeken, terwijl ik juist op Jezus moet zien maar ik weet niet hoe. En als ik geen vruchten draag dan klopt het toch niet? Hoe kan ik dan Zijn Kind worden?
Antwoord
Beste vrager,
U geeft aan dat het allemaal niet lukt om de door u begeerde geloofszekerheid te krijgen. Het zou kunnen zijn dat u dat eigenlijk diep in uw hart ook niet wilt. U wilt het wel, maar ook weer niet. Het zou kunnen zijn dat dat te maken heeft met de doorrekening van de kosten. Die vallen bij een volledige overgave negatief voor u uit. Uw verliespost is u te groot. Het zou kunnen zijn dat u die “bijna christen bent”. Ik weet dat natuurlijk niet, maar het kan zomaar zijn. Het kan ook zijn dat u “omziet naar ongerechtigheid” (Ps. 66:18). Dan hoort de HEERE niet! Ik weet dat natuurlijk niet, maar het zou kunnen. Wat ik maar wil zeggen is: onderzoek uzelf nauw en belijd de HEERE waaraan Hij u ontdekt.
Lees daarbij Psalm 32 onder andere. Misschien is het nuttig daarbij DLR 5 par, 9,10,11 te lezen. Lees ook van Hoofdstuk 5 “de verwerping der dwalingen” 5. Beste vrager: ik kan alleen enigszins u de weg wijzen, maar bij de HEERE zijn uitkomsten.
Hartelijke groet,
Ds. J. Bos
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Bos
- Geboortedatum:24-06-1948
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Naarden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Bekeerd u! Hij zegt: bekeerd u! En dan moet je geen huichelaar zijn, jongens en meisjes. Dat zeg ik er bij. Door eens even onder de indruk te zijn, een gebedje op te zeggen, en morgen weer verder te gaan met je zondige leven. Dat gaat niet, God hoort de zondaars niet, zulke zondaars niet.
Maar als het nou eens menens is en je zegt: ja, ik wil het niet meer, ik wil van de wereld af en ik zie het wel dat het allemaal huichelachtig is. Ik wil met die goddeloze vrienden niet mee, en ik zie het geluk van Gods volk wel. En ik heb een bekeerde vader of grootvader, en ik zou ook wel willen wezen zoals zij waren. Wat verhindert je dan? Het kan vandaag nog! Stel het niet uit! En je zult een schat hebben die de wereld je niet geven kan. Hoe jonger je bent, hoe beter de tijd om bekeerd te worden. Ga voor die poort liggen, en bid: Heere doe de deur ook voor mij open, die staat open, maar geef mij het verstand om binnen te gaan, want ik zie het niet, ik ben zo blind.
En dan zetten we de poort vanavond zo wijd open en dan is het uw eigen schuld dat u buiten blijft staan, omdat u niet hebt gestreden. Niet omdat er zo weinig uitverkoren zijn, maar omdat u niet de moeite hebt genomen om ervoor te strijden. Ik zou zeggen: begin ermee. En beproef het dan eens of het niet waar is, dat die de Heere vrezen veel gelukkiger zijn. Als je begint -en dat is waar hoor- moet je op een geweldige strijd rekenen. Jong volk: ik zal je ogen niet met zand vol strooien hoor. Je moet er op rekenen dat het niet meevalt. Als je mag komen tot een keuze en je zegt ik schei met de zonde uit, en je gaat de Heere dienen. Nou dan zal je morgen al wat beleven hoor. En dat wordt hoe langer hoe erger. Maar die strijd is niet hopeloos! In tegendeel! Die strijd geeft beslist een goede uitkomst! Laat dat maar aan de Heere over! De strijd tegen de zonde, tegen de verleiding, tegen jezelf, ligt al zoveel vermaak dat al Gods volk met al haar strijd, ook al is ze nog zo hevig, nooit meer terug willen naar de wereld.
Dus ik zou zeggen, je kunt het altijd doen. Waag het er eens op. En doe nou de hartelijke keuze eens, en strijd eens om in te gaan. Toe doe er zelf eens wat voor! En laat eens wat. Begin je eens te bekeren!
Een vriendelijke nodig en een hartelijke lokstem van het evangelie. van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden u van Christus' wege, laat u met God verzoenen! En ook al zoek je argumenten, je kunt ze niet vinden, je zoekt dit en je zoekt dat, voor je verstand is het onbegrijpelijk, en je gemoed verzet zich:
“Wie heeft lust den HEER te vrezen, 't Allerhoogst en eeuwig goed?”
Ik zou zeggen: hou er mee op!
“God zal Zelf zijn leidsman wezen; Leren, hoe hij wand'len moet.”
Ik zou zeggen: breek toch met de wereld, toe, breng toch dat offer! Leef dan toch volgens het eenvoudige woord van God. Breek met de zonde!! Hou er nou toch eens mee op! En zie dan eens wat de Heere doen zal. Misschien zal je straks zeggen: had ik het maar eerder gedaan. Want het is zo als ik het gepredikt heb, het is zoals Gods Woord het zegt.
Ds J. W. Kersten
Waar blijft het geloof in de Heere Jezus in dit alles?
In de Bijbel staat geloof in de Heere Jezus en je zult zalig worden.
Het wordt op deze manier niet aantrekkelijk gemaakt.
Het is niet alleen maar strijd en lijden, het is geen land van uiterste duisternis, het is vreugde in de Heere.
Ik hoef dat offer niet te brengen, dat heeft Hij gedaan.
Ik heb zojuist bij een andere vraag (Het lukt me niet te geloven) een reaktie geschreven die hierop aansluit. Het is wellicht ook voor deze vraagsteller goed om die vraag en het antwoord daarbij te lezen. Bovendien kun je heel veel over deze vraag op Refoweb vinden. Deze vraag wordt elke generatie door op vele toonaarden gesteld. Ik hoop dat de vraagsteller gesterkt wordt door de gegeven antwoorden.
Dat is weinig te lezen, de tekst gaat over strijd om in te gaan, dat is strijd, de weg is smal. Maar je kunt niet verdwalen omdat Jezus hem eerst gegaan is,
met je andere antwoord kan ik instemmen, hier verwijs je naar Christus alleen.
Ik het stukje van ds Kersten kom ik dat nauwelijks tegen.
We hebben allemaal zonden kennis nodig, anders zal Hij ons nooit dierbaar worden. Ga maar op de knieën, en vraag Hem maar om een waarachtige bekering.
Al het Goede toegewenst...
Laat je niet weerhouden door het idee dat je niet genoeg zondekennis hebt. Belijd het God, dat je zonden je niet genoeg beseft. Als je tot Hem komt, zal Hij je niet uitwerpen en dan zul je enerzijds ook leren hoe erg de zonden zijn, maar anderzijds ook de rijkdom van de genade die er is in onze Heere Jezus Christus!
