Mijn vriendin heeft regelmatig depressieve buien. Soms zie ik het niet meer zitt...

Mijn vriendin heeft regelmatig depressieve buien. Soms zie ik het niet meer zitten om met haar verder een relatie aan te gaan. Wat zijn de gevolgen als ik met haar trouw? Ik denk hierbij aan de verantwoordelijkheid tegenover mijn toekomstige kinderen, maar ook aan mezelf. Is het mogelijk om altijd mezelf op te offeren en alles goed te doen zodat ik haar tevreden krijg? Ik zou zo graag een normale relatie willen, maar het is gewoon niet mogelijk. Vraag ik te veel als man? Verwacht ik teveel van een vrouw? Ik kan niet leven met alle problemen van een depressieve vrouw. Is dit egoïstisch van mij, of zelfbescherming? Ik weet het niet. Welk advies zou u me geven. Ik kan niet meer voor haar betekenen, ik heb alles gedaan wat ik kon doen.

Beste vragensteller. Wij kunnen als mensen voor een ander soms veel betekenen, want het doet een ander goed als er iemand is die naar je luistert en waar hij of zij zijn of haar verhaal kwijt kan. Nu kan het heel moeilijk zijn voor iemand met depressieve gevoelens om daarover te spreken, en ik weet ook niet of jij en jouw vriendin dit onderwerp openlijk aan de orde kunnen stellen. Toch, een luisterend oor is heel belangrijk en de ander het gevoel geven dat je wilt luisteren en dat je niet direct met een antwoord klaar staat. Wij hebben als mensen wel de neiging om direct met oplossingen te komen, maar raken we daarmee de kern van de problematiek van de ander, hebben we echt gehoord of ingezien wat de ander bezig houdt? Hoe kan een depressief iemand wel horen: je moet eens dit of je moet eens dat, helaas werkt dit negen en negentig van de honderd keer niet.

Ik wil hierbij ook opmerken dat het heel moeilijk is om een depressief iemand te begrijpen, wat iemand werkelijk bezig houdt, wat er in iemand omgaat, en om achter een oorzaak van depressiviteit te komen, om zo van daar uit aan de slag te gaan om tot een goede relatie te komen, zoals in jouw geval. Je hebt alles gedaan wat je kon, maar dat blijkt niet of nauwelijks te werken. Dan  kun je je afvragen of jouw goed bedoelde bezig zijn voor jouw vriendin de juiste remedie is. Het is ook telkens teleurstellend om te merken wanneer dit niet zo is.

Je toekomstvragen zijn heel reëel: trouwen, kinderen, maar het lijkt mij juist op dit moment heel belangrijk om naar het nu te kijken en daar uit te zien komen; dit heeft niets met egoïsme te maken. Zoals het heden de toekomst donker kan maken, zo kan het heden je toekomst ook licht maken, wanneer, zoals je zelf aangeeft, je relatie normaal zou zijn.

Je schrijft: ik kan niet meer voor haar betekenen, dat is te merken aan het vele dat je voor haar doet en voor haar wilt betekenen. Toch kun je mogelijk nog wel veel voor haar betekenen; je houdt van haar dat is te merken aan alles wat je voor je relatie over hebt. Probeer vanuit diezelfde liefde het leven met haar eens goed in beeld te krijgen en dan bedoel ik daarmee: vertel haar eens hoe moeilijk het voor je is wanneer zij weer zo’n depressieve bui heeft; probeer er ook achter te komen of ze er aan zou willen gaan werken (samen met jou); laat haar merken dat je graag wilt dat je samen sterk verder wilt ook met het oog op je toekomst(vragen). Is professionele hulp misschien een mogelijkheid om de depressieve buien te lijf te gaan?

Dit vergt best veel van jou, maar het kan je mogelijk wat rust geven in de situatie waarin je verkeert en naar ik hoop ook bijdragen tot een fijne toekomst voor jullie samen.

Ds. P. C. van Keulen