Verbreken van het lichaam van Jezus

Sinds een poosje loop ik met de vraag rond hoe het zit met het gebroken lichaam van Jezus, dat word herdacht tijdens het Heilig Avondmaal. Het breken van het brood wordt als symbool voor het verbreken van het lichaam van Jezus gezien. Maar het lichaam werd helemaal niet gebroken, sterker nog, het mocht niet eens. In de evangeliën zie je dat zelfs sterk terug komen: van de twee andere misdadigers werden de benen gebroken zodat ze zouden sterven, bij Jezus mocht dat niet gebeuren! Mijn vraag is dan ook: waarom wordt dit tijdens het HA dan toch zo genoemd?

Beste vragensteller, Dank voor de vraag. Die is mooi en wezenlijk. De formulering ‘breken’ in het formulier komt uit de Bijbel ( 1 Korinthe 11:24). Het wordt gezegd van het brood, maar ook van het lichaam van de Heere Jezus. De Heere zegt Zelf: “dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt.” Je hebt gelijk dat er aan het OT-offerdier geen gebrek mocht zijn. Daarom mochten de benen van de Heere Jezus ook niet gebroken worden. Zie Joh. 19:33-36. Maar de Heere zegt bij de instelling van het Avondmaal dat Hij zijn lichaam wel laat breken. Niet dat het dan ‘ongaaf’ werd. Jezus bedoelt dat Hij Zijn lichaam tot in de dood geeft. En dat is voor de Zoon van God toch heel wat geweest. Zie wat Paulus ervan getuigt in Filippenzen 2:7 en 8. Het begrip “vernietigd” of “ontledigd” geeft de diepe inhoud aan van wat met Jezus’ aanduiding “breken” gezegd wil zijn. Daarbij blijft Jezus’ lichaam gaaf, helemaal in tact. (Zie ook de belijdenis NGB artikel 19). Want er komt ook de opstanding. Van Hem en eens van al de Zijnen. Het lichaam doet er dus toe, heeft betekenis, ook in het verzoeningswerk. Als in Openbaring(5:6) door de gezaligden het Lam gezien wordt “staande als geslacht!”, komen in die zegswijze beide elementen terug: verbreking (offerande) en gaafheid/levendigheid: het Lam stáát! Overwinning dus op grond van het volkomen offer!

Het  breken aan de Avondmaalstafel heeft ook nog de notie van uitdelen. Het brood wordt uitgedeeld. Aangereikt en Gods kind mag het aannemen. Zo wil de Gastheer Zelf aan Zijn tafel Zichzelf wegschenken aan een ieder die gelooft. Teken en zegel door het werk van de Heilige Geest toegepast aan het hart. Zo verklaart de Heere door Woord en sacramentsbediening: al het Mijne is het uwe. Zalig wie daarvan iets of steeds meer  mag (leren) verstaan. Die zegt: “Smaakt en ziet dat de Heere goed is!” Hopelijk wordt het zo iets helderder voor je.

Groet en zegen,
Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

132 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven