Vraag
Soms heb ik het gevoel in een 'diepe' put te zitten en als ik naar de kerk (Ger. Gem.) ga, kom ik daar maar weinig meer bovenop. En soms als ik heel erg blij ben, en naar de kerk ga, verdwijnt mijn blijdschap terwijl er voor die vreugde toch wel een gegronde reden is: de liefde van God. Maar tijdens de prediking krijg ik die boodschap juist niet. Waarom preken de dominees niet wat vaker evangelischer, zoals Jezus het zelf ook deed, en ook met hedendaagse vergelijkingen, zoals Jezus Zijn gelijkenissen gebruikte?
Het dienen van God, zoals het vaak in de psalmen staat, komt ook maar weinig naar voren. Ik vind het wel goed dat er met respect wordt gezongen, maar soms zou ik toch vooral God willen loven en prijzen in de psalmen. Er worden ook weinig lofpsalmen gezongen. Waarom doen we dit niet terwijl het wel in de psalmen zelf staat? Omdat we niet bekeerd zijn? Mogen we dan God niet dienen en loven? Dat vraagt hij toch van iedereen: dat elke ziel hem eert?
Antwoord
Je hebt gelijk dat de dienst van de Heere een liefdedienst is. In Psalm 100 zegt de dichter: Dient de Heere met blijdschap. Dat doe ik ook en ik geef meer lofpsalmen op dan klaagpsalmen. Als het Evangelie gepreekt wordt, is het toch echt evangelisch? De zaak moet wel in evenwicht blijven: wet en Evangelie, zonde en genade, dood en leven, Adam en Christus. Maar de grondtoon is blijdschap, Evangelie, lof en aanbidding. Hoe groter God voor je wordt, des te kleiner wordt jezelf.
Als deze elementen in de prediking ontbreken, is de dominee zelf wellicht in een geestelijke duisternis. Dan moeten we voor hen bidden. Lees de Schotse oudvaders eens, dat is geest en leven. Je zult het vooral moeten hebben van je 'stille tijd'. Houd je die wel iedere dag? Daar geeft de Heere ook voedsel en de ontmoeting met Hem.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Bekijk ook:
