Angstig als je nadenkt over de hel

Ds. J.L. Schreuders | Geen reacties | 28-11-2003| 00:00

Afgelopen zondag zei een dominee aan het einde van de preek dat we niet angstig naar huis moesten gaan. Maar dat ben je toch vanzelf als je nadenkt over de hel? Wat moet je dan zijn in plaats van angstig? Verontrust? Dat is toch haast hetzelfde?

Ik heb natuurlijk de desbetreffende preek niet gehoord. Tot wie richtte de dominee zich: tot de gelovigen of zei hij het in het algemeen. Je begrijpt: daar hangt de beoordeling in belangrijke mate vanaf. Zei hij het in het algemeen, dan is zijn uitspraak niet terecht. Zonder geloof in Christus kan niemand gerust zijn. Dat moet ook in de prediking duidelijk blijken al hoeft het niet in iedere preek even sterk en op dezelfde manier.

Angstig en verontrust is uiteraard hetzelfde. Je hebt alle reden beide te zijn als je niet geborgen bent in Christus' bloed. Maar daar is voor angstige en verontruste zielen nog volop plaats: Je hoeft je bij je verlorenheid en angst voor de hel niet neer te leggen. In Christus is er vrede met God. Als de dominee dat bedoeld heeft en allen die tot Christus komen heeft voorgehouden, dan heeft hij natuurlijk groot gelijk: je hoeft niet angstig naar huis!

Ds. J. L. Schreuders

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.L. Schreuders

• Geboortedatum:
  24-08-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Boven-Hardinxveld
• Status:
  Actief

180 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven