Steeds verder bij God vandaan

Ds. P.C. van Keulen / 7 reacties

24-09-2012, 10:56

Vraag

Ik geloof dat alles wat in de Bijbel staat waar is. Als kind geloofde ik in Jezus. Ik ben gedoopt en heb belijdenis gedaan. Ik weet dat God leeft. Maar ik voel er meestal niets bij. Ik wordt niet blij als ik aan Jezus' offer denk of aan God. Door problemen thuis en met mezelf heb ik mezelf 'op slot' gedraaid. Ik heb weinig contact met andere mensen en denk dat mijn gevoel in alle opzichten afgevlakt is, maar ik heb soms angstige gedachten. Ik ken veel stress en ik ben bang voor slecht nieuws. In de kerk steek ik niets op van de preek (ligt misschien ook aan de dominee/de sfeer in de gemeente), ik word soms alleen nog geraakt door een psalm of muziek. Vroeger wilde ik altijd kind van God zijn en bad ik God of ik mocht standhouden in de eindtijd. Nu lijkt het alsof ik steeds verder bij God vandaan drijf. Ik ben bang dat ik niet uitverkoren ben, hoewel ik wel geloof. Wat raadt u mij aan? Ik kan hierover niet goed met anderen praten. Ik wil liever niet meer leven en als ik aan het leven na de dood denk, denk ik aan de hemel. Toch wil ik eerst met God in het reine komen in dit leven. Ik heb een tijdje gewacht met deze vraag, omdat ik het hypocriet vind om aan een derde om advies te vragen in plaats van naar God zelf te gaan.


Antwoord

Beste vragensteller,

Het is niet hypocriet om aan een derde advies te vragen in plaats van naar God zelf te gaan, waarmee je hoop ik bedoelt dat je naast God en niet zonder God probeert om geholpen te worden. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Als God zegt: Werp al je bekommernis op Mij en Ik zal u helpen, dan betekent dat niet dat God geen mensen als middel wil gebruiken. Ik vind het daarom ook heel goed dat je met je worstelingen naar buiten bent gekomen, het kan zelfs al ruimte scheppen om het één en ander op papier te zetten en aan een ander voor te leggen.

Twee zaken vallen mij op in jouw vraag: Aan de ene kant: dat je de Bijbel voor waar houdt, dat je gelooft in God, naar de kerk gaat en bidt. Aan de ander kant schrijf je: ik voel niets, wordt niet blij, problemen thuis en met mezelf, weinig contact, gevoel afgevlakt, soms angstige gedachten, veel stress, bang voor slecht nieuws, liever niet meer leven.

Als je deze twee zaken naast elkaar legt wordt enerzijds zichtbaar dat je niet los bent van God en Zijn Woord; ook de woorden "toch wil ik eerst in het reine met God komen" laten dat zien. Welk een genade is dat al op zich! Het Woord van God is zo rijk aan inhoud, het spreekt ons van zonde en genade, waardoor we met God in het reine kunnen komen. Ook al lijkt het voor je dat je steeds verder van God vandaan drijft, toch geldt ook voor jou: nabij u is het Woord, het spreken van God en het offer van Jezus, Die een onreine moest worden, opdat zondaren rein zouden worden.

Enerzijds dus God in jouw leven, Die Zich niet van jou heeft laten afdrijven, Die aan jouw levensdeur staat en klopt, maar anderzijds ben je er zelf ook met je gevoelens, gedachten en overwegingen; zoal je die weergeeft klinkt daar het negatieve erg in door. Kunnen de problemen thuis en met jezelf daar mogelijk een aanleiding toe zijn? Wanneer je negatief of somber gestemd bent heeft dat ook z'n uitwerking op ander facetten van het leven en kan zo ook van invloed zijn op jouw godsdienstige leven.

Als je vraagt: wat raadt u mij aan, dan wil ik enkele dingen noemen:

-Houdt vast aan het Woord, grijp je er telkens weer aan vast, lees biddend om voor je geestelijke leven, maar ook tijdelijke leven gevoed te worden.

-Wat betreft het weinig contact hebben met andere mensen: is het niet mogelijk om je bij een vereniging van de kerk aan te sluiten? Daar kan mogelijk een goed contact uit voort komen, iemand met wie je een vertrouwensband kan krijgen. Ook zul je ervaren dat je niet de enige bent die worstelt met bepaalde zaken in je leven. Een goed contact, vriend of vriendin, is heel waardevol.

-Het lijkt mij ook raadzaam om in jouw huidige situatie naar een derde toe te gaan (zonder dat je daarmee God aan de kant schuift), om ook te werken aan je stress, angstige gedachten, enz. Een christelijke hulpverlener/instantie zou je hierbij tot grote steun kunnen zijn.

Gelukkig dat je soms ook wordt geraakt door een psalm, wat kun je daarin wel eens 'lotgenoten' vinden en ook bemoedigd worden uit hun leven. Ook in het leven van de dichters zie je de ups en downs.

Ik wens je heel veel sterkte toe en Gods zegen en wil besluiten met een psalmvers:

Mijn ziel is immer stil tot God
van Hem wacht ik een heilrijk lot
Hij immer zal mijn rotssteen wezen
mijn heil, mijn hulp in mijn gebrek
mijn toevlucht en mijn hoog vertrek
ik zal geen grote wank'ling vrezen

In God is al mijn heil, mijn eer
mijn sterke rots, mijn tegenweer
God is een toevlucht in het lijden
Vertrouw op Hem, o volk in smart
stort voor Hem uit uw ganse hart
God is een toevlucht t' allen tijde.

Hartelijk gegroet,
Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

  • Geboortedatum:
    17-06-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Bodegraven
  • Status:
    Actief
138 artikelen
Ds. P.C. van Keulen

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
7 reacties
meribel
24-09-2012 / 13:42
je schrijft je 'voelt niets', denkt aan de dood, voelt je afgevlakt en heb last van angstige gedachten.
Zou het kunnen dat je , zonder dat je het weet, heel erg depressief bent? Dat kan weleens helemaal losstaan van je geloof. Zou het een idee zijn om eerst eens naar je huisarts te gaan om dit te bespreken?
( heb je op andere gebieden naast het geloof misschien ook last dat je weinig gevoel heb, of je neerslachtig voelt? )
Sterkte!
justa
24-09-2012 / 18:32
Bedankt voor uw antwoord, dominee. Ik ben blij dat u de andere kant belicht en zegt dat ik misschien bij God vandaan drijf, maar dat Hij niet bij mij is weggedreven. Het punt met hulpverleners is dat ik al wel met een derde praat, maar het lukt me niet hierover te praten. Ik vermoed dat het op een vereniging hetzelfde zal gaan en een goede vriend/vriendin heb ik ook nog nooit gehad. Dat zeg ik niet om te klagen, ik weet dat het bij mij zo werkt.

@ Meribel, ik weet niet of ik depressief ben, soms denk ik van wel en soms van niet. Een tijd geleden kreeg ik antidepressiva, maar dat was vooral tegen angst. Het hielp niet echt om me minder somber te voelen en het zorgde juist voor meer 'afvlakking' (ik wilde toen juist stoppen omdat ik voelde dat het geloven moeizamer ging). Op je andere vraag: ik voel me niet alleen qua geloof zo, maar ook op alle andere gebieden. Het gaat gelijk op. Bedankt voor je reactie, trouwens.
fluent
24-09-2012 / 22:35
Ook ik geloof dat we in de eindtijd leven. Ik wil je 2 dingen meegeven. God regeert niet door angst maar door liefde en barmhartigheid, wie regeert er wel door angst ? En wat belooft die aap? Je begrijpt wel wie ik bedoel. Jezus belooft het "die tot mij komt zal ik geenzins uitwerpen" Klamp je daar maar aan vast en neem toevlucht bij die lieve Zaligmaker.

Shalom
Hart
25-09-2012 / 10:50
@justa
de bijwerkingen van antidepressiva zijn onder andere angst en een tijdelijke toename van de suicidaliteit.ik weet niet precies hoelang je het medicijn al neemt, maar het medicijn gaat pas na twee tot vier weken werken.

je zegt:"ik ben bang voor slecht nieuws"
Maar verwacht je slecht nieuws?
ieder mens kent angst, ik ben ook bang voor bepaalde dingen.maar ik ben hier niet continu mee bezig, ik probeer angst juist zoveel mogelijk uit me gedachten te houden.door het weg te drukken met andere positieve gedachten.
je zegt ook:"Toch wil ik eerst met God in het reine komen in dit leven."
waarom denk je dat je niet met God in reine bent?

@fluent
ik geloof ook dat we in de eindtijd leven, dat verblijd enigzins en ik verheug hier ook op!!!
wie bedoel je eigenlijk met "die aap"???
justa
25-09-2012 / 11:54
@ Hart, de antidepressiva was 3-5 jaar geleden. Het staat er misschien niet echt duidelijk... Ik verwacht geen concreet slecht nieuws, het is meer dat ik met veel angst leef. Niet constant evenveel, maar toen ik mijn vraag formuleerde weer meer. Dat ik deze vraag moet stellen geeft mij het idee dat ik niet in het reine ben met God. Dat ik wel weet van Zijn beloften, maar er niet blij van wordt; dat ik de rotsachtige bodem uit de gelijkenis ben waar het zaad opvalt, maar dat het geen wortel schiet omdat het verstikt wordt. Faalgedachten.
Hart
04-10-2012 / 04:07
@justa
wat ik nu tot jou ga spreken, zal voor jou raadselachtig wezen,
deze vers heeft een reden, daarom schenk ik jou deze woorden alvast om te lezen.
ik wil je helpen in het heden, maar ik kan je pas helpen als deze woorden behoren tot het verleden.in de toekomst zal ik tot jou wederkeren, dat zal ik aan jou zweren.
dat ik het licht zal wezen in jou duisternis, dit zal geschiedden nadat vele zullen getuigen van de vergiffenis.voor nu vraag ik je te geloven, in dat wat ik je kan beloven.
justa
05-10-2012 / 17:07
@ Hart, het klinkt inderdaad raadselachtig. Kun je het a.j.b. iets meer uitleggen? Het klinkt ook wel mooi, maar het is tegelijk onbegrijpelijk.

Terug in de tijd

Ik zit met het volgende dilemma. Ik ben moeder van drie jonge kinderen: 4 jaar, 2,5 jaar en 2 maanden. Daarnaast ben ik stiefmoeder van een meisje van 8. Voor de geboorte van onze jongste werkte ik tw...
24 reacties
24-09-2011
Sinds enkele dagen heb ik (vrouw) zo nu en dan last van steken in mijn buik. De plek van de steken is rechts, ongeveer ter hoogte van de navel. Wat zouden deze steken kunnen betekenen? Een paar dagen ...
Geen reacties
24-09-2010
Wat houdt het in om belijdenis te doen in een gereformeerde kerk? Kan iemand hier iets meer over vertellen?
Geen reacties
24-09-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering