Vraag
Vele jonge mensen en ook ouderen komen in conflict met zichzelf wanneer zelfbevrediging in zijn/haar leven een rol speelt. Daar waar de Bijbel zo eenduidig is in de veroordeling van bepaalde zonden zoals stelen, liegen, overspel etc., wordt er over zelfbevrediging in de Bijbel niet gesproken als een al dan niet te vermijden zonde. Juist doordat deze bevrediging oorzaak is van zoveel onduidelijkheid en onrust onder velen, is de vraag WAAROM de Bijbel zich niet EENDUIDIG uitlaat over deze vorm van menselijk gedrag. Het gaat hier dus niet om teksten waar het mogelijk wel eens uit afgeleid zou kunnen worden, want stelen, moorden, ongerechtigheid, etc. worden wel expliciet genoemd.
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Je hebt gelijk. Er wordt in de Bijbel niet eenduidig over zelfbevrediging gesproken. Je vraag is: waarom is dat zo? Want er wordt wel concreet over andere zaken gesproken, zoals moorden, stelen, ongerechtigheid enz. Daarbij gaat het je niet om teksten waar het mogelijk van afgeleid zou kunnen worden, schrijf je. Nee, je vraagt om duidelijke teksten.
Een goede vraag. Maar niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Ik zal proberen er wat van te zeggen. Daarbij ga ik niet in op zelfbevrediging zelf. Daar zijn al verschillende keren vragen (en antwoorden) over geweest, die je op de website van Refoweb kunt nalezen.
In de eerste plaats moet ik je teleurstellen. Eenduidige Bijbelteksten over zelfbevrediging zijn er niet. De reden daarvan weet ik niet. Misschien omdat de Bijbel dan in allerlei regels en regeltjes zou vervallen, zoals de Farizeeën en Wetgeleerden bijv. hadden. Die hadden 613 wetjes en regeltjes, bijvoorbeeld hoe ver je op de sabbat mocht lopen zonder het sabbatsgebod te overtreden (de regel werd: een sabbatsreis, dat is ongeveer een kwartier). Of dat je op de sabbat geen schoenen met spijkers mocht dragen of een hoed met een rand groter dan 3 cm, want dan tilde je iets op. Of wanneer je wel of niet een kip, die op je erf liep, stal: als je niet wist van wie de kip was, mocht je haar houden (dan was ze namelijk aan komen lopen), wanneer je het wel wist, was het stelen, enz, enz.
De Bijbel doet dat niet. Het gaat in de Bijbel om zoveel mogelijk een rein leven in liefde tot God en de naaste. Daar hebben we als mensen de handen vol aan, of het nu om al of niet zelfbevrediging gaat of om iets anders. Of beter: daar hebben we voor nodig de genade van de Heere Jezus Christus en de heiliging en vernieuwing door de Heilige Geest.
In de tweede plaats: het gaat in ons denken en belijden niet altijd om eenduidige teksten, ook al vraag je daar naar. Het gaat om de doorgaande lijn in de Bijbel. Ik zal twee voorbeelden noemen, die wel op een iets ander vlak liggen, maar het toch kunnen verduidelijken.
1. Waar vinden we in de Bijbel een eenduidige tekst dat we rustdag in plaats van op de sabbat op de zondag moeten vieren? Daar vinden we geen concrete tekst(en) voor. Wel teksten waaruit we het afleiden, zoals Johannes 20:19 en 26, Hand. 20:7, 1 Kor. 16:2, Openb. 1:10. Maar die teksten zou je ook anders kunnen uitleggen, zoals de Zevendedags Adventisten doen. Begrijp me goed: ik wil de zondag graag hooghouden en geloof ook dat de Heere dat van ons vraagt. Maar een eenduidige tekst voor de verschuiving van de sabbat naar de zondag is er niet.
2. Waar vinden we in de Bijbel dat kinderen gedoopt moeten worden? We zeggen wel, en m.i,.terecht, dat de doop in de plaats van de besnijdenis te gekomen, zoals het klassieke Doopformulier zegt. Maar een eenduidige tekst is er niet. Ook niet bijvoorbeeld Hand. 2:39 (die ook in het klassieke Doopformulier staat), waar de woorden “en uw kinderen” ook uitgelegd kan worden als: uw kinderen-later, uw nageslacht. Of dat er verschillende keren sprake van is dat er gezinnen gedoopt worden. Tegenstanders van de kinderdoop zeggen: dat kunnen volwassen kinderen of huisgenoten zijn. Toch meen ik dat de kinderdoop heel fundamenteel is. Waarom? Het is de doorgaande lijn van de Bijbel dat in Gods verbond ook de kinderen zijn begrepen en dat het teken en zegel van Gods verbond het teken en zegel is dat God de Eerste is.
Wat ik daarmee wil zeggen: gereformeerd en reformatorisch is dat we niet in de eerste plaats aankomen met lossen teksten, maar dat we doorgaande lijn van de Bijbel zien.
Als ik dat toepas op zelfbevrediging zeg ik: de doorgaande lijn is dat de seksualiteit gegeven is in de huwelijks-/liefdesrelatie van man en vrouw en in die relatie gericht is op de ander. Terwijl zelfbevrediging gericht is op jezelf. En dat is niet de bedoeling van de seksualiteit. Als je toch een wat concrete tekst wil zou je misschien kunnen denken aan de vrucht van de Geest: matigheid; de nieuwe vertaling-1951 heeft: zelfbeheersing, een vertaling die m.i. beter is. Of aan Jezus’ woorden: wie een vrouw aanziet om haar te begeren, enz (Matth.5:28). Zelfbevrediging gaat immers dikwijls samen met gedachten(beelden) die prikkelend zijn. Soms is zelfbevrediging ook het gevolg van het zien van die beelden, in tijdschrift of op internet of tv.
Ik weet dat de seksuele spanningen, met name voor jongens en jongeren, soms erg groot kunnen zijn. Daarom is het gebed nodig dat de seksualiteit genormaliseerd mag worden en in de goede banen geleid mogen worden waarvoor de Heere die heeft bedoeld. Maar daarvoor verwijs ik je nogmaals naar de website van Refoweb, waar meer over zelfbevrediging is te vinden.
Beste vriend of vriendin, ik hoop dat ik je wat geholpen hebt en dat je met mijn antwoord wat kunt en dat je de grote lijnen van de Bijbel ziet.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
