Familie in de kerkenraad (2)
drs. I. A. Kole | 2 reacties | 07-10-2014| 10:09
Vraag
Aan dhr. Kole. Dank voor uw antwoord. Ik ben te summier geweest merk ik: de door u voorgestelde stappen zijn al doorlopen door de betreffende personen en dat heeft er helaas niet voor wederzijds begrip gezorgd...
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Hoe nu verder? De Heere Jezus geeft op de vraag van Petrus hoeveel keer we moeten vergeven: Zevenmaal? Het antwoord: Niet tot zevenmaal, maar tot zeventigmaal zevenmaal (Matt.18: 21-22). Jezelf verloochenen en ziende op de Opperste Leidsman en de Voleinder van het geloof Jezus Christus. Dat moet onze houding zijn.
Maar als je ervaart dat alle wegen afgesloten zijn dan zou je kunnen overwegen -maar ik zit op een afstand- dat je als gezin in een andere plaats in hetzelfde kerkverband gaat kerken. Nadat je beide kerkenraden en de consulent ingelicht hebt. De verharding van de standpunten nopen u deze stap te zetten. Evalueer na en poosje in het gezin hoe de situatie is en neem dan een besluit: blijven of terugkeren. Zorg dat de liefde het richtsnoer blijft. Lijden hoort bij het leven, omdat we leven in bezet gebied: Bid en werk!
Gods zegen toegebeden,
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zou dit veranderen als je in een andere plaats zou gaan kerken? Het lijkt me wel een goede stap, als het de Woordverkondiging in de weg staat. Maar kun je dán wél op een verjaardag alles vergeten en een gezellig gesprek hebben? En zou het jou dan niet weer kwalijk genomen worden of misschien nog wel meer, omdat jullie ook nog eens van kerk gewisseld zijn? Dan zit je met de gebakken peren, het probleem op verjaardagen blijft dan bestaan, maar het hele gezin moet intussen van kerk verwisselen en in een nieuwe gemeente wennen...
Misschien is het al genoeg als je je vader/opa voor de keus stelt: óf hij de kerkenraad uit óf jullie de kerk uit óf het wordt helemaal met elkaar tot de bodem toe uitgesproken. Ook jouw ervaringen op verjaardagen. En vervolgens wordt er samen een bevredigende oplossing gezocht. Niet op een dreigende manier, maar probeer dat op een rustige en nuchtere manier.
Als een goede oplossing niet van zijn kant komt, moet jij het initiatief nemen. Het is wel de omgekeerde wereld, want als vader en opa en zéker als kerkenraadslid behoort hij het goede voorbeeld te geven. Ook wat ootmoed betreft en vergeving vragen.
Sterkte