Vraag
Ik ben een evangelisch christen uit België. Ik ben 23 jaar oud en ben twee jaar geleden gedoopt. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin, maar ik ben pas drie jaar geleden op mijn knieën gegaan voor de Heer. Ik was het voorbeeld van iemand die wel geloofde met zijn verstand, maar niet met zijn hart. Ik ben altijd naar de kerkdiensten gegaan van toen ik een baby was, ik volgde Bijbelstudies (vanaf mijn vijftiende jaar), ik ging af en toe naar bidstonden en ik ging naar de christelijke jeugdbeweging van mijn kerk. Desondanks was ik niet bekeerd. Ik ben mijn ouders zo dankbaar dat zij die zaken (dienst, studie, bidden) zeer belangrijk vinden en ik besef ook dat het een voorrecht was.
We zijn thuis met vier kinderen. We gingen gewoon altijd en naarmate dat ik ouder werd was er ook nooit discussie over meegaan. We waren dit gewoon. En je zou zeggen dat het misschien niet veel nut had? Maar als ik er nu op terug kijk, vind ik dat ik op die manier veel waarden en normen en kennis heb meegekregen. En ook al had ik die levende relatie niet met God, het speelde toch mee in mijn denken. Wat niet wil zeggen dat ik de braafste was.
1. Ik merk dat als ik rondkijk in onze evangelische gemeente dat er veel ouders/mensen niet beseffen dat het belangrijk is om zo vaak mogelijk naar de dienst te komen. En dan zwijg ik nog over de Bijbelstudies en bidstonden. Het is niet alleen belangrijk voor ieders geestelijk leven, maar ook voor de kinderen. Naar mijn mening is stabiliteit een zeer belangrijk gegeven, zeker voor kinderen. Hoe kun je als ouders verwachten dat je kinderen tot geloof komen als je zeer onregelmatig naar de dienst/bijbelstudies/bidstonden komt? Als ik kijk naar het lage percentage gemeenteleden dat naar Bijbelstudies en bidstonden komen, dan verontrust dit mij. Ik denk dat bij ons in de kerk hoogstens 20 procent naar Bijbelstudies komt (meestal dezelfde mensen) en 15-20 procent naar bidstonden. Maar het grootste gedeelde komt niet. En het valt mij op dat veel van mijn leeftijdsgenoten niet meer komen. Dit verontrust mij en vooral het feit dat veel ouders dit niet inzien. Bij ons is er de traditie dat je gedoopt wordt als je je effectief hebt bekeerd en de Heer hebt aangenomen als je Heiland en Redder, en daar gaat mijn tweede opmerking over.
2. Ik merk dat er soms vrij snel wordt gedoopt. Natuurlijk, in de Bijbel werd diegene die zich bekeerde de dag zelf nog gedoopt. Men heeft mij verscheidene keren gevraagd toen ik tussen 16-21 jaar was, of ik mij wilde laten dopen. Maar om de één of andere reden deed ik het steeds niet, gewoon omdat ik die relatie niet had met God. En had ik mij laten dopen, ja dan was ik gedoopt geweest zonder dat ik een relatie had met God. Nu heb ik gezien in de afgelopen jaren dat een aantal jongeren zich ook heeft laten dopen; waar ik mijn bedenkingen bij heb. Natuurlijk is het niet aan mij om dat te beoordelen, God ziet het hart aan.
3. Is het daarom niet beter om een persoonlijk gesprek te hebben met diegenen die zich willen dopen? Want ik denk dat een goed gesprek al snel veel duidelijk maakt. Ik heb de indruk dat dit vaak niet gebeurt. Ik dank u alvast voor de respons en de tijd die u vrijmaakt om hierop te reageren.
Antwoord
Beste broeder,
Wat leuk om een vraag te krijgen van een Belgische broeder. Ik kom regelmatig in België in een gemeente om voor te gaan.
Je kerkelijke achtergrond is mooi om te lezen. Niets is immers mooier dan dat iemand bewust mag kiezen voor het geloof. Wat een moment is het als je door de knieën mag gaan voor de Heere God. Voor iedereen die dit beleeft is het een andere ervaring, maar één ding is iedereen hetzelfde: het is onvergetelijk om te ontdekken dat je als zondig mensenkind bij Hem terecht kunt.
Wat je schrijft over je vroegere tijd; heel veel jonge mensen leven zo. En ze leven gerust... Heel correct om dankbaar te zijn tegenover je ouders. Als kerkgaan een gewoonte is in een gezin is dat een grote zegen. De duizenden gezinnen tobben met hetzelfde probleem: compleet oorlog in hun huis voordat ze naar de kerk kunnen gaan. Het speelt altijd mee in je opgroeien. Er blijven dingen van hangen in je hoofd. God kan het zomaar gebruiken om je stil te zetten.
Inderdaad zijn er heel veel mensen die de waarde van Bijbelstudie schromelijk onderschatten! Ook de kerkdiensten worden met een mat gebaar afgedaan. En toch: de gemeente, dat is de plaats waar de Heere God zich wil laten horen en ervaren. Stabiliteit is één van de allergrootste dingen die je nodig hebt in het volwassen worden, maar ook in het volwassen worden van je geloof. Met 15 a 20 procent van de gemeente op Bijbelstudie zit je best op een heel hoog percentage hoor! Het is vaak veel minder. Je mag daar inderdaad wel ongerust over zijn. Het gaat niet goed met de gemeenten.
Te snel dopen of te lang wachten is een besluitpunt van een gemeente. Mijns inziens hoef je in onze tijd niet net te doen alsof je in de begintijd van de kerk leeft. In de Bijbel zien we het verschillende keren anders. Maar wat mij betreft komt iemand toch minstens een jaar naar de gemeente voor hij of zij gedoopt kan worden. Het komt regelmatig voor dat jongeren zich laten dopen zonder dat ze de Heiland kennen als hun persoonlijke Verlosser.
Ik ben een heel sterk voorstander van een goed gesprek van de dominee/voorganger met de bewuste personen. In dat persoonlijk gesprek kan ook het persoonlijk geloof aan bod komen. Dat hoeft geen afwijzend gesprek te zijn, maar heel nuchter en eensgezind. Hierin schieten veel voorgangers tekort. Het lijkt wel of in onze tijd voorgangers helemaal geen tijd meer hebben voor gemeente. Maar je hebt gelijk: een goed gesprek zal zeker heel veel waarde hebben. Al moet je wel bedenken dat in de laatste dagen de mensen volgens de Bijbel “kittelachtig van gehoor” zullen zijn.
Zeker rond de doop en alles wat daar mee samenhangt is er heel veel te doen. Sterkte en wijsheid!
Gods zegen in het Belgse,
Evangelist Jan van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
