Meer aandacht in evangelische gemeente
Ds. W.L. Smelt | Geen reacties | 01-10-2001| 00:00
Vraag
Na een heel moeilijk jaar ben ik veel meer over het geloof en over God gaan nadenken. Ik kom zelf uit de hervormde kerk (gereformeerde bond). Tijdens deze moeilijke periode heb ik weinig ondersteuning en liefde ontvangen van onze dominee en ouderling(en). Na één bezoek lieten ze het afweten met de mededeling: ik neem binnenkort gauw weer contact op. Niet dus.
Een vriendin van mij is bij de Vrije Evangelie Gemeente aangesloten. Via haar kwam ik ook in contact met de mensen van die gemeente. Wat een verschil! Wat een naastenliefde! Wat een oprechte aandacht. Hoe is dit te verklaren? Ik heb me zo in de steek gelaten en alleen gevoeld door mijn eigen kerk. Terwijl ik iedere zondag 2x in de kerk kwam. In die tijd kwam het vaak bij me naar boven: Vest op prinsen geen betrouwen, waar men nimmer heil bij vindt. Dat is zo waar! Alleen bij God kon ik het zoeken en die liet mij gelukkig niet in de kou staan. Och, dat is misschien ook wel de bedoeling van God geweest, dat ik het niet van mensen zou verwachten maar van Hem alleen. Maar toch... het doet wel zeer.
Ik weet heus wel dat er binnen de evangeliegemeenten dingen gebeuren die niet naar Gods Woord zijn. Maar onze behoudende gereformeerde-bondskerk kan er in bepaalde dingen wel degelijk een voorbeeld aan hen nemen. Het mag gelukkig nu weer wat beter met mij gaan, maar toch zit me dit niet lekker. Zo met gemeenteleden omgaan, is absoluut niet naar Gods Woord. Mijn geval staat niet op zichzelf, ik heb het van meerdere mensen gehoord. Nu komt er nog een vraag in mij naar boven; hoe kan het toch dat je bij de evangeliegemeenten echt aan die mensen kunt zien dat zij iets hebben, wat niet-christenen niet hebben. Ze stralen wat uit. Bij ons in de kerk lijkt het soms wel, hoe serieuzer je kijkt, hoe beter het is. Terwijl we juist aan niet-christenen moeten laten zien, wat wij hebben...
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik ga echt niet jouw gereformeerde bondsgemeente verdedigen. Dat je zo weinig ondersteuning en liefde hebt ontvangen, toen je het moeilijk had, is verdrietig.
Echter, dat je nu de vergelijking maakt, is begrijpelijk, maar niet helemaal eerlijk. Jouw herv. gem., dat is nu niks, de vrije evangelische gemeente is nu alles. Kijk nu eens eerlijk terug. Je hebt het een jaar heel moeilijk gehad. Weinig aandacht van je predikant en ouderling. En toch, dwars door alles heen werkte de Heere en je kwam bij Hem uit. Daar gaat het toch om?
En die aandacht dan van die mensen van de vrije evangelische gemeente? Natuurlijk, aandacht van mensen doet altijd goed. Maar zou je er ook mee bij de Heere zijn uitgekomen? Nogmaals, ik zeg heus niet dat dat je gemeente het goed gedaan heeft, maar blijkbaar heeft de Heere het willen gebruiken en daar gaat het toch om.
Trouwens, wat zie je aan die evangeliemensen, wat stralen ze uit? Aandacht voor een ander? Dat is zeker niet verkeerd! Weet je wat Paulus uitstraalde en ook zei: "Ik, ellendig mens". Hij was op de Heere gericht en verwachtte alles van Hem en dat bidt ik ook jou toe!
Ds. W. L. Smelt
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.L. Smelt
- Geboortedatum:21-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
