Vraag
Is het raar als je je kinderen kostgeld laat betalen? Het is niet zo dat we het geld dringend nodig hebben, maar mijn kind heeft zijn opleiding afgerond en heeft een goed betaalde baan. Hij zegt ook dat hij nog in geen jaren van plan is om uit huis te gaan. Ik hoef er niet aan over te houden, maar zelf dacht ik dat het niet verkeerd zou zijn om wat te vragen voor kost en inwoning. Ik heb dat zelf vroeger ook moeten doen, maar bij ons in de omgeving doen de meeste gezinnen het niet, tenminste, die indruk heb ik. Is dat nu helemaal iets van vroeger, of gebeurt het nu ook nog?
Antwoord
Het laten betalen van kostgeld is niet ongebruikelijk, zeker niet als als uw kind een goedbetaalde baan heeft. U maakt vanzelfsprekend ook kosten voor hem. Het is niet meer dan redelijk dat hij deze vergoedt. Bovendien is het een uitermate goede voorbereiding voor als uw kind later zelfstandig gaat wonen. Ook het Nibud adviseert dit.
Redactie Vragenrubriek
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
11 reacties
sydneylover
11-10-2010
/ 10:33
Mijn kinderen zijn nog lang niet zo oud, maar ik ben zeker van plan om dit te gaan doen mocht de situatie zich voordoen.
Op dit moment betaalt de oudste van 12 'kostgeld' door ons te helpen met bepaalde klussen. Heel praktisch moet ze iedere week de auto stofzuigen en van binnen schoonmaken, en uiteraard betalen wij haar paardrijles. Ik pas ervoor om het konijnenhok schoon te maken, zij wilde graag een konijn: prima, dan verzorgt ze hem zelf ook. Uiteraard in proporties, kinderen zijn geen volwassenen. (af en toe moeten papa en mama ervoor waken dat het konijn niet gaat lijden aan passieve euthanasie).
Omdat wij het belangrijk vinden dat je je kinderen leert aanpakken, en dat ze leren beseffen dat voor niets de zon opgaat.
Op dit moment betaalt de oudste van 12 'kostgeld' door ons te helpen met bepaalde klussen. Heel praktisch moet ze iedere week de auto stofzuigen en van binnen schoonmaken, en uiteraard betalen wij haar paardrijles. Ik pas ervoor om het konijnenhok schoon te maken, zij wilde graag een konijn: prima, dan verzorgt ze hem zelf ook. Uiteraard in proporties, kinderen zijn geen volwassenen. (af en toe moeten papa en mama ervoor waken dat het konijn niet gaat lijden aan passieve euthanasie).
Omdat wij het belangrijk vinden dat je je kinderen leert aanpakken, en dat ze leren beseffen dat voor niets de zon opgaat.
bootje
11-10-2010
/ 11:07
Vind het niks geks, vooral niet omdat hij een betaalde baan heeft. Een huis kopen of huren is meer geld, en dan wordt er nog niet voor hem gekookt, gewassen enz.
pannenkoek
11-10-2010
/ 11:25
Wij moesten het thuis ook. Mijn man niet. Die hadden thuis een groot bedrijf, en moest veel helpen. Dat was zijn kost geld.
EVA
11-10-2010
/ 11:32
Als u het niet echt nodig hebt, zou u dit geld nog apart kunnen zetten voor uw kind gaat trouwen of id als er misschien minder goede jaren komen zodat u nu voor uw kind spaart.
Catherine
11-10-2010
/ 15:26
Mijn ouders hadden kostgeld destijds dringend nodig. Wij eigenlijk niet. Maar toch vragen wij de werkende volwassen kinderen een kleine bijdrage. Toen de eerste net getrouwd was, verzuchtte hij: pffft, nu zie ik pas wat alles kost ! Juist. Het is niet alleen die paar boterhamme, of de warme maaltijd. Maar iemand die in huis woont, gebruikt nog zoveel meer. Wij vragen alleen een "symbolisch" bedrag. Eigenlijk ging dat terug in de vorm van het kado voor de trouwdag ;-)
Maar zeker als het inkomen minimum of iets meer is, vind ik dat je zeker van een verdienend kind mag verwachten dat zij een steentje bijdragen.
Maar zeker als het inkomen minimum of iets meer is, vind ik dat je zeker van een verdienend kind mag verwachten dat zij een steentje bijdragen.
Aryanna
11-10-2010
/ 15:34
Vroeger hoefde wij het niet te betalen. Ik hou geen kostgangers zei mijn moeder. Dat wil niet zeggen dat ik het nu niet zou doen als mijn kinderen een goed betaalde baan krijgen Mijn zussen en ik gingen iedere vrijdag een kar boodschappen halen, die wij zelf betaalde, omdat wij wel wisten dat we het niet breed hadden. Ook namen wij mijn moeder weleens mee met winkelen en gaven we haar iets wat ze leuk vond, maar voor zichzelf te duur.
Ik begrijp heel goed dat het in veel gezinnen zo niet werkt en dan hoef ik alleen maar naar mijn eigen gezin te kijken, ik weet zeker dat ik aan hun ook moet vragen en er niet bij stil staan wat alles kost.
Ik begrijp heel goed dat het in veel gezinnen zo niet werkt en dan hoef ik alleen maar naar mijn eigen gezin te kijken, ik weet zeker dat ik aan hun ook moet vragen en er niet bij stil staan wat alles kost.
naam
11-10-2010
/ 15:57
Heel normaal hoor dat je kostgeld vraagt van werkende kinderen. Wij moesten 100euro per maand betalen en vind dat echt niet veel. Je kunt dan nog heel mooi sparen (véél beter dan dat je op jezelf woont). Als je het geld echt niet nodig hebt kun je het sparen voor je kinderen en het na de trouwdag schenken. Als ze hier niets van weten is dit een mooie meevaller!
43843
11-10-2010
/ 23:26
Helemaal niet raar. Wij hebben zes kinderen groot gebracht van één salarisje.
De laatsten gingen de deur uit toen ze 23 en 24 jaar waren. Zij hebben altijd kostgeld betaald. Dat dezen ze trouwens al vanaf hun 17e jaar. Vroeger moest ik 75% van wat ik verdiende afgeven. Dat vond ik best veel, maar ja een gezin met 9 kinderen! Als je kinderen zelf goed verdienen is het kunnen ze best wat kostgeld ( vergoeding ) betalen. Naam, wij kregen bij ons huwelijk ook een reuze kado, dat was voor ons echt een MEEVALLER.
De laatsten gingen de deur uit toen ze 23 en 24 jaar waren. Zij hebben altijd kostgeld betaald. Dat dezen ze trouwens al vanaf hun 17e jaar. Vroeger moest ik 75% van wat ik verdiende afgeven. Dat vond ik best veel, maar ja een gezin met 9 kinderen! Als je kinderen zelf goed verdienen is het kunnen ze best wat kostgeld ( vergoeding ) betalen. Naam, wij kregen bij ons huwelijk ook een reuze kado, dat was voor ons echt een MEEVALLER.
bootje
12-10-2010
/ 09:04
@43843
75% vind ik persoonlijk te ver gaan....dat is geen vergoeding meer, dan ben je kostwinnaar voor het gezin. Maar misschien was het vroeger anders,
75% vind ik persoonlijk te ver gaan....dat is geen vergoeding meer, dan ben je kostwinnaar voor het gezin. Maar misschien was het vroeger anders,
ariane
12-10-2010
/ 16:46
Het is misschien gevaarlijk wat ik nu schrijf maar ik lees altijd op refo web dat de man het hoofd is van het gezin.
Hij is de kostwinner ,dus niet de kinderen, is het dan ook niet aan hem om te zorgen dat zijn gezin niet groter is dan zijn draagkracht?
Natuurlijk is het goed dat kinderen die al verdienen met geld leren omgaan,dat begint al bij het krijgen van zakgeld,bespreek wat ze er mee doen!
Laat ze sparen om als ze zelfstandig gaan wonen dit makkelijker gaat.
En geniet ervan dat ze nog thuis wonen!
Zo hebben zowel mijn man als ik het tot aan ons trouwen ondervonden.
Hij is de kostwinner ,dus niet de kinderen, is het dan ook niet aan hem om te zorgen dat zijn gezin niet groter is dan zijn draagkracht?
Natuurlijk is het goed dat kinderen die al verdienen met geld leren omgaan,dat begint al bij het krijgen van zakgeld,bespreek wat ze er mee doen!
Laat ze sparen om als ze zelfstandig gaan wonen dit makkelijker gaat.
En geniet ervan dat ze nog thuis wonen!
Zo hebben zowel mijn man als ik het tot aan ons trouwen ondervonden.
Cloudsadmirer
12-10-2010
/ 21:12
ariane,
ik heb geen duidelijke mening over dit onderwerp dus ik wil niet tegen je ingaan, wat ik wel wil opmerken is dat ik het wel gevaarlijk vind om te zeggen: "Hij is de kostwinner ,dus niet de kinderen, is het dan ook niet aan hem om te zorgen dat zijn gezin niet groter is dan zijn draagkracht?"
Wat ik dan denk is: hij kan toch niet in de toekomst kijken? Misschien verliest 'ie zijn baan.....of een been...... of krijgt hij een gehandicapt kind wat veel geld kost........of brand zijn huis af......... je kan niet in de toekomst kijken hoor, je weet toch niet wat je draagkracht over +/- 15 jaar is?
ik heb geen duidelijke mening over dit onderwerp dus ik wil niet tegen je ingaan, wat ik wel wil opmerken is dat ik het wel gevaarlijk vind om te zeggen: "Hij is de kostwinner ,dus niet de kinderen, is het dan ook niet aan hem om te zorgen dat zijn gezin niet groter is dan zijn draagkracht?"
Wat ik dan denk is: hij kan toch niet in de toekomst kijken? Misschien verliest 'ie zijn baan.....of een been...... of krijgt hij een gehandicapt kind wat veel geld kost........of brand zijn huis af......... je kan niet in de toekomst kijken hoor, je weet toch niet wat je draagkracht over +/- 15 jaar is?
