Vraag
Waarom preken sommige dominees zo verschillend? En waarom word er zo weinig gepreekt over de bekering en hoe men die beleefd?
Antwoord
De vraag die gesteld wordt is wat moeilijk te beantwoorden, omdat ik niet weet wat je onder verschillend preken verstaat. Dat kan zijn de wijze van voordracht, dat kan zijn het woordgebruik enz.. In ieder geval kan dit wel gezegd worden, evenals niet alle mensen hetzelfde zijn, zo zijn ook dominees dat niet. Ze hebben een verschillend karakter. Ze hebben persoonlijke omstandigheden.
Als je de Bijbel leest, dan merk je dat Paulus heel anders schrijft dan bijv. Petrus. De HEERE heeft hen gebruikt en door Zijn Geest geleid, maar is niet aan hun persoonlijk karakter enz., voorbij gegaan. De één is vuriger dan de ander, maar ook de één kan soms moeilijker schrijven dan de ander. Zo is het met dominees ook. De één preekt begrijpelijker dan de ander. De ene dominee boeit meer dan de ander. Dat houdt ook in, dat van de hoorder gevraagd wordt dat zij zich ook wat meer zullen inspannen om te begrijpen en te luisteren. De Heere gebruikt deze mannen, maar het zijn mannen met tekorten en gebreken zoals ieder mens.
De vraag komt wel naar jou terug: bid jij voor de dominee, dat hij de woorden van de Heere mag spreken? Vergeet dan niet, dat als de Heilige Geest daarin meekomt, iedereen kan zeggen: wat was de dominee moeilijk, maar dat het voor jou dan duidelijk is.
Ik ben blij met je tweede vraag. Want het gaat in het leven om de bekering. En ik hoop dat je die noodzaak in je eigen leven bent gaan kennen. Maar een vraag hierbij is wel: Wat versta jij hier onder bekering? Je hebt de eerste bekering ofwel wedergeboorte, die als eerst noodzakelijk in het leven zal moeten plaats gevonden hebben. En daarop volgt dan de dagelijkse bekering. En dat laatst wordt ook wel eens geplaatst onder het stuk van de dankbaarheid: ik minder worden en God steeds meer. Sterven van de oude mens en het opwassen van de nieuwe mens, zoals de catechismus dat zegt. Hier vandaan is het ook moeilijk te beoordelen of jij vindt dat de dominee dat niet preekt, of dat jij het niet hoort dat de dominee dat wel bedoelt.
Ik ben ervan overtuigd dat er wel dominees zijn die, zoals we dat noemen, de drie stukken preken: ellende, verlossing en dankbaarheid. Hoewel de ene dominee wel eens meer accent kan leggen op het één en de andere dominee op het andere. Dat kan bij de dominee zo leven, het kan ook wel eens het gevolg zijn van hetgeen de dominee dagelijks in de gemeente hoort en meemaakt.
Toch wil ik proberen je een antwoord te geven. In zijn algemeenheid kunnen we zeggen, dat we in een tijd van vervlakking leven en dat wordt ook in de kerken gevonden. Er gaat een golf van godsdienstigheid over ons land, waar we voor mogen vrezen. Het is niet meer het werk van de Heere, maar de mens moet erin meewerken. Jij moet gaan geloven, jij moet je bekeren. En dat is geen nieuw geluid. In de dagen van Augustinus en in de dagen van de Dordtse vaderen waren er deze remonstrantse geluiden ook al. Ze zijn nu in een nieuw jasje verpakt. Dan spreekt men op een jongerendag van "het geloof is als een lichtknopje...". Het is puur remonstrants. Want het houdt in dat jij dat lichtknopje moet aandoen en je hebt geloof. De Bijbel leert dat nergens. Gelukkig niet. Want dan zou ik ook in staat zijn om dat knopje weer uit te doen. Maar als de Heere door middel van preek in je hart gewerkt heeft, dan blijft dat eeuwig.
Tenslotte, vergeet niet dat de HEERE ook in Zijn Woord het gezegd heeft, dat er dagen zullen komen, waar men wel godsdienst preekt en zegt: zie hier is de Christus, zie daar, maar dan zegt de Heere gelooft ze niet en volgt ze niet na. En dat gaat niet aan de kerken voorbij. Lees maar veel biddend je Bijbeltje.
Ds. N. P. J. Kleiberg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N.P.J. Kleiberg
- Geboortedatum:03-05-1945
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Achterberg
- Status:Actief
