Erg verlegen

C. M. Chr. Rots - de Weger / 2 reacties

27-12-2012, 12:52

Vraag

Eerder las ik een vraag van een jongen van 21 met een soortgelijk 'probleem'. Alvast een verontschuldiging als mijn vraag daarom misschien wat dubbel is. Zelf ben ik een meisje (klinkt nog wat jonger dan vrouw ;-)) van 22 jaar. Al sinds de pubertijd ben ik erg verlegen, vooral in de omgang met jongens. Diep van binnen verlang ik erg naar genegenheid, een lieve man om het leven mee te delen. Van buiten toon ik dit echter niet. Ik heb het gevoel afgekeurd te worden, afgewezen te worden. Jongens nemen niet vaak het initiatief en zelf durf ik al helemaal geen initiatief te nemen. Als mensen me ontmoeten hebben ze vaak al het vooroordeel dat ik verlegen ben. Daar ga ik me dan ook naar gedragen. Van binnen gaat er zoveel in me om, maar ik durf mijn gevoelens niet te tonen. Ik ben nu al 22 en de eenzaamheid drukt zwaar. Ik heb veel liefde om me heen, lieve familie en vriendinnen. Maar juist het missen van een relatie is heel zwaar. Het lijkt een beetje hulpeloos. Veel van mijn leeftijd hebben al een relatie gehad of zijn gelukkig getrouwd. Ook trek ik me best opmerkingen of blikken van anderen aan, bijvoorbeeld in de kerk als je alleen in de bank gaat zitten. Of de vraag van: heb je nog geen vriend? Misschien wordt het niet altijd zo bedoeld, maar het gevoel veroordeeld te worden door de gemeenschap, het idee dat mensen me raar vinden (dat ik nog nooit een vriend heb gehad), of het idee dat ze me zielig vinden, dat drukt erg zwaar. Soms lijkt het wel als een tekort gezien te worden. Het lijkt ook wel of ik een soort bescherming heb opgebouwd, uit angst afgewezen te worden. Zelf ben ik een grote romanticus en misschien wat ouderwets: een jongen hoort toch een meisje het hof te maken, een galante heer te zijn. Helaas zijn die er niet veel meer tegenwoordig. Ik weet niet goed wat ik moet doen en moet bekennen hierop misschien te weinig op God te vertrouwen. Of misschien is het wel mijn bestemming alleen door het leven te gaan. Misschien houdt dat de relatie met God steviger. Een groter bijkomend probleem, waar ik me diep voor schaam, is dat ik snel verliefd wordt op wat oudere mannen, omdat deze vaak wel galant, betrokken, serieus en zorgzaam zijn. Deze mannen zijn echter vaak al getrouwd. Ik zal nooit openlijk uiting geven aan deze gevoelens, maar het draagt niet echt bij aan een gemakkelijke omgang en ook drukt daarbij zwaar het gebod niet te begeren naar andermans echtgenoot. Hebben jullie misschien tips voor dit hopeloze geval ;-)? In elk geval super dank voor het lezen van dit hele verhaal.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Geen idee of ik het antwoord heb gegeven aan de jongeman met het soortgelijke probleem. Als dat zo is, lees dat dan nog maar eens door want waarschijnlijk schrijf ik nu iets dergelijks! En ben ik het niet geweest (ik lees niet alle antwoorden erop na, hoor!), dan wijkt mijn antwoord ongetwijfeld niet af van dat van een ander panellid.

Wat zou je van mij willen horen? Dat ik een serie jongens langs stuur die maar eens goed moeten kijken naar een lief meisje dat wel erg verlegen is, maar dat die verlegenheid niet zo wil laten merken? Beste meid, wanneer je vrienden wilt maken zul je hoe dan ook er niet alleen voor open moeten staan, maar dat ook laten merken! Je kunt wel heel romantische gevoelens koesteren (waar niks mis mee is, begrijp me goed!), maar die prins op het witte paard komt echt alleen maar in sprookjes voorbij! Als jij denkt dat mensen bevooroordeeld naar jou kijken, waarna jij daar vervolgens naar gaat handelen bevestig je niet hún vooroordelen, maar jóúw eigen vooroordelen! En dan verandert er niets. Het gevoel van afwijzing is dikwijls iets dat diep van binnen zit, maar absoluut niet op het oordeel van anderen berust. Ga eens voor de spiegel staan, recht je rug en zeg tegen jezelf: "Ik mag er zijn! Ik mag er zijn, omdat God mij heeft gemaakt. Geschapen als een mooi mens."

Dan nog: die oudere mannen... heerlijk, zo’n galante kerel die de deur voor je open houdt! Maar als hij getrouwd is, is ie níét voor jou! Geniet van de attenties, maar niet meer dan dat! En "begeren"... zeer zeker niet! Dat is een verstandelijke keuze maken in plaats van gevoelens van verliefdheid een kans geven! Nu je laatste zin: je bent géén hopeloos geval! Jij bent -net zo goed als een ander- een parel in Gods hand! Probeer zo naar jezelf te kijken en handel er vervolgens naar!

Alle goeds toegewenst,
Marijke Rots

C. M. Chr. Rots - de Weger

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af. Lees hier het jubileuminterview.

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

eenzaamverlegen
2 reacties
SDG
27-12-2012 / 20:20
Hoi mede-middentwintiger! Zoals een vragensteller eerder ook al liet blijken, zijn de gevoelens die jij omschrijft (eenzaamheid, gevoel afgewezen te worden, genegenheid willen) helaas niet uniek of zeldzaam. Ik herken vooral de vraag die je jezelf stelt, of het Gods bedoeling is om alleen te blijven, maar dat is een lastig onderwerp. Het risico afgewezen te worden is voor ieder mens een dilemma, dus misschien moet je op een andere manier laten merken dat je openstaat om benaderd te worden? Je hoeft niet meteen te zeggen dat je iets voor iemand voelt, maar je kunt bijvoorbeeld proberen om samen met diegene wat dingen te doen of contacten te houden. Als je eerst een soort van vrienschappelijk contact opbouwt zal het makkelijker zijn om, als je echt iets in diegene ziet, dat ook kenbaar te maken. Plus dat die ander jou dan ook beter leert kennen! Oh, en wat betreft de eisen die je stelt aan een vriend: dat zijn typisch kenmerken die zichtbaar worden als je een relatie krijgt. Je kunt jongens moeilijk vooraf afschrijven op kenmerken waarvoor ze nog niet de gelegenheid hebben gekregen die te laten zien :) Groetjes en succes, een jongen.
Race406
28-12-2012 / 05:42
Vraagstelster: Probeer wat te relativeren. Je bent 22 en vrijgezel. So what? Ik was 26 toen ik mijn vrouw ontmoette. Ik weet niet of in jouw omgeving het gewoon is om op je 22e al 2 kinderen te hebben, maar ik zou de vrijheid die je nu nog hebt gebruiken om te genieten! En misschien moet je je "wensenlijstje" maar eens wat aanpassen (zaken schrappen, verwachtingen naar beneden bijstellen).

Terug in de tijd

Ik krijg binnenkort een inwendig onderzoek ten gevolge van misbruik. Gebeurt dat in het ziekenhuis of gewoon bij de huisarts? En verandert het ook als je graag sedatie wil? Waar kijken ze dan voora...
Geen reacties
27-12-2005
Wij zijn een jong stel en een paar jaar getrouwd. Wij houden zielsveel van elkaar en over het algemeen zouden we ons huwelijk ook een dikke voldoende geven. Echter lopen wij op het gebied van ons seks...
1 reactie
27-12-2014
Aan mevrouw Van Dooijeweert. Wat kun je doen als iemand steeds teleurgesteld in je is? Wat ik ook doe en welke keuze ik ook maak, nooit is het goed. Steeds word ik opnieuw genegeerd en laat diegene go...
Geen reacties
27-12-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering