Geen zaak van misschientjes

Aan iemand van de Ger. Gem. De eerste bekering is geen zaak van misschientjes. Hoe moet je dit zien?

Hoewel ik vermoed wat er met deze uitdrukking bedoeld wordt, weet ik niet waar hij vandaan komt en hoe en wanneer gebruikt. Naar mijn mening wordt ermee bedoeld: als God in je leven komt en werkt met Zijn Geest en genade, weet je dat. Dat leidt geen twijfel. In het geloof is geen twijfel. In de gelovige (helaas) dikwijls wel. Maar als het door Gods Geest gewerkte geloof geschonken wordt en in beoefening is, is er zekerheid. Gods beloften zijn immers in Christus Jezus ja en Amen.

Ik lees in 2 Petrus 1:19: “En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte en de Morgenster opga in uw harten.”
 
Gods Woord is zeer vast. Eigenlijk staat er: wij hebben te vaster het Woord. Het staat er in de overtreffende trap. Vast is het, zeer vast als het in alle ernst tot je komt. Vast is het, zeer vast in zijn bedreigingen maar ook vast in Gods beloften die in Jezus Christus ja en amen zijn. Vast is het omdat Gods Geest getuigt in je hart dat het waar is (NGB art. 5). Wat is waar? Je ontzaglijke verlorenheid voor God. Maar ook is waar dat een ieder, die in de nood van zijn ziel tot Hem zucht en vlucht, niet tevergeefs komt. Het Profetische Woord is vast in Hem, in Jezus Christus, Die het enige, vaste en zekere Fundament is van de zaligheid van Zijn Kerk. Dat leer je als je in je zelf afgebroken wordt, tot op de bodem van je zondaarsbestaan. Alle houvast buiten Christus raak je kwijt. Door alles zak je heen. Zalig verlies want in deze weg houd je de Christus der Schriften over.

Ds. D. W. Tuinier