Vraag
Mijn vriend wil/moet dominee worden en voelt heel sterk een roeping. Ik heb het hier enorm moeilijk mee en kan hier eigenlijk alleen de 'negatieve/moeilijke' kanten maar van zien (wordt altijd op je gelet, als dominee doe je het nooit bij iedereen goed, grote verantwoordelijkheid, vaak wordt van je verwacht dat je een belangrijke rol speelt op de vrouwenvereniging, kledingstijl (loop nu altijd in spijkerrokken of sportieve jurkjes) man die altijd voor gemeente in de weer is, mag ik nog wel blijven werken als domineesvrouw, enz.). We praten hier vaak over en bidden of God ons wil leiden. Ik spreek mijn gedachten hierover ook uit en dit is voor hem heel moeilijk. Ik heb het gevoel dat ik hem ook weer in de weg sta. Is er een domineesvrouw die wat meer over de mooie kanten kan vertellen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
We hebben je vraag voorgelegd aan mevrouw Van Keulen, echtgenote van ds. P. C. van Keulen. Zij is bereid om je persoonlijk te woord te staan en je hierin te adviseren. Je kunt je gegevens (mailadres en/of tel.) sturen naar vragen@refoweb.nl , dan zorgen wij er voor dat jullie met elkaar in contact komen.
Redactie Vragenrubriek
Dit artikel is beantwoord door
- Kerkelijke gezindte:
Divers
- Woon/standplaats:
Divers
- Status:
Actief
2359 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Toen mijn man destijds diaken was in onze gemeente (ger. Gem.) had hij het verlangen om het woord van God 'uit te dragen' 2 jr later is hij ouderling geworden. Toe had hij nog sterk het gevoel en verlangen om nog 'meer' te willen en te doen. 'Is het Gods bedoeling dat ik de opleiding volg voor predikant?' is een tijd zijn vraag geweest. In die tijd heb ik ook vaak gedacht hoe het zou zijn als het echt zo zou gaan. Ik loop hier op de boerderij graag in een broek, en dat zou dan niet meer kunnen enz. enz. Het heeft niet zo lang geduurd of hij kreeg via een preek antw. op zijn vragen. God wilde hem wel gebruiken als ouderling in onze gemeente. Het ambt van predikant was niet voor hem. Hij heeft duidelijk antw. gekregen en we hebben ons erbij neergelegd.
Ik weet een beetje wat je voelt, en leef en bid met je mee.
Sterkte!
ER zijn ook ontmoetingsdagen voor predikantsvrouwen. Misschien kun je bij de organisatie je vraag neerleggen? Dan ligt de vraag iig bij de doelgroep en kun je misschien meer antwoorden verwachten. Sterkte hiermee! Enkele predikantsvrouwen hebben in onze gemeente een parttime functie (vaak in onderwijs) gehad. Ook voor hen een ideale situatie om als juf een andere kant van de gemeente te leren kennen. Vaak is er ook een mogelijkheid om via vrijwilligers werk (bejaardenbezoek of koffie schenken, gehandicaptenwerk of jeugdwerk) je gaven kwijt te kunnen en ook zelf een vriendenkring op te bouwen. Kijk vooral niet alleen naar het uiterlijk!
De vrouw van onze dominee werkte idd ook deeltijd in het basisonderwijs. In de gemeente doet ze dingen die bij haar passen, treedt eigenlijk nooit op de voorgrond. Maar je merkt wel dat ze heel betrokken is. Volgens mij valt het tegenwoordig ook wel mee met het 'glazen huis', al kan dat per gemeente verschillen...
Wat ik vreemd vind: de TUA raadt domineesvrouwen af om vriendinnen binnen de gemeente te zoeken.
