Trouwen met een gescheiden man

Mag mijn vraag beantwoord worden door ds. Buijs? Geachte dominee, ik heb een vraag over het trouwen met een gescheiden man. Ik heb een jongen leren kennen die getrouwd is geweest. Hij was jong getrouwd en na een paar maanden is zijn vrouw bij hem weggegaan. Hij merkte al langer dat er iets mis was, maar op herhaaldelijke vragen kreeg hij geen antwoord; er was niets volgens haar. Na vijf maanden huwelijk is ze bij hem weggegaan, zonder opgaaf van reden. Ze hebben elkaar alleen nog gezien bij de rechter om de scheiding rond te krijgen. Deze jongen zegt er toen alles voor over gehad te hebben om aan hun huwelijk te werken, maar hij heeft er simpelweg de kans niet voor gekregen. Daar heeft hij lang last van gehad, omdat het niet zijn keuze was om uit elkaar te gaan. Zou ik (als het moment daar is) met hem mogen trouwen op bijbelse gronden? Hartelijk dank.

Beste lezer,
 
Vooropgesteld: ik ken niet alle ins en outs van deze situatie. Daar kan altijd het beste over geoordeeld worden door de kerkenraad van de gemeente waar u/jij lid bent. Het is goed om in alle openheid alle facetten van deze zaak met predikant (als die er is) en wijkouderling te bespreken. Dat voorbehoud wil ik nadrukkelijk maken.

In zijn algemeenheid gesproken moeten we in bijbels licht uiterst terughoudend zijn in dergelijke situaties. Misschien is de houding van de weggegane vrouw te typeren als "kwaadwillige verlating", maar nogmaals: ik ken de details niet. Het woord van de Heere Jezus in Mattheüs 19:9 moet ons helder voor ogen staan: "Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij en een andere trouwt, die doet overspel; en die de verlatene trouwt doet ook overspel."

In het kerkverband waartoe ik behoor is in het verleden uitgebreid studie gemaakt ook van deze passage. De synode kwam toen o.a. tot de conclusies:
 
-Echtscheiding op grond van overspel is, hoewel niet geboden, zeker geoorloofd; een tweede huwelijk van of door de onschuldige partij is geoorloofd en kan zonder bezwaar kerkelijk worden bevestigd.

-Omdat de vraag of een huwelijk in geval van kwaadwillige verlating mag ontbonden worden, en of in dat geval een nieuw huwelijk (door de onschuldige partij) mag worden aangegaan zolang de andere partij leeft, niet met voldoende zekerheid uit de Schrift bevestigend kan worden beantwoord, is het raadzaam dat bij de beoordeling van dergelijke gevallen grote voorzichtigheid wordt betracht.
 
Als het in de door u/jou geschetste situatie inderdaad om kwaadwillige verlating zou gaan, pleit dat er des te meer voor om hierover met de eigen kerkenraad in gesprek te gaan. De kerkenraad is door de Heere gegeven om hierin geestelijk leiding te geven, en is 'ter plekke'.
 
Veel wijsheid hierin toegewenst. Laat het vooral een zaak van gebed en Schriftonderzoek zijn.
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs