Vraag
Ik ben 21 jaar en heb al een tijd een gelukkige relatie met mijn vriend (24). De laatste tijd gaan er veel vrienden uit onze omgeving trouwen. Regelmatig wordt de vraag aan mij gesteld of ik al trouwplannen heb. En dat is het probleem, ik krijg het al benauwd van het idee dat ik getrouwd ben, terwijl ik juist veel van mijn vriend hou. Het is zo'n tegenstrijdig gevoel. Wij komen allebei uit de Ger. Gem. dus bijvoorbeeld samenwonen of een LAT-relatie vinden we niet kunnen. Ik werk in de hulpverlening en heb altijd al dromen gehad van werken in het buitenland/werken bij defensie/zendingsveld enz. Maar mijn vriend vindt dit absoluut niet kunnen in een huwelijk. Hij wil juist erg graag met mij trouwen en huisje/boompje/beestje in Nederland.
Dus voor mij voelt het nu als kiezen tussen twee tegenstrijdige dingen: 1. Kiezen voor een veilige (typisch refo) omgeving (lieve familie in de buurt, trouwen, met Gods zegen kinderen krijgen, maar toch altijd een sterke drang naar vrijheid/het onbekende hebben. 2. Of nu met pijn in m’n hart de relatie uitmaken, alleen de wereld intrekken, veel zien van allerlei culturen en waar ik arme mensen kan helpen en misschien wel Gods Woord mag vertellen. Ik hoop dat u een advies heeft.
Antwoord
Dat zijn een paar moeilijke beslissingen. Maar ik denk dat je wel beslissen moet. In de eerste plaats heb je een vriend en is jullie relatie gelukkig. Vrienden gaan trouwen en vragen of jullie ook nog niet gaan trouwen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat jullie nu gelijk ook maar moeten gaan trouwen! Dat doe je samen in overleg zonder dat anderen daar mee te maken hebben.
Nu het probleem... als je er aan denkt om getrouwd te zijn, krijg je het benauwd. Ga dan zeker nu niet trouwen. Naar het moment van je huwelijk moet je wel met vreugde en verlangen uitzien, is dat er niet, dan moet je echt nog wachten of misschien de relatie met je vriend stoppen. Je kunt op deze basis niet je leven in. Je maakt dan niet alleen jezelf, maar ook je vriend het leven heel moeilijk.
Je grote droom is om in het buitenland op een of andere wijze werkzaam te zijn. Je bent in de hulpverlening werkzaam, hebt dus iets van die andere wereld geproefd. Die droom kan geen werkelijkheid worden als je nu gaat trouwen. Je zegt het zelf al: ik moet kiezen tussen twee tegenstrijdige dingen. Of het gewone leven met je man, of de wereld intrekken en daar productief zijn. Het “gewone leven” is ook een Goddelijke instelling hoor!
Die keus moet jij zelf maken. Ik hoop dat je er met de Heere God over spreekt en Hem daarin echt nodig hebt. Gebed kan deuren openen die nu dicht zijn. Als je bidt, vraag dan de Heere of Hij je wil wijzen waar je je leven moet doorbrengen. Wat Zijn weg is in je leven. Of Hij je daarin helderheid wil geven.
Je noemt een sterke drang naar vrijheid, het onbekende in het buitenland. Die vrijheid waar jij naar kijkt kun je in het huwelijk zeker niet hebben. Daar is je man, daar zijn straks jullie kindjes als God die geeft. Ik verbaas me een beetje over de mogelijkheden die je noemt: defensie en zendingsveld. Dat zijn wel twee heel verschillende dingen... Wat trekt jou het allermeest?
Ergens “arme mensen” helpen en je zegt: “Misschien wel Gods Woord vertellen.” Denk je roeping te hebben van de Heere om in de zending te gaan werken? Of lokt het avontuur, cultuur, afwisselende leven, je het meest? Je moet wel eerlijk staan tegenover je zelf, tegenover je vriend en tegenover de Heere. Zendingswerk is mensen liefhebben, hen Gods boodschap doorgeven en onderwijzen. Zending is het evangelie voorleven aan anderen.
Eén ding staat vast: Je moet nu een keuze maken, hoe moeilijk het ook is. Daar heeft je vriend recht op. Hij rekent misschien op trouwen en samen een gezin vormen. Dat moet de wens van beiden zijn anders heeft je huwelijk geen toekomst. Stel je keuze niet uit tot later. Denk ook niet “we zullen wel zien”. Maak je keuze en leef daar twee weken mee. Je kiest bijvoorbeeld: ik breek onze relatie af en ga zoeken naar werk in het buitenland. Ga daar twee weken intensief mee om. Denk niet aan trouwen, maar alleen aan buitenland-werk. Kijk oproepen na. Lees erover. Bidt de Heere om licht en ervaar dan wat er innerlijk gebeurt. Heb je er vrede mee? Staat je hele leven op zijn kop? Ga je meer verlangen naar buitenland? Of is het net andersom? Toch je vriend en het leven met hem. Ga aan de slag! En weet wat je doet. Je mag me gerust nog weer eens raadplegen hoor.
Hartelijke groeten en Gods zegen en licht,
Nellie van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien kun je zoiets wel samen met je vriend gaan doen, voor jullie getrouwd zijn. Want na je trouwen worden de mogelijkheden wel steeds kleiner.
Misschien geeft het voldoening, ben je een levenservaring rijker, en daarna klaar om huisjeboompjebeestje aan te gaan.
Wanneer er de invulling van misschien wel de rest van je leven vanaf hangt, wel de moeite waard denk ik. Want stel je voor, je geeft je vriend en een huwelijk met hem op en trekt naar het buitenland. Dan valt het je zo tegen, het is niet wat je verwacht, wat dan? Is het alles wat je opgaf, dan waard geweest?
Al eens over gedacht samen in het buitenland te wonen of door te trekken voor een jaar of vrijwilligerswerk?
Denk er goed over na en krijg over tien jaar geen spijt ervan als je achterom kijkt! En maak goede afspraken waarbij je beide wat op de waagschaal legt! Belofte maakt schuld!
Ik hoop dat je vriend er ook voor open staat om te reizen, dan kunnen jullie samen genieten ondanks het 'huisje-boompje-beestje-kindje' verhaal... Good luck!
Het huwelijk is geen avontuur maar eeuwigdurende verbintenis want de Bijbel zegt: (Mattheüs 19:5-6) ... "Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn,
6 zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden.
Je zal tijd nodig hebben om te ontdekken wie je bent en wat je echt wilt. Neem die tijd ook om veel te bidden en God te vragen om inzicht en wijsheid.
groetjes
