Dochter op excursie

Mijn dochter zit op een openbare school (vwo). In die tijd dat ik haar daar naar school stuurde, was het voor mij (helaas) niet belangrijk of het een christelijke school was of niet. Ik heb eigenlijk nooit over die dingen nagedacht. Afgelopen jaren is God voor mij juist wel belangrijk geworden (wat een genade!). Ze gaan nu met school een paar dagen op excursie en helaas zit daar het weekend ook bij. Hoe moeten we hier mee omgaan? Er zat er ook een excursie bij waarbij ze pas zondagavond weggaan. Daar hebben we haar wel mee laten gaan. Toch heb ik er geen goed gevoel bij. Had ik dat wel moeten doen? Haar niet mee laten gaan is toch ook geen optie? Het is niet haar schuld dat we haar op die school gedaan hebben. Ik snap best als iedereen wel gaat, dat ze niet als enige thuis wil blijven. Het is zo dubbel. Of denk ik nu te moeilijk? Heb God gebeden over wat ik moet doen, maar denk dat ik toch de weg van de minste weerstand heb gekozen. Het is echt niet de bedoeling om me zo strak mogelijk aan allerlei wetten en regeltjes te houden. Maar als ik de wet hoor dat ik de sabbatdag moet heiligen, denk ik dat we het toch niet hadden moeten doen. Weet u hoe ik hier het beste mee om kan gaan?

Als ouder maak je soms keuzes waar je achteraf spijt van krijgt. Sommige kun je terugdraaien en sommige niet. Als we zien naar Daniel 3, dan staan deze drie vrienden ook midden in de wereld en toch maakten ze de juiste keuzes en waren ze zelfs een voorbeeld voor velen. In ieder geval voor die koning. Zij beleden hun God toen het er op aankwam. Wij als ouders hebben een voorbeeldgeloof en geen overdraagbaar geloof.

Christus zegt in Markus 2:27, dat de sabbat is gemaakt terwille van de mens, niet de mens terwille van de sabbat. Christus leerde ten diepste dat de sabbat maar één doel had: liefde, goed doen, omzien naar die ander.

Dat is de sabbat heiligen en natuurlijk wil ieder dienaar van God dat Zijn gemeente op zondag naar Gods huis gaat en de onderlinge samenkomsten bezoekt en dat is omdat dit is wat God van ons vraagt, ja eist in Zijn Woord. Maar er kunnen situaties zijn waarin inderdaad geldt: "maar de meeste is de liefde"! Natuurlijk zou u er niet voor gekozen hebben om op zondag te vertrekken en natuurlijk is het geen gewoonte van u en van uw dochter (hoop ik), om niet naar Gods huis te gaan. Maar juist de kennis van de wereld (openbare VWO), dat u en uw dochter normaal gesproken andere keuzes maken en toch erbij zijn, zegt meer van het geloof en vertrouwen van u en uw dochter dan jullie ooit met woorden zouden kunnen zeggen. Dat zet mensen tot nadenken. Wat zou het mooi zijn als zij de vrijmoedigheid kreeg juist op die zondag temidden van hen die de Heere niet kennen, Zijn Woord te openen.

We maken als christenen allerlei uitzonderingen: politie, brandweer, verzorgende beroepen, predikanten, kosters, organisten enz. die wel op zondag werken en reizen (niet iedereen heeft de luxe als dienaar om altijd op zaterdag te vertrekken en maandag terug te keren, zoals sommige collega's doen, zeker niet als je in verschillende gemeenten het Woord mag brengen). Leer uw dochter juist in die situaties wat het zegt:"Hij heeft u bekend gemaakt, o mens, wat goed is; en wat eist de HEERE van u, dan recht te doen, en weldadigheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God."

Heel veel sterkte met uw beslissing en omring haar door uw gebeden, juist in situaties waarin er veel aanvechtingen kunnen zijn, maar vergeet nooit: we hebben een machtig en goeddoend God

Met broederlijke groet,
Ds. J. Hoekman,
Van de Ark op Urk

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. Hoekman

• Geboortedatum:
  27-01-1962
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven